گروه محیط‌زیست- اسدالله افلاکی: رئیس انجمن علمی جنگلبانی ایران از تضعیف جایگاه تشکیلات سازمانی جنگل‌های شمال خبر داد و گفت: براساس تصمیمی که اخیرا گرفته شده قرار است جایگاه تشکیلاتی جنگل‌های شمال از رتبه معاونت در حد یک دفتر ستادی تنزل یابد که این امر مغایر با برنامه پنجم توسعه و سند چشم‌انداز بیست‌‌ساله است و جز تباهی ارزشمندترین رویشگاه‌های جنگلی کشور پیامد دیگری ندارد.


دکتر هادی کیادلیری، در گفت‌وگو با همشهری با اشاره به اینکه در گذشته به‌دلیل اهمیتی که رویشگاه‌های جنگلی کشور داشت در مقاطعی حتی تشکیل وزارتخانه‌ای قدرتمند برای حفظ، احیا، توسعه و بهره‌برداری از جنگل‌های کشور در دستور کار قرار گرفته بود، افزود: متأسفانه بدون در نظر گرفتن این تاریخچه و بدون توجه به‌نظرات بدنه کارشناسی سازمان، از مدت‌ها پیش با طرح موضوعات غیرکارشناسانه، کوچک کردن سازمان جنگل‌ها در دستور کار قرار گرفت و در ادامه همین روند به تازگی و بنا به پیشنهادی که اخیرا مطرح شده قرار است معاونت جنگل‌های شمال کشور از سطح معاونت که خود متشکل از 3دفتر است به سطح یک دفتر تنزل داده شود.

آن طور که کیادلیری می‌گوید طبق این پیشنهاد سازمان جنگل‌ها و مراتع و آبخیزداری کشور، ذیل 4معاونت که یکی از آنها معاونت جنگل است اداره خواهد شد و برای هر معاونت هم دفاتری جهت پیشبرد امور تعریف شده است؛ از جمله برای معاونت جنگل براساس مناطق رویشی 3 دفتر ستادی تشکیل می‌شود که عبارتند از: دفترامور جنگل‌های هیرکانی(منطقه رویشی شمال کشور)، دفتر امور جنگل‌های زاگرس و دفتر امور جنگل‌های ایران و تورانی و خلیج عمانی.

وی که دانش آموخته جنگلداری است، این پیشنهاد را در تضاد با منافع ملی و مغایر با مصالح منابع طبیعی ارزیابی کرد و افزود: درصورت عملی‌شدن این پیشنهاد، معاونت جنگل‌های شمال از 3دفتر به یک دفتر با تعداد محدودی کارشناس تنزل می‌یابد و بر تعداد دفاتر مدیریتی جنگل‌های خارج شمال افزوده می‌شود. بدیهی است وقتی جنگل‌های شمال با وجود داشتن جایگاهی در حد معاونت در تشکیلات فعلی سازمان جنگل‌ها و مراتع با این همه مشکل و چالش مواجه است درصورت تنزل در حد یک دفتر ستادی تا چه اندازه بر مشکلات آن افزوده می‌شود.

کیادلیری در این گفت‌وگو یادآور شد: جنگل‌های شمال کشور متشکل از زیستگاه‌های متنوعی است که هریک نیاز به مدیریتی تخصصی با نگاه ویژه دارد ضمن آنکه به احتمال زیاد در آینده ما ناگزیر باید این جنگل‌ها را به‌عنوان ذخیره‌گاه حفظ کنیم که این می‌طلبد بیش از پیش به این عرصه‌ها توجه کنیم.

وی با تأکید براینکه برجسته کردن اهمیت رویشگاه‌های شمال به معنای نفی اهمیت سایر رویشگاه‌های جنگلی نیست، خاطر‌نشان کرد: با توجه به اینکه در هیچ‌یک از اسناد، قوانین و برنامه‌های آتی پنج‌ساله و سند چشم‌انداز بیست‌ساله، اشاره‌ای به کوچک کردن بخش جنگل نشده بلکه برعکس با توجه به سرانه پایین جنگل در کشور، به‌صورت شفاف بر تقویت این بخش تأکید و از آن به‌عنوان شاخص مهمی در توسعه‌یافتگی کشور یادشده است انتظار می‌رود هر گونه تغییری در تشکیلات سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور موجب قدرتمند‌تر شدن آن شود و این سازمان را در پیشبرد اهداف و وظایف حیاتی و حاکمیتی مورد نظر و حفظ این جنگل‌ها تقویت کند نه آنکه باعث تضعیف موقعیت فعلی آن شود.

این عضو هیأت علمی افزود: در حال حاضر رتق و فتق امور جنگل‌های شمال کشور را 3دفتر ستادی به همراه قائم مقام دفترحفاظت و حمایت منابع طبیعی شمال کشور پشتیبانی و نظارت می‌کنند. با وجود این، جنگل‌ها با مشکلات عدیده‌ای مواجه هستند، چه رسد به اینکه بخواهند معاونت جنگل‌های شمال را منحل کنند و سهم جنگل‌های شمال را از 3دفتر به یک دفتر تنزل دهند. خوب است کسانی که چنین طرح‌هایی را می‌دهند و از آن حمایت می‌کنند به این پرسش پاسخ دهند که وقتی با بودن معاونت جنگل‌های شمال ما این همه مشکل در این رویشگاه داریم چگونه می‌خواهیم با منحل کردن این معاونت و تنزل آن به یک دفتر این حجم عظیم وظایف محوله را مدیریت و رهبری کنیم؟

کیادلیری با اشاره به متفاوت بودن شرایط جنگل‌های کشور خاطر‌نشان کرد:‌جنگل‌های شمال کشور به‌دلیل اهمیت خاصی که دارند از جمله به‌دلیل قدمت، وجود گونه‌های نادر و ذخایر جنگلی متعدد، تجاری بودن، ارزش زیست‌محیطی خاص و ارزش تفرجی بالا، با دیگر جنگل‌های کشور تفاوت عمده‌ای دارند، به همین دلیل کوچک کردن تشکیلات فعلی و تبدیل دفاتر موجود از 3دفتر به یک دفتر، ضربات شکننده‌ای را به این جنگل‌ها وارد می‌کند که پیامد‌های منفی آن به‌زودی آشکار می‌شود.

رئیس انجمن علمی جنگلبانی ایران در پایان ضمن ابراز تأسف از تضعیف جایگاه تشکیلات سازمانی جنگل‌های شمال گفت:برای نجات جنگل‌های کشور خصوصا جنگل‌های شمال کشور و برون‌رفت از وضعیت نابسامان موجود لازم است دفاتری متناسب با زیرمجموعه معاونت جنگل تعریف و تشکیل شود تا ضمن تقویت بنیه تشکیلاتی جنگل‌های شمال از تجارب موجود به‌صورت بهینه برای مدیریت رویشگاه‌های جنگلی کشور استفاده شود. در عین حال، انتظار می‌رود به جای مدیران تعیین‌کننده، مدیرانی دلسوز و آگاه که تضمین‌کننده نظرات کارشناسان باشند در رأس هرم سازمان جنگل‌ها قرار بگیرند تا منابع طبیعی کشور بیش از این به بیراهه نرود و منابع پایه به مخاطره نیفتد.

برچسب‌ها