این بنا، خانه پدری و همچنین زادگاه آیت الله سید حسن مدرس، روحانی مبارز دوره مشروطیت است.
این خانه قدیمی، یک اشکوبه بوده و دارای 2 بخش تابستان نشین و زمستان نشین است. ورودی خانه از طریق هشتی واقع در شمال غربی خانه صورت می‌گرفته است.
قسمت تابستان نشین این خانه، دارای تالاری در وسط است و سقف گنبدی آن روی 4 لنگه طاق ساخته شده است.
بخش زمستان نشین نیز دارای 3 اتاق 3 دری بوده و پوشش سقف آن تاق و تویزه است. مصالح به کار رفته در این بنا، خشت و گل، آجر، آهک، چوب، گچ و سنگ می‌باشد.
خانه آیت الله مدرس (روستای سرابه کچو) در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 1974 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.