پدر و مادر او از روستاهای اطراف دماوند به تهران آمده و در این محله سکونت یافته بودند.
فرامرزی در همان محله قدیمی به دبستان رفت. ترس از مدرسه و تنبیه و ترس از بنای قدیمی و خوفناک دبستان که در میان درختان بلند قرار داشت،کابوسهای شبانه کودکی او را شکل میداد و فردیترین خاطراتی است که از آن دوره در ذهنش رسوب کرده است.
فرامرزی برای فرار از این ترسها به دامن امن خیالپردازی پناه میبرد و بازتاب همین ترسها و خیال پردازیها است که امروز طرحوارههای او سرک میکشند و خود را مینمایانند.
دبیرستان هم مانند دبستان، محیطی سراسر شکنجه بود و هنوز کلاس نهم را تمام نکرده بود که به کلاس نقاشی جعفر پتگر رفت.
آشنایی با محیط تازه و دوستانی که حضورشان آزاردهنده نبود، روزنه امیدی در برابر او گشود و تصمیم گرفت که نقاش شود.
به این ترتیب، فرامرزی از راهی به وادی هنر وارد شد که ستاره راهنمای آن پتگر بود.
او به طراحی و نقاشی از روی طبیعت و چشماندازهای آن پرداخت.
اما بیش از همه، آنچه از تجربههای خود آموخت راه و روش نقاشی او را شکل داد و او را نقاشی خود آموخته بار آورد.
از امپرسیونیستها آموخت که اشیا در نورهای گوناگون شکل عوض میکنند.
از سزان آموخت که طبیعت را میتوان به شکلهای هندسی مختصر کرد.
سمبولیستها قدرت تحریفهای ذهنی را به او نشان دادند، ترکیب بندی معمارگونه را از پیکاسو یاد گرفت.
نقاشیهای فرامرزی بر مدار سه محور اصلی طبیعت، شهر و انسان میگردد.
میخواهد در همه حال به محتوای احساسی و حقیقت پنهان در پس ظاهر فرمها و عناصر طبیعت و انسان نزدیک شود و همان حقیقت را هم بنمایاند.
در طراحی، ضمن ترکیب بندی، به ساده سازی و ایجاز نیز میپردازد و میکوشد که رها از حاشیه پردازیها ، تنها عناصر اصلی و بنیادین را نمایش دهد و معادلهای بصری طبیعتی مختصر و انتزاعی را به تصویر کشد.
شکل طراحیهایش به گونهای است که گویی آنها را در یک نفس کشیده است و آنچه از طرحوارههای فرامرزی کیفیتی معمارگونه دارند و به همین شکل هم دیده و دریافت میشوند.
او آثارش در نمایشگاههای متعدد گروهی و انفرادی شرکت داده است از جمله: انجمن فرهنگی ایتالیا، فرهنگسرای نیاوران، گالری فرامرزی، موزه هنرهای معاصر، فرهنگسرای آنار، نگارخانه کوثر، گالری برگ، نمایشگاه گروهی طراحان معاصر نمایشگاه بینالمللی.
این هنرمند نقاش همچنین برنده بورس برگزیدگان نقاشان جوان و برنده بورس از آکادمی رم ایتالیا شده است.
فرامرزی علاوه بر تدریس در آموزشگاه تجسمی خود، ریاست انجمن هنرمندان نقاش را برای دورهای در کارنامه فعالیتهایش دارد.