به گزارش خبرگزاری مهر، محققان با بررسی اطلاعات به دست آمده از 1324 کودک که در تحقیقی درباره رشد کودک در کبک، کانادا شرکت کرده بودند، به این نتیجه رسیدند که افزایش ساعات تماشای تلویزیون در کودکان، انجام فعالیت‌های کودک را در سن 8 سالگی کاهش داده و در سن 10 سالگی شرایط اضافه وزن وی فراهم می‌شود.
براساس این گزارش محققان، تأثیرات تماشای تلویزیون در کودکان 2ساله می‌تواند مادام العمر باشد. سال‌های پیش از مدرسه دوره بسیار حساسی برای تجارب و محیط اطراف کودک محسوب می‌شود از این رو بسیاری از رفتارهای کودکان در انتخاب سبک زندگی و ترجیحات آنها در آینده به همین دوران نسبت داده می‌شوند.
تحقیقات پیشین نشان می‌داد که تماشای تلویزیون در 2 سالگی موجب می‌شود که کودک در آینده در فعالیت‌های کلاسی حضور کمتری داشته باشد و احتمال اینکه در کلاس چهارم یا 10 سالگی مورد سوء رفتار همکلاسی‌های خود قرار بگیرد بیشتر خواهد شد.
محققان با بررسی وضعیت کودک در رشته ورزشی پرش ارتفاع بدون دورخیز به عنوان یک معیار آمادگی جسمانی این تحقیق را انجام دادند، چرا که انجام این رشته ورزشی نیازمند قدرت پا است، امری که در بسیاری از رشته‌های ورزشی حائز اهمیت تلقی می‌شود.
اندازه دور کمر که مبیین چربی‌های شکمی است و در اثر سلامتی نامناسب قلبی و عروقی و سایر مشکلات ایجاد می‌شود، در این تحقیق مدنظر قرار گرفت.
علاوه بر این اضافه وزن زمانی صورت می‌گیرد که کودک وارد نوجوانی شده و خطرات سلامتی در این زمان بیش از سایر دوره‌های رشد خود را نشان می‌دهد.
آکادمی اطفال آمریکا توصیه کرد که کودکان بیش از 2 ساعت در روز تلویزیون تماشا نکنند، با این حال، بسیاری از این حد تجاوز می‌کنند که نتیجه آن رشد عادات و ترجیحات غلط در این دوره بحرانی رشد است.
به عنوان بخشی از این مطالعه درباره رشد کودک، از والدین کودکان شرکت کننده سوال شد که کودکشان در سن 29 ماهگی تا 53 ماهگی (4.4 سال) چند ساعت در روز وقت خود را صرف تماشای تلویزیون می کند.
مصاحبه‌هایی که چند سال پس از آن با همین والدین انجام شد، نشان داد که کودکان 29 ماهه آنها برای هر ساعت در هفته زمانی که در مقابل تلویزیون سپری می‌کنند در سن هشت سالگی 0.361 سانتیمتر کمتر از سایرکودکان در مسابقه پرش ارتفاع بدون دورخیر مقام آورده‌اند.
از 29 ماهگی تا 53 ماهگی، هر ساعت تماشای تلویزیون در هفته موجب کاهش 0.285 سانتیمتر ارتفاع در پرش کلاس دوم آنها بود که این امر تا 0.047 سانتیمتر در اندازه دور کمر آنها نیز در سن 10 سالگی تأثیر گذار بود.
کارولین فتزپاتریک از دانشگاه نیویورک طی بیانیه‌ای اظهار داشت: تلویزیون یک عامل تعیین کننده سبک زندگی است و مردم باید نسبت به میزان زمانی که کودکانشان در مقابل تلویزیون سپری می‌کنند حساس باشند تا نتیجه آن در سلامت جسمانی آنها منعکس نشود.