به گزارش همشهری‌آنلاین، دوشنبه چهارم اردیبهشت، بهرنگ تنکابنی، مدیر مجموعه تور علیزاده گفته بود: خانه هنرمندان برای برگزاری این نشست تقاضای 500 هزار تومان پول کرده بود و علیزاده هم در سخنانی گفت: وقتی نام یک مکانی را «خانه هنرمندان» می‌گذارند و بنده نیز جزء هیات موسس آن هستم، حداقل نباید با ما مادی برخورد شود. این موضوع تا حدی بعید و باورنکردنی است؛ البته در این دنیا همه چیز قابل باور می‌شود.
تور کنسرت علیزاده و حدادی؛ 50 روز کنسرت فشرده در 11 شهر ایران
بر اساس این گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان در ای‌میل ارسالی خود به همشهری‌آنلاین آورده است:
در ابتدای سخن، این نکته را یادآور می‌شویم که مدیریت خانه هنرمندان در تمام مدت خدمتگزاری خود با تکریم شخصیت هنرمندان در حوزه‌های مختلف به دلیل دوری جستن از نقش‌های درون‌خانوادگی همواره از پاسخ‌گویی به انتقادهای حتما به ناحق علیه خود، خودداری کرده و معتقد است در یک فضای فرهنگی گفت و گو و تعامل بهترین گزینه و جنجال و رسانه‌ای کردن در امری که می‌توان آن را تنها با یک تلفن دوستانه رفع کرد، بدترین گزینه است.
خانه هنرمندان ایران از ابتدای تاسیس خود تاکنون خانه همه هنرمندان کشور بوده و نگاهی به آمار حضور هنرمندان برجسته کشور تنها در چند ماهه گذشته نشانگر آن است که مهمترین سرمایه این خانه که همانا اعتماد عمومی هنرمندان به خدمتگزاران در این مرکز بزرگ فرهنگی و هنری است، همچنان پابرجا است.
در مورد اظهارات آقای تنکابنی بنا بر پاسخ نبود، اما احترام به خبرنگاران محترم این حوزه که جویای اصل ماجرا بودند و نیز نام شخصیت برجسته ای چون استاد حسین علیزاده،که این خانه افتخار می‌کند، متعلق به او و نیز هنرمندان فرهیخته کشور است، باعث شد نکاتی را تنها به خاطر روشن شدن اذهان عمومی و نیز اثبات احترام این خانه به استاد علیزاده یادآور شویم:
1- مدیریت خانه هنرمندان ایران تنها مجری سیاست‌های شورای محترم عالی این خانه است. شورایی که متشکل از برجسته‌ترین هنرمندان کشور از جمله استاد امیرخانی، استاد انتظامی، استاد سریر، استاد نوربخش، استاد ساعد باقری، استاد طاهر شیخ الحکما، استاد نامی و استاد حقیقی و... است.
2- برنامه‌هایی که در این خانه اجرا می‌شوند، به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند:
الف) برنامه‌هایی که از سوی انجمن‌های 12 گانه عضو شورای عالی معرفی می‌شوند؛ بر اساس آیین‌نامه استفاده از اماکن خانه هنرمندان ایران، این دسته از برنامه‌ها به صورت رایگان از فضاهای خانه هنرمندان ایران استفاده می‌کنند. از جمله این برنامه‌ها در ماه‌های گذشته می‌توان به نمایشگاه انجمن مجسمه سازان، نمایشگاه انجمن نقاشان، نمایشگاه سرو نقره‌ای مربوط به انجمن گرافیک ایران، جشنواره آموزشی موسیقی از سوی خانه موسیقی، هفته جشن خانه تئاتر و... اشاره کرد.
