خانه سرخه‌ای دارای اندرونی و بیرونی است و هشتی اصلی آن در ضلع جنوبی قرار دارد و دسترسی به بخش اندرونی و حیاط آن از طریق حیاط بیرونی امکان پذیر است.
اتاق‌های بخش اندرونی در اضلاع شمالی و جنوبی و شرقی و غربی حیاط اندرونی احداث شده است. بخش مرکزی و هسته اصلی مجموعه طنبی وسیع به ابعاد 5/9 در 5 می‌باشد که مشرف به ایوان ستون‌دار و حیاط و باغچه بزرگ ضلع جنوبی است.
در طرفین طنبی دسترسی‌های ایوان و در طرفین آن اتاق‌های کله ای (گوشوار) می‌باشد. کل ساختمان دارای زیرزمین و حوضخانه بزرگ است.
در ضلع شمالی ساختمان حمام میرزامهدی قرار دارد. این حمام بعدها تفکیک شد و به دیگران واگذار شد.
مهمترین عوامل تزیین در این خانه گچبری‌های متنوع در داخل و خارج ساختمان و انواع تزئینات چوبی و آیینه‌کاری‌های سقفی می‌باشد.
خانه سرخه‌ای در سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 2779 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.