وی در سال ۱۳۱۸ در نخستین دوره مسابقات قهرمانی کشتی ایران در هر دو رشته آزاد و فرنگی به مقام قهرمانی رسید. قهرمانی‌های او در سال‌های ۱۳۱۹، ۱۳۲۲ و ۱۳۲۳ تکرار شد.
بهترین نتیجه تاریخ کشتی ایران در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن و اولین قهرمانی تیم ملی کشتی ایران در جهان (۱۹۶۱ یوکوهاما) با سرمربی‌گری وی به‌دست آمد.
بلور که به عنوان کشتی‌گیر نتوانست تجربه حضور در رقابت‌های معتبر بین‌المللی را بدست آورد با لباس مربیگری به مدت 5 سال حضور در رقابت‌های متعدد بین‌المللی را تجربه کرد.
بلور در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی به عنوان دستیار صائیم اریکان سرمربی ترک تیم ملی در کادر فنی تیم قرار داشت که با ۲ مدال نقره و ۳ مدال برنز (اولین مدال‌های کشتی ایران در المپیک) و مقام سومی تیمی ایران همراه شد.
از راست: مرحوم جهانبخت توفیق، مرحوم تختی، مرحوم بلور، مرحوم فردین و پهلوان عباس زندی
سرمربی‌گری حبیب‌الله بلور از رقابت‌های المپیک ۱۹۵۶ ملبورن آغاز شد که تیم ایران با دو مدال طلای غلامرضا تختی و امامعلی حبیبی و دو مدال نقره محمدمهدی یعقوبی و محمدعلی خجسته‌پور بهترین نتیجه تاریخ کشتی ایران در المپیک را به‌دست آورد.
در رقابت‌های جهانی ۱۹۵۷ استانبول، ۱۹۵۸ صوفیه و ۱۹۵۹ تهران هم کشتی‌گیران ایرانی با هدایت بلور به نبرد حریفان خارجی خود رفتند و بهترین مقام کسب شده در این سال‌ها سومی رقابت‌های جهانی ۱۹۵۷ استانبول بود.
بلور سپس در آستانه رقابت‌های جهانی 1962 تولیدو آمریکا که تیم ایران در این رقابت‌ها سوم شد مدت کوتاهی رئیس فدراسیون کشتی شد که این ریاست عمر زیادی نداشت.
از مهمترین شاگردان بلور می‌توان به حسین ملاقاسمی، مصطفی تاجیک، محمدعلی فردین، نبی سروری، جهانبخت توفیق، شعبان بابااولادی، عباس زندی، امامعلی حبیبی، محمدابراهیم سیف‌پور، غلامرضا تختی، محمدعلی صنعتکاران، منصور مهدی‌زاده، محمدعلی خجسته‌پور و محمدمهدی یعقوبی اشاره کرد.
حبیب‌الله بلور پس از کناره گیری از کشتی به درخواست محمدعلی فردین به سینما رو آورد و در ابتدا در چند فیلم با فردین همبازی بود.
وی مربیگری تیم ملی کشتی آزاد و ریاست فدراسیون کشتی ایران را برعهده داشت و در ۲۲ فیلم سینمایی نیز بازی کرد.
در محافل ورزشی به ویژه کشتی، از حبیب الله بلور به عنوان بنیانگذار کشتی نوین ایران یاد می‌شود.
حبیب‌الله بلور کشتی‌گیر، مربی کشتی، مدیر ورزشی و بازیگر سینما، در سال 1361 در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا (س) به خاک سپرده شد.