اگر بعضی از مردم به اهمیت این مثل معروف میاندیشیدند، شاید کمتر دست به کارهایی از قبیل آنچه در عکس میبینید، میزدند. راننده این خودرو، اقدام به حمل لولههای پلاستیکی به شیوهای که میبینید، کرده است. در چنین مواقعی، حتما راننده پیش خود فکر کرده که چرا باید هزینه اضافی بابت حمل این قبیل وسایل بدهد، درحالیکه خودش ماشین دارد؟! این تنها خویش را دیدن و صرفا به منافع شخصی اندیشیدن، سبب میشود که او به هیچچیز دیگر فکر نکند و به شیوهای عمل کند که در این عکس میبینید.
حال آنکه اگر این راننده کمی به منافع جمعی و شهروندی میاندیشید، هیچگاه دست به چنین کاری نمیزد. البته اگر از این راننده به خاطر این کار انتقاد کنید، با قیافهای حقبهجانب به شما خواهد گفت که نگرانیتان بیمورد است؛ چرا که به خیال خودش با بستن این لولهها به یکدیگر ایمنی لازم را رعایت کرده است! این راننده حتما فراموش کرده که اینگونه حمل وسایل به هر طریقی که بسته شده باشند، به لحاظ اصول ایمنی اصلا مجاز نیست و دوم آنکه،چه تضمینی وجود دارد که در سرعتهای بالا یا دستاندازها و یا ترمزهای ناگهانی، چفتو بستها- همانگونه که لوله بالایی در حال جداشدن از بقیه است- باز نشوند و لولهها به بیرون پرتاب نشوند؟ و دست آخر اینکه با توجه به قرارگرفتن لولهها در عقب خودرو، آنها بخشی از فضای شیشه پشتی را گرفتهاند و بدین وسیله دید راننده را کور کردهاند؛ این امر میتواند به نوبهخود سبب خطرات زیادی حین رانندگی شود.
خوب و بد فروشندههای دورهگرد
بعضی از شهروندان در تماس با ما خواسته بودند که درباره فروشندههای دورهگردی که با وانت یا چرخ دستی وقت و بیوقت در کوچهها راه میافتند، چیزی بنویسیم. پیش از هر چیز باید این نکته را یادآور شد که درست است که کار این فروشندههای دورهگرد از رسمیت برخوردار نیست، اما وجود همین فروشندهها میتواند کمک بزرگی به افراد سالخورده و معلولی باشد که توان بیرون رفتن از خانه را برای خرید نیازمندیهای خود ندارند.
با این حال گله برخی از شهروندان از این قبیل فروشندهها به وقت نشناسی آنها برمیگردد. مردم میگویند که آنها صبحهای زود وقتی که مردم در خواب هستند، با بلندگو حضور خود را اعلام میکنند. این مسئله باعث سلب آرامش و آسایش شهروندان شده است، بهطوری که عدهای به محض ورود این فروشندهها به کوچه و شنیدن صدای بلند آنها، فورا سری به قفسه داروهای خود زده و قرص آرامبخش میخورند! از طرفی، این فروشندهها چون جایگاه ثابتی ندارند، درصورت خرابی و یا بدی جنس خریداری شده از آنها، به دشواری میتوان پیدایشان کرد و شاید دستهای از این فروشندهها از این مسئله سوءاستفاده هم بکنند. به هر روی، با توجه به همه این نکات منفی و مثبت در ارتباط با این شیوه از فروشندگی، میتوان امیدوار بود که از این پس این فروشندگان بیشتر رعایت همشهریان خود را بکنند و زمان مناسبی را برای رفتوآمد خود در کوچهها و خیابانها انتخاب کنند.