این خانه که بیش از 200 سال قدمت دارد، محل زندگی کودکی استاد بدیع‌الزمان فروزانفر، از اساتید و چهره‌های نامدار ادبیات و تاریخ ادبیات فارسی ایران بوده است.
دانش گسترده وی در علوم مختلف سبب شد، تا از وی به عنوان یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های تاریخ معاصر ایران در حوزه ادبیات کهن یاد شود.
خانه فروزانفر که بعدها به شخصی به نام سماواتی فروخته شد، نمونه کاملی از یک معماری ایرانی در اقلیم گرم و خشک ایران به حساب می‌آید.
در این خانه قدیمی، پلانی ساده و درونگرا، با حفظ محرمیت به چشم می‌خورد و همچنین تزئینات رسمی‌بندی و گچبری زیبایی نیز در بالای طاقنماها، نورگیر اتاق‌ها، بادگیرها و سایر بخش‌ها وجود دارد.
خانه استاد بدیع‌الزمان فروزانفر (سماواتی) در سال 1385 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 16350 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.