به گزارش همشهری‌آنلاین این اثر همانند چهار اثر پیشین صدری‌نیا به وجوهی از ارتباط انسان نظر دارد و در آن با بهره‌گیری از آیات و روایات و مباحث ارتباطی سعی شده ،بحثی جدی و عمیق در این زمینه گشوده شود.
در فصل اوّل کتاب به ترتیب ارتباطات تکوینی و تشریعی انسان با جسم و روح خویشتن تبیین شده‌است.
فصل دوّم به مفهوم نفس یا «خود» انسان می‌پردازد و در چارچوب آن ظرفیت‌های بالقوه و متضاد نفس امّاره و لوّامة را با استناد به تفاسیر کلام وحی تشریح می‌کند.
فصل سوّم کتاب ارتباط انسان با خویشتن که بیشترین مباحث را به خود اختصاص داده ، در چهار بخش انواع ظلم‌های انسان به خود در دنیا را تبیین کرده است که ظلم به خود در رابطه با خدا، ظلم به خود در رابطه با خویشتن، ظلم به خود در رابطه با همنوعان و ظلم به خود در رابطه با محیط زیست را شامل می‌شود.
این کتاب خودآگاهی و خویشتن‌شناسی را از اهم وظایف انسان می‌داند و تصریح می‌کند که تا مادامی که کسی ، قابلیّت‌ها ، ضعفها ، تهدیدها و فرصت‌های خود را نشناسد ، در زمینة شناخت حقایق هستی راه به جایی نخواهد برد زیرا تک تک افراد بشر با توجه به اراده ،اختیار و توانی که از آن برخوردارشده‌اند، در زمینه‌هایی چون انتخاب ایمان یا کفر، تقوا(خویشتن‌داری)یا بی بندوباری ،نحوة مواجهه با شیطان و هوای نفس ، نیکوکاری یا بدکاری، انجام یا عدم انجام تکالیف شرعی و امثال اینها شخصاً مسئولیّت دارند و با توجه به اینهاست که زندگی معنی ومفهوم پیدا می‌کند و سرنوشت هر فردی در عوالم قبر(برزخ) و قیامت و همچنین سقوط به جهنّم یا راهیابی به بهشت تعیین می‌شود.
به همین دلیل انسان قبل از هرکسی و هرچیزی، در قبال خویشتن مسئولیّت دارد و ضمن اینکه سهم و نصیب خود از دنیا را به حد متعارف و آنگونه که قرآن کریم می‌فرماید، نباید فراموش کند، باید به فکر آیندة سیرتکوینی خویش در عالم آخرت نیز باشد، آنجا که احدی از بستگان و دوستان یاریگر انسان نخواهند بود.
در بخشی از مقدمة کتاب «ارتباط انسان با خویشتن»آمده است: در میان همة ارتباطات قابل تصوّر و محتمل برای یک انسان مؤمن در حیات دنیا، ارتباط تکوینی و تشریعی با خود نقش سرنوشت سازی دارد زیرا اولاً سعادتمندی دنیوی و اخروی او در گرو چگونگی این ارتباط است و ثانیاً بسیاری از دیگر ارتباطات انسان تحت الشعاع این ارتباط قرار می‌گیرند.
قرآن‌کریم در آیة 105سورة مائده به صراحت از هر انسان مؤمنی خواسته است که به خود آید و به خویشتن بپردازد اگرچه به مانند بسیاری از پیام‌های مهم دیگر، این پیام کلیدی و تعیین کننده نیز، معمولاً درطول زندگی چنان که باید درک نمی‌شود و بشر به هرچیزی جز خود می‌اندیشد و بها می‌دهد بدون اینکه به فکر خود باشد و با خود بیاندیشد که کیست؟ آمدنش به این دنیا بهر چه بوده و به کجا می‌رود؟
اهمیّت ارتباط انسان با خود به حدّی است که نبی مکرّم اسلام(ص)، شناخت خویشتن را مقدمة شناخت خداوند دانسته و حضرت علی(ع) نیز که بیانات شریفش بهترین تفسیرآیات کلام وحی به شمار می‌روند، خودشناسی را بالاترین درجة معرفت ذکر فرموده است.
در واقع خودآگاهی و خویشتن شناسی از اهم وظایف انسان است و تا مادامی که کسی، قابلیّت‌ها، ضعفها، تهدیدها و فرصت‌های خود را نشناسد، در زمینة شناخت حقایق هستی راه به جایی نخواهد برد زیرا تک تک افراد بشر با توجه به اراده، اختیار و توانی که از آن برخوردار شده‌اند، در زمینه‌هایی چون انتخاب ایمان یا کفر، تقوا(خویشتن داری) یا بی‌بندوباری ، نحوة مواجهه با شیطان و هوای نفس، نیکوکاری یا بدکاری،انجام یا عدم انجام تکالیف شرعی و امثال اینها شخصاً مسئولیّت دارند و با توجه به اینهاست که سرنوشت هر فردی در عوالم قبر(برزخ)و قیامت و همچنین سقوط به جهنّم یا راهیابی به بهشت تعیین می‌شود.
از صدری‌نیا پیش از این کتاب‌های زیر که ارتباط منطقی با یک‌دیگر دارند و از عمق مطالعات نویسنده در این زمینه‌ها خبر می‌دهد، از سوی انتشارات سایه‌روشن به بازار کتاب عرضه شده بود.
ارتباط انسان با خویشتن(تشریعی،تکوینی):مولف:حسین صدری‌نیا/ناشر:انتشارات سایه‌روشن؛چاپ اول زمستان 1390/قطع وزیری، قیمت 7000 تومان 336 صفحه.