گروه ادب و هنر: سیدجمال ساداتیان که آثاری چون «به رنگ ارغوان» (ابراهیم حاتمی‌کیا) و «چهارشنبه‌سوری» (اصغر فرهادی) را در کارنامه دارد، این روزها فیلم «انتهای خیابان هشتم» را روی پرده دارد؛ دومین همکاری ساداتیان با علیرضا امینی پس از فیلم «هفت دقیقه تا پاییز» که فیلمی تلخ از کار درآمده و تهیه‌کننده‌اش آن‌را مبین هشداری به مسئولان نسبت به شرایط اجتماع می‌داند.

  • با توجه به اینکه این روزها هزینه ساخت فیلم‌های سینمایی بالاست و نمی‌توان به راحتی هر سوژه‌ای را برای کار انتخاب کرد، چه ویژگی خاصی در انتهای خیابان هشتم وجود داشت که ترغیب شدید آن را بسازید؟

این فیلم نقدی اجتماعی بود. به‌طور کلی حوزه‌های اجتماعی حوزه‌های ملتهبی هستند و نتیجه مراجعه به دادگستری‌ها می‌تواند بیانگر این امر باشد که با حوادثی که در جامعه رخ می‌دهد، کشور ما در این حوزه آتش زیر خاکستر است. به‌نظرم این فیلم می‌توانست در مواردی حکم تلنگری را داشته باشد که مطرح کردن آن به 2دلیل جذاب بود؛ یکی اینکه وقتی آدم در هر موقعیتی تدبیر نکند و هنگام عصبانیت دست به کار نسنجیده‌ای بزند، مانند کاری که برادر نیلوفر در فیلم می‌کند و برای یک اتفاق ساده مرتکب قتل می‌شود -که در نتیجه آن هم برای خانواده خود و هم برای خانواده مقتول این همه معضل درست می‌کند- مشکلات دیگری را هم به‌وجود می‌آورد. از دیدگاه دیگر می‌بینیم که اطرافیان او برای حل این مشکل به جای اینکه ابرویش را درست کنند، می‌زنند چشمش را هم کور می‌کنند! و این اتفاق مرتب در جامعه تسری پیدا می‌کند تا منجر به یک فاجعه می‌شود.

مسئله بعدی که در این زمینه مطرح است این است که نقش خدمات اجتماعی حاکمیت‌ها کجاست؟ بالاخره یکسری افراد هستند که مشکلات اقتصادی، اجتماعی و... پیدا می‌کنند که این مشکلات منجر به ایجاد بحران‌های اجتماعی می‌شود و وقتی خودشان از عهده برطرف کردن آن برنمی‌آیند و کسی هم نیست که کمک‌شان کند، ممکن است دست به کارهای انتحاری بزنند و این کار نیز بخشی از جامعه را ملتهب می‌کند. مجموعه این مسائل که من در خط اصلی قصه دیدم باعث شد که علاقه‌مند به ساخت این فیلم شوم. امروز که فیلم اکران شده فکر می‌کنم به بخشی از اهدافش رسیده است و توانسته با مخاطبش ارتباط برقرار کند.

  • با توجه به اینکه سوژه این فیلم اجتماعی بود نگرانی‌ای در این زمینه نداشتیدکه ممکن است در اکران مسئله ساز شود؟

بالاخره هر کاری می‌کردیم مشکل عبور از سیستم اداری را داشتیم. تمام آثاری که به نوعی نقد اجتماعی می‌کنند عبور دادنشان از مجاری‌اداری، سخت است به‌دلیل اینکه تمام معاونت‌هایی هم که بر سر کار آمده‌اند، تحت فشار مدیریت بوده‌اند. هر آدمی که ابتدا بر سر کار می‌آید شعارهای رمانتیک می‌دهد که من قرار است چه کارهایی انجام دهم ولی وقتی مستقر شد فشارهایی که از بیرون به او وارد می‌شود قطع به یقین او را تبدیل به یک آدم محتاط و محافظه کار می‌کند.

