این آبانبار همچنین به علت اینکه رو به روی مسجد جامع شهر نراق قرار دارد به آبانبار مسجد جامع نیز مشهور است. این آبانبار توسط حاج مهدی ولد عبدالله ساخته شده و دارای پلان شمالی - جنوبی است.
آبانبار حاج مهدی دارای منبع ذخیره آب، پوشش منبع آب، بادگیر، راه پله، پا شیر و سردر تزئینی است.
منبع ذخیره آب آن مکعب مستطیل بوده و از سقف گنبدی شکل و یک بادگیر که در چهار طرف آن 3 هواکش تعبیه شده، تشکیل شده است.
در ساخت این آبانبار از مصالحی چون آجر، سنگ، آهک و ساروج استفاده شده و راهپله آن که منتهی به پاشیر میشود 33 پله دارد و از آجر و سنگ ساخته شده است.
سر در ورودی آن تزئیناتی ندارد و با آجر به صورت خفته و راسته ساخته شده اما پوشش سقف ورودی و راهپلههای آن دارای تزئینات زیبایی با کاشیهایی به رنگ فیروزهای و آبی است.
بالای لچکیهای دو طرف قوس ورودی راهپله، کتیبهای سنگی وجود دارد که تاریخ 1264 قمری را نشان میدهد.
آبانبار حاج مهدی در سال 1380 توسط سازمان میراث فرهنگی، با شماره 4606 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.