از همین رو همواره و همیشه کاربرد و مصداق دارند. یکی از این مثل‌ها، گفتار حکیمانه‌ای است که می‌گوید «هرسخن جایی و هر نکته مکانی دارد». دقت در این سخن می‌تواند ما را نسبت به پیامد رفتارهای هر روزه‌مان هوشیارتر کند. با این حال در زندگی روزمره شهری، موارد بسیاری پیش می‌آید که حکایت از بی‌توجهی به این نکته ظریف و حکیمانه دارد. یکی از پدیده‌هایی که می‌توان به عنوان مصداق بی‌توجهی به این مثل برشمرد، شست وشوی ماشین در پارکینگ‌هایی است که در مجتمع‌های مسکونی قرار دارند. حال آنکه برای شست‌وشوی خودرو، جایگاه‌هایی ویژه (ماشین‌شویی) در شهر در نظر گرفته شده است.
پارکینگ آپارتمان‌ها جزو بخش‌های مشاع و مشترک است و به همین دلیل، همه ساکنان یک مجتمع باید در نظافت و نگهداری درست از آن نهایت تلاش خود را بکنند.
لازم به گفتن نیست که بخش‌های ورودی ساختمان از قبیل در اصلی، پارکینگ و راه‌پله‌ها، همیشه مبنای قضاوت هرکسی را در بدو ورود شکل می‌دهند. به همین دلیل، کوچک‌ترین بی‌نظمی، آلودگی و آشفتگی در قسمت‌های یاد شده می‌تواند به‌اصطلاح حسابی تو ذوق آدم بزند.
به همین دلیل، شست و شوی ماشین و فرش در پارکینگ‌ها، گذشته از آنکه باعث آلودگی محیط زندگی ساکنان مجتمع می‌شود، نمایی زشت و آشفته به ساختمان می‌بخشد. برخی از شهروندان که به خیال خود راه‌حلی برای مشکل یاد شده پیدا کرده‌اند، ماشین خود را در کوچه و روبه‌روی مجتمع می‌شویند غافل از آنکه با این کار خود، تنها صورت مسئله را تغییر می‌دهند و مشکل همچنان بر سر جای خود باقی است.
درست است که با این کار پارکینگ آلوده و کثیف نمی‌شود؛ اما کوچه که محل گذر دیگر همشهریان است، آلوده و گل آلود می‌شود. از همه اینها گذشته، آبی که در شست و شوی ماشین از آن استفاده می‌شود، متعلق به همه ساکنان مجتمع است و هزینه مصرف آن به تعداد نفرات هر واحد، ارزیابی و محاسبه می‌شود.
از این رو، افرادی که بدون توجه به این مسئله مبادرت به شست‌و شوی خودروهای خود در پارکینگ‌های مجتمع‌های مسکونی یا- نظیر آنچه در عکس دیده می‌شود- در مقابل آن می‌کنند، هم حق دیگرهمسایگان را در این زمینه پایمال می‌کنند و هم حق آیندگان را در برخورداری از این منبع پرارزش و در عین حال کمیاب طبیعی با چالش روبه‌رو می‌سازند.