به گزارش رویترز فرانسیس لیدن، استاد دانشکده بهداشت عمومی هاروارد که در این تحقیق شرکت نداشت، می‌گوید: "نتایج این بررسی دلیل دیگری بر این است که میزان مجاز آلودگی هوا باید در کمترین حد ممکن قرار داده شود."
گرچه سیگار کشیدن علت شماره یک سرطان ریه است، از هر 10 نفری که به سرطان ریه مبتلا می‌شوند، یک نفر هرگز سیگار نکشیده است.
میشل ترنر، سرپرست این تحقیق و دانشجوی فوق‌لیسانس دانشگاه اوتاوا، در این باره می‌گوید: "سرطان ریه در افرادی که هرگز سیگار نکشیده‌اند، یکی از سرطان‌های مهم است. این نوع سرطان ششمین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در آمریکا است."
تخمین‌های قبلی درباره اینکه چه تعداد از غیرسیگاری‌ها سرطان ریه می‌گرند از 14 تا 21 مورد در هر 100 هزار زن و پنج تا 14 مورد در هر 100 هزار مرد بود.
تصور بر این است که ذرات ریز آلاینده هوا که می‌توانند باعث تحریک ریه‌ها و التهاب آنها شوند، یک عامل خطرساز برای سرطان ریه هستند، اما تا به حال پژوهشگران نتوانسته بودند اثر این ذرات آلاینده را از اثر دود سیگار جدا کنند.
در این بررسی ترنر و همکارانش بیش از 180000 فرد غیرسیگاری برای 26 سال مورد پیگیری قرار دادند. در طول دوره بررسی 1100 نفر از این افراد به علت سرطان ریه مردند.
افراد مورد آزمایش در همه 50 ایالت آمریکا و پورتوریکو زندگی می‌کردند، و پژوهشگران بر اساس کد پستی آنها میزان قرارگیری آنها به آلودگی هوا- که بر حسب میکروگرم ذرات به ازای هر متر مکعب هوا اندازه‌گیری می‌شود- را تخمین زدند.
میزان آلودگی هوا در مکان‌های متفاوت از میزان پیین شش واحد تا میزان بالای 38 واحد متغیر بود. البته میزان آلودگی هوا در طول زمان از میانگین 21 واحد در دوره زمانی 1979 تا 1983 به 14 واحد در 1999 تا 2000 افت کرده بود، به طوری که در طول دوره بررسی میانگین میزان کلی آلودگی هوا 17 واحد بود.
پس از این که پژوهشگران سایر عوامل خطرساز برای سرطان ریه مانند استنشاق دود سیگار محیطی و قرارگیری اتقاقی به آلاینده‌‌ها را به حساب آوردند، مشخص شد به ازای هر 10 واحد اضافی قرارگیری به آلودگی هوا خطر سرطان ریه 15 تا 27 درصد افزایش پیدا می‌کند.
البته این افزایش میزان خطر سرطان ریه در مقایسه با افزایش 20 برابری خطر سرطان ریه با سیگار کشیدن، چندان زیاد نیست.
از طرف دیگر به گفته ترنر این بررسی ثابت نمی‌کند که آلودگی علت سرطان ریه است، اما در مقابل "شواهد زیادی وجود دارد که قرار گیری در معرض ذرات ریز آلاینده هوا مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی و ریوی را افرایش می‌دهد."
به نوشته ترنر و همکارانش ذرات ریز آلاینده هوا از طریق التهاب و آسیب‌رساندن به DNA به ریه‌ها آسیب می‌رسانند.
پژوهش‌های قبلی هم نتایج مشابهی به دست داده است. برای مثال یک بررسی بر روی مردم چین نشان داد که آلودگی هوای درون خانه ناشی از سوزاندن زغال و چوب برای گرم کردن با افزایش خطر دچار شدن به سرطان ریه همراه است. چندین بررسی اروپایی نیز بیانگر ارتباط میان میزان آلودگی ناشی از ذرات کربن و دود اگزوز ماشین‌ها و سرطان ریه در افراد غیرسیگاری بوده‌اند.