به گزارش ایسنا، این مسأله باعث می‌شود که Pikaia gracilens که بیش از 500 میلیون سال پیش تکامل یافته، یکی از قدیمی‌ترین اجداد مهره‌داران امروزی از جمله انسان خوانده شود.
این تحقیق به حل مباحث پیشین در مورد امکان ارتباط این حیوان با خانواده طنابداران پرداخته است.
طنابداران از یک طناب پشتی برخوردار بوده که در حقیقت یک نوار منعطف محافظ عصب در پشت آنهاست و احتمالا طی میلیون‌ها سال به ستون فقرات در نسل‌های پیشرفته آنها تبدیل شده است.
در دو طرف این طناب پشتی در طرح‌های ریز زیکزاکی شکل حدود 100 تکه ریز بافت‌های عضلانی موسوم به مهره‌های ابتدایی وجود دارند که تصور می‌شود به حیوان در حرکت سریع آن در درون آب و پیچ و تاب دادن اندام در جهات مختلف کمک می‌کند.
این موجود چشم و دندان نداشته؛ اما از یک سر کاملا مشخص، آبشش‌هایی برای تنفس و دو شاخک ریز دارای حسگر برای شناسایی مواد شیمیایی مغذی در آب برخوردار است.
به گفته محققان، اکنون با شناسایی این مهره‌های ابتدایی، یک طناب عصبی و یک سیستم عروقی، این نمونه به وضوح در میان ابتدایی‌ترین طنابداران قرار می‌گیرد.
دلیل تکامل ستون فقرات در Pikaia هنوز مشخص نشده اما احتمالا با افزایش شکارچیان، نیاز به قدرت بیشتری برای فرار سریع داشته است.