در این دوره از دوسالانه 335 اثر از 196 هنرمند از 23 استان کشور به نمایش گذاشته شده است. درموزه امام علی ع هستیم. در حیاط موزه، رولند سامر، هنرمند اتریشی کارگاهی با موضوع «روش پخت» برگزار کرده است. او روش خاصی برای کارهای سفالینش دارد. سفال های ضخیم با رنگ‌های آبی و رگه‌های دودی شکل که تا عمق کار نفوذ کرده‌اند.
او کارگاه کوچکی ایجاد کرده و به دانشجویان سفال و هنرمندان ایرانی درباره تکنیکش توضیح می‌دهد. می‌گوید با دستکش‌های آتش‌نشانان که ضد آتش و حرارت هستند کار می‌کند. اشیا را از درون حرارت بیرون می‌کشد...روش دود دادن را نشان می‌دهد.
هنر سرامیک، یعنی اطلاع از توانایی مواد و دانستن فنون مختلف. تمام مراحل از ابتدا مثل انواع گل، دانستن خواص فیزیکی گل‌های مختلف، فناوری آن، قالب گیری، فرآیند پخت، لعاب‌ها و . . . مهم هستند. در طبقات نمایشگاه می‌چرخیم.
دبیر دهمین دوسالانه ملی سفال، بهزاد اژدری را هم می‌بینیم. او تجربیات جالبی دارد. چند سال در اطراف جنگل سیاهکل در روستایی مشغول به کار بوده است و شاگردانی تربیت کرده است که در این دوسالانه آثارشان به نمایش گذاشته شده است.
اژدری، رشته زیست‌شناسی سلولی خوانده است، اما در همان سال‌های دانشجویی با دیدن سومین دوسالانه سرامیک و سفال به این هنر علاقه مند می‌شود. خودش 9ماه روی سفال کار می‌کند و در دوسالانه بعدی صاحب مقام می‌شود. او از معدود هنرمندانی است که زرین فام را می‌شناسد؛ یک تکنیک خاص در سفال ایرانی. پرنده‌های طلایی او در قفس، یکی از کارهای خوب این نمایشگاه است.
او در باره هنر سرامیک می‌گوید:«این هنر هم آسان است و هم سخت. 8هزار سال قدمت دارد. می‌تواند همه گیر باشد و هنر سختی هم هست، چون به تکنیک احتیاج دارد.» اژدری می‌گوید:« هنرمندان سفالگر ما از 200سال قبل به خاطر ورود سفال‌های خارجی رونق کارشان را از دست داده‌اند.»
از او می‌پرسم:«در سفالینه های موزه‌ها از هزاران سال قبل، نوعی سفالگری با ارزش هنری می‌بینیم که الان کمرنگ است. چرا؟»
او می‌گوید:« در گذشته‌های دور مردم با سفال زندگی می‌کردند... وقتی قرار بوده که نمادی مذهبی یا اعتقادی با آن درست کنند، معلوم است که همه هنر و فکر خود را به آن می‌دادند و آن شیء سفالی بسیار با اهمیت بوده است، ولی خب، الان ما این گونه با سفال درگیر نیستیم.»در این نمایشگاه کارهای متفاوتی می‌بینیم.
چشم‌هایی که خیره به یک تلویزیون هستند. نام این اثر«سرمست از تهی» است و کاری از پگاه حبیب همدانی است. حلزون‌هایی با لعاب سبزآبی در یک فضای هندسی سرگردان‌اند. «حلزون‌های خانه به دوش» کاری از یاسر رجبعلی است. موجی بزرگ به نام «سونامی». این اثر حجمی کاری از محمد رضا فروهش تهرانی است.«پاییزان»، برگ‌های معلق زرد و نارنجی، کاری از زهرا نوبهار ...
«اسب‌های کاسپین» کاری است از حسین صداقت ...
این دوسالانه تا آخرآبان ادامه دارد. شماره تلفن موزه هنر امام علی ع ۲۲۰۱۷۴۷۱ است.