بر اساس گزارش جدید WWF که "گزارش سیاره زنده" نام دارد، در لیست این 10 کشور، کشور قطر بیشترین میزان آلودگی‌های کربنی و اثرات زیست محیطی را بر روی محیط زیست جهان دارد.
سرانه میزان انتشار کربن در این کشور سه برابر میزان انتشار کربنی در ایالات متحده آمریکا بوده و در کل جهان بالاترین به شمار می‌رود. بر اساس این گزارش اگر هر انسانی بر روی زمین مانند یک فرد قطری متوسط زندگی می‌کرد، زمین به پنج برابر منابع انرژی بیشتری از آنچه اکنون در اختیار دارد، نیازمند خواهد بود.
در حال حاضر میزان مصرف منابع انرژی توسط انسان‌ها 50 درصد بیشتر از آن است که زمین بتواند آن را جایگزین و یا ترمیم کند،به بیانی دیگر میزان مصرف سالانه انسان‌ها از منابع انرژی زمین برابر با 1.5 سیاره است، این میزان در سال 2030 به دو سیاره در سال خواهد رسید. دلیلی انتخاب قطر به عنوان پرمصرف‌ترین کشور جهان این است که نفتی که از میان شن و ماسه غنی بیابان‌های این کشور استخراج می‌شوند، در برابر مصرف این کشور هیچ به شمار می‌آیند، مصرف انرژی در این کشور به اندازه غیر قابل تصوری بالا است و در عین حال آب و برق برای شهروندان این کشور رایگان است. این در حالی‌است که میزان تقاضای انرژی در این کشور سالانه هفت درصد رو به افزایش است تا فرایند نمک‌زدایی آب و تهویه هوای مطبوع در این کشور بیابانی ادامه داشته باشد.
قیمت گاز در این کشور به نسبت قیمت جهانی پایین‌ترین میزان را دارد در حالی که میزان تولید ناخالص داخلی در این کشور بسیار بالا است. این ویژگی‌ها در کنار کمبود زیرساختارهای حمل و نقل عمومی باعث شده تا میزان مصرف انرژی هر کویتی 22 برابر منابعی باشد که کشور در ازای هر نفر تولید می‌کند.
امارات با اینکه پس از عربستان، روسیه و ایران چهارمین صادرکننده بزرگ جهان به شمار می‌رود اعلام کرده قصد دارد میزان تولید انرژی تجدیدپذیر خود را افزایش دهد و حتی پروژه یک گیگاواتی مولد خورشیدی را راه‌اندازی کرده‌است. با اینهمه شهر دوبی که یکی از بزرگتریم مراکز خرید جهان و مقصد بسیاری از کارگران خارجی به شمار می‌رود،نیازهای انرژی خود را از سوزاندن سوخت فسیلی تامین می‌کند،از این رو در لیست کشورهایی با بیشترین ردپای زیست محیطی در جهان رتبه سوم را به دست آورده است.
میزان تولید دی‌اکسید‌کربن در دانمارک نیمی از تولید آن در ایالات متحده آمریکا است، اما نیاز این کشور به زمین‌های کشاورزی بسیار بالاتر است. به دلیل مصرف بالای گوشت در دانمارک، این کشور باید بخش زیادی از غلات خود را وارد کند،میزان واردات این محصولات به اندازه‌ای زیاد است که می‌تواند در ازای هر نفر دو هکتار زمین را اشغال کند.
اگر هر انسانی مشابه یک آمریکایی متوسط زندگی می‌کرد،میزان سالانه تولید منابع طبیعی زمین تا پایان ماه مارچ به پایان می‌رسید. آمریکایی‌ها عاشق رانندگی در جاده‌ها بوده و همواره نسبت به حمل و نقل عمومی بدگمان هستند از این رو افزایش تقاضای انرژی منجر به افزایش میزان اتشار دی‌اکسید‌کربن در این کشور شده است.
ظرفیت زمین‌های زراعی بلژیک بسیار محدود است، به اندازه‌ای که بیشترین بخش غذای این کشور باید وارد شود. این همان دلیلی است که بلژیک را در میان برترین کشورها با بالاترین ردپای زیست محیطی در جهان قرار داده است.
هر استرالیایی 28.1 تن دی‌اکسید‌کربن تولید می‌کند،این یکی از بالاترین ارقام سرانه تولید کربن در جهان است. به علاوه میزان تقاضای این کشور برای چوب، غذا و چراگاه برای دام‌ها باعث مصرف منابع طبیعی برابر با 7 هکتار زمین در ازای هر نفر می‌شود.
ظرفیت سرانه تولیدات زراعی در این کشور 14.92 هکتار است،5.5 برابر بیشتر از میانگین مصرف جهانی از این رو اگر منابع جهانی به اندازه‌ای که کانادا منابع طبیعی دارد،فراوان بودند، جهان از نظر منابع طبیعی تکمیل می‌بود. با این همه شهرهای این کشور بسیار پرمصرف هستند و این کشور هفتیمن تولید کننده جهانی دی‌اکسید‌کربن است. میزان کلی انتشار دی‌اکسید‌کربن کانادا در بین سالها 1990 تا 2008 در حدود 24 درصد افزایش یافته است.
در بیشتر بخش‌های هلند میزان مصرف بیشتر از تولید است. این کشور کوچک با تراکم بالای جمعیت و محدودیت زمین‌های زراعی و چراگاه‌ها، 6 برابر بیشتر از توان تولیدش مصرف می‌کند.
سرانه تولید گازهای گلخانه‌ای در این کشور در سال 2008 در اتحادیه اروپا به رتبه دوم رسید. بزرگترین منبع انتشار کربن در این کشور کشاورزی است اما انتشار کربنی خودروها نیز در این کشور از سال 1998 تا به امروز دو برابر شده است. با این همه در سالهای اخیر بهبودهایی در وضعیت این کشور به وجود آمده است، سال 2009 دومین سالی بود که میزان آلودگی کربنی حمل و نقل در این کشور کاهش پیدا کرد در عین حال افزایش منابع تجدیدپذیر انرژی در اوایل سال 2000 باعث کاهش 10 درصدی آلودگی‌های کربنی در بخش حمل و نقل در این کشور شد.