ب) برنامه‌هایی که از سوی انجمن‌ها و گروه‌های هنری غیر عضو در این خانه اجرا می‌شوند و صرفاً ابعاد فرهنگی داشته و فعالیت‌های اقتصادی محسوب نمی‌شوند. این دسته از برنامه‌ها نیز به صورت رایگان در این خانه برگزار می‌شود. از جمله این برنامه‌ها در ماه‌های گذشته می‌توان به برگزاری جشن روز معمار از سوی بنیاد میرمیران، بزرگداشت مرحومه پروین‌دخت یزدانیان از سوی اهالی سینما، برگزاری جلسات نمایشنامه‌خوانی انجمن بازیگران، برگزاری برنامه سرو هنر(یادمان هنرمندان پیشکسوت کشور)، برنامه نقاله (نقد و بررسی آثار تجسمی)، برنامه پلک تهران (نقد و بررسی آثار سینمای مستند)، برگزاری جشن تصویر سال و... اشاره کرد.
ج) دسته سوم ازبرنامه‌ها مربوط به تقاضاهایی است که برگزاری برنامه از سوی نهادها و گروه‌های غیرعضو شورای عالی پیشنهاد شده و معطوف به فعالیت اقتصادی است، مانند برگزاری کنسرت، اجرای نمایش، برگزاری نمایشگاه های انفرادی و گروهی خصوصی و...
در این موارد به استناد آیین نامه استفاده از فضاهای خانه هنرمندان ایران مبلغ اندکی از پیشنهاد دهنده برنامه اخذ می‌گردد تا صرف هزینه‌های جاری برگزاری برنامه شود.
متذکر می‌شویم خانه هنرمندان ایران یک نهاد غیردولتی است که به ناچار برای پاسخ‌گویی به نیازهای جامعه فرهنگی و انجام برنامه‌های هنری باید از محل‌های مختلف درآمدهایی را کسب کند تا بتواند این مجموعه را اداره نماید. این درآمدها پس از اخذ به حساب خانه هنرمندان واریز و صرف فعالیت‌های هنری و نیز امور توسعه و عمرانی می‌شود.
نکته جالب این است که برخی از گروه‌های هنری نه تنها هزینه اندک برنامه خود را می‌پذیرند، بلکه بیشتر از آن هم برای ادامه حیات این خانه مبالغی را اهدا می‌کنند. از جمله برنامه نشست خبری گروه شهنازی که علیرغم آنکه این جلسه توسط هنرمندانی چون حمیدرضا نوربخش و داریوش پیرنیاکان از اعضای قدیمی و برجسته خانه هنرمندان ایران برپا شد، نه تنها هزینه برگزاری این نشست را پرداخت کردند، بلکه مبلغی را نیز به عنوان کمک به خانه هنرمندان اهدا نمودند. اما در خصوص اظهارات آقای تنکابنی؛ ای کاش می‌شد در حریم مقدس رسانه ادبیات به شدت فرهنگی! ایشان را عینا منعکس کرد، آن گاه استاد علیزاده و دیگر علاقه‌مندان این موضوع متوجه می‌شدند که در جامعه هنری چه کسانی داعیه فرهنگ و هنر را دارند و چه کسانی با تهدید خانه هنرمندان به آبروریزی در صدد رسیدن به اهداف خود هستند!
همکاران ما همه اهانت‌ها و تهدیدهای هنرمند فرهیخته! آقای تنکابنی را شنیدند و چون در این میان ارادت به استاد علیزاده بود، دم نزدند و همه این موضوع تنها به خاطر 200 هزار تومان برای استفاده از خانه هنرمندان و برای برگزاری کنسرتی بود که این مبلغ شاید کفاف خرید دو عدد بلیت آن را هم نکند.
اگر قرار است انجام وظیفه، اجرای سیاست‌های شورای عالی و تلاش برای ادامه حیات خانه هنرمندان ایران در این شرایط سخت موارد اتهام ما باشد که مثلا به هنرمندان احترام نمی‌گذاریم، آن هم از سوی جناب آقای تنکابنی! ملالی نیست. ده‌ها هزار هنرمندی که در طول سال این خانه را به حضور خود مفتخر می‌کنند، تنها و تنها کافی است برای جواب ما.
عزت استاد علیزاده و دیگر بزرگان این فرهنگ مستدام باد.
روابط عمومی خانه هنرمندان ایران