  • پروسه تولید فیلم به چه صورت طی شد؟

در آن مرحله مانند تمام فیلم‌های عادی پیش می‌رفت؛ تنها سختی کار همانطور که اشاره کردم عبوردادنش از مجاری اداری و گرفتن مجوزهای نمایش بود.

  • در این زمینه هم که فیلم شما با مشکلات کمی روبه‌رو نبود؟

بله، چیزی حدود 14 ماه طول کشید تا تلاش‌های ما برای به اکران درآمدن فیلم به نتیجه رسید.

  • نهایتا چه اتفاقی افتاد که فیلم مجوز اکران گرفت؟

پیگیری‌های زیاد من و آقای امینی سرانجام باعث این اتفاق شد. البته طبیعی است هر اثری که تولید می‌شود تولید‌کنندگان آن دوست دارند که کارشان بر پرده سینما دیده شود؛ می‌گویند ماهی به آب زنده است و اثر هنری به مخاطبش. تمام عوامل فیلم مشتاق بودند کارشان نمایش داده شود تا از زوایای دید مختلف و سلیقه‌های متفاوت مورد ارزیابی قرار بگیرد. اینکه فیلم امروز دیده می‌شود و همه نظراتشان را در خصوص آن می‌دهند، می‌تواند در پیشرفت همه آنها مؤثر باشد.

  • از شرایط اکران و تبلیغاتی که برای فیلم می‌شود، راضی هستید؟

روزهای اول که ما فیلم را اکران می‌کردیم شرایط خیلی بد بود و تنها با 8-7 سینما شروع کردیم و تعداد سینماهایمان در شهرستان‌ها هم تقریبا صفر بود، اما آرام‌آرام سینماهایمان بیشتر شد. در 2هفته اول هم که اصلا تبلیغاتی نداشتیم مگر اینکه می‌شنیدیم کسانی که فیلم را می‌بینند به دیگران هم توصیه می‌کنند که این فیلم را تماشا کنند. تبلیغات افواهی به فضای فیلم خیلی کمک کرد. پس از گذشت 2هفته از اکران توانستیم بیلبوردهای خیابانی نصب کنیم اما تبلیغات تلویزیونی مان هنوز خیلی قطره چکانی است و مجموع شبکه‌ها ممکن است در روز بیش از 5-4 تبلیغ برای این فیلم نداشته باشند چون هزینه تبلیغات بالاست و ما متأسفانه جزو فیلم‌هایی نیستیم که باید حمایت شویم. از سوی دیگر بر این باوریم که فیلمی مثل انتهای خیابان هشتم باید از سوی خود مردم مورد حمایت قرار بگیرد. شاید بهترین تبلیغ خود مردم هستند. نمی‌خواهم بگویم شرایط اکران ما خیلی ایده آل است اما وضعیت بدی هم نیست و با توجه به تعداد محدود سالن هایمان، فروش قابل‌قبولی داریم.

  • این روزها پروژه‌ای را هم برای ساخت در دست دارید؟

بله، یک سناریوی اقتباسی از خانم ناهید طباطبایی به نام جامه‌داران را برای ساخت داریم که طرح و مقدمات آن نیز آماده است. کارگردانی این فیلم را هم آقای حمیدرضا قطبی، که کارگردان اولی هستند، به‌عهده دارند.

  • «برف روی کاج‌ها» چه زمانی قرار است به اکران درآید؟

فیلم برف روی کاج‌ها را هم در نوبت اکران داریم و امیدواریم که این اتفاق در زمان خودش بیفتد به‌دلیل اینکه ابتدا قرار بود اکران دوم نوروز باشد اما احتمالا به اکران سوم می‌افتد.

  • خواست خودتان بود که این فیلم در نوروز به اکران درنیاید یا دلایل دیگری مانع این اتفاق شدند؟

طبق قانونی که در شورای صنفی نمایش وجود داشت هر دفتری در هر نوبت اکران بیشتر از یک فیلم را نمی‌توانست اکران کند. در حال حاضر هم به خاطر شرایطی که در سینما وجود دارد، در مجموع بحث بر سر این بود که اکران کمی عقب‌تر بیفتد.