از جمله فعالیتهای حوزه صنعت و موسیقی ایران میتوان به ساخت نخستین مترونوم-تیونر به نام «رهاب» با ویژگیهای موسیقی ایرانی اشاره کرد که خبرش پیش از این، در همشهری آنلاین منتشر شد. اینک خبر رسیده که مبتکر آن دستگاه ویژه، توانسته نمونه متفاوتی با عنوان «رهاب ترکی» برای استفاده موزیسینهای کشور ترکیه طراحی و تولید کند. به همین مناسبت با افشین سپهوندی گفتوگویی کردهایم.
- انگیزه ساخت رهاب ترکی از ابتدا چه بود؟
ما وقتی برای نخستین بار توانستیم یک مترونوم-تیونر ویژه موسیقی کشورمان طراحی و تولید کنید، به صورت ضمنی نیم نگاهی به کشورهای همسایه داشتیم تا در صورت امکان، دستگاهی ویژه آنها نیز بسازیم. مشغلههای کاری از یک طرف و همچنین کمبود سرمایه از سوی دیگر، همواره مانع از تحقق این آرمان بود تا این که چند سال پیش وقتی در نمایشگاه موسیقی آلمان Musik messe شرکت کرده بودیم، یکی از غرفهداران ترکیه به غرفه ما آمد و با دیدن دستگاه رهاب، بسیار شیفته شد. دست آخر پرسید آیا امکان دارد چنین دستگاهی با مختصات موسیقی ترکیه هم بسازید. من به طور ضمنی پذیرفتم و پس از بازگشت با همکارانم در میان گذاشتم که خوشبختانه مراحل کار به خوبی پیش رفت.
نرم افزار فارابی در نمایشگاه موسیقی فرانکفورت
- اینک به کجای کار رسیدهاید؟
هر کالای نوینی، چندین دوره زندگی دارد. نخست طرح اولیه که عموماً روی کاغذ است. سپس پژوهشهای کتابخانهای و میدانی آغاز میشود تا کلیت کار شکل بگیرد. در مرحله سوم، یکی دو نمونه ساخته میشود تا بررسیها و آزمایشات لازم و همچنین بازاریابی روی آن صورت بگیرد و چون همه چیز موفقیتآمیز باشد، محصول وارد تولید انبوه میشود. مرحله پایانی، عرضه به بازار است که در خصوص رهاب ترکی، ما اینک در مرحله تولید انبوه هستیم و تا یکی دو ماه آینده، به امید خدا وارد بازار ترکیه خواهیم شد.
- آیا ورود به بازار ترکیه باالبداهه صورت میگیرد؟
خیر. خود مقوله بازار هم چند مرحله دارد که ما این مراحل را همزمان با فرآیند طراحی و ساخت دنبال کردیم. یعنی این نبوده که بنشینیم و بعد از تولید انبوه به فکر بازاریابی بیفتیم. سال گذشته همکاران من ابتدا به صورت اینترنتی و سپس به صورت میدانی در دو شهر آنکارا و استانبول به بررسی بازار محصول پیش رو پرداختند.
چه نتیجهای گرفتید؟
خوشبختانه مزیت فنی رهاب ترکی کاملاً خود را نشان داد. البته واکنشها، یکسان نبود. برخی به شدت اظهار علاقه میکردند و برخی دیگر تظاهر به بیاهمیتی اما کاملاً روشن بود با محصول بیرقیبی روبرو هستند.
برگ برنده شما دقیقاً چه بود؟
همان کاری که برای موسیقی خودمان کردیم، برای موسیقی ترکیه نیز پیش گرفتیم. چنان که میدانید، موسیقی ایرانی با موسیقی همسایگانش، اشتراکات زیادی دارد ولی دقیقاً یکی نیست. از جمله نوع پردهبندی سازها و نشانههایی که در کتابهای موسیقی به کار میبریم. ما رهاب ترکی را به گونهای طراحی کردیم که منحصراً در خدمت موسیقی ترکیه باشد. در واقع آن دستگاه چندان به کار موزیسینهای ایرانی نمیآید چون پردهبندی موسیقی ترکیه، تفاوتهای قابل ملاحظهای با موسیقی ما دارد. حتی ما همه نشانههای روی دستگاه را از نوع ترکی نهادیم و اساساً یک موزیسین غیر ترک نمیتواند متوجه بشود که این دستگاه چکار میکند.
- آیا ترکها خودشان چیزی مشابه آن نداشتند؟
تا جایی که ما بررسی کردیم، چنین چیزی نبود. هیچ کدام از طرفهای گفتوگوی ما نیز ادعایی مبنی بر وجود دستگاه مشابه نکردند. بیگمان اگر چیزی بود، امکان نداشت پیشکسوتان بازار موسیقی استانبول از وجود آن بیخبر باشند.
- با توجه به تحریم کشورمان، بازرگانی خارجی دشواریهای خاص خود را دارد. این را چگونه بر طرف خواهید کرد؟
خوشبختانه در فضای تحریم دولتهای غربی، برخی کشورها آن چنان که باید، تسلیم خواست تحریمکنندگان نشدهاند و امکان بازرگانی کموبیش فراهم است. ترکیه به دلیل همسایگی با ایران، اساساً نمیتواند مرزهایش را به روی کشورمان ببندد و ما میتوانیم از این حسن همجواری برای صادرات این محصول و ارائه موفق و به موقع آن استفاده کنیم و بر تحریمها چیره شویم.
- نظر به این که محصول، فرامرزی است، آیا آن را به ثبت ملی هم رساندهاید؟
بله، در کارهای ابداعی ضرورتی ندارد آن محصول مصرف داخلی دارد یا نه، همین که توسط یک ایرانی صورت گرفته باشد، قابلیت ثبت ملی دارد. علاوه بر این چون محصول ما در یک بازار خارجی و به نوعی جهانی عرضه میشود، ناچار بودیم تدابیری بیندیشیم که احیاناً از سوی سوداگران مورد سوءاستفاده قرار نگیرد. در این خصوص ابتدا قوانین ثبت در ترکیه را بررسی کردیم و متوجه شدیم اگر در یک کشور معتبر ثبت کنیم، به لحاظ قانونی چنان اعتباری دارد که کشورهایی امثال ترکیه را هم پوشش میدهد. به همین دلیل در آمریکا ثبت کردیم و به اصطلاح US patent گرفتیم.
- آینده صنعت موسیقی ایران را چگونه میبینید؟
من کلاً خوشبین هستم که اگر غیر از این بود، گفتوگوی ما هم هیچ گاه ضرورت نمییافت منتهی وقتی حمایت داخلی از صنعتگر ایرانی کم باشد، بدون تعارف میگویم کارها با چنگ و دندان پیش میرود.
بازار جهانی و ظرفیت های پنهان صنعت موسیقی ایران
انتظار ما و دیگر تولیدکنندگان این است وقتی در این شرایط سخت داریم کار پژوهشی توأم با تجاریسازی و به پیرو آن شغل ایجاد می کنیم، دولتمردان با نگاه دیگری ما را ببینند.
گردش اقتصادی موسیقی در جهان، رقم خیلی درشتی است و خوشبختانه موسیقی ایرانی این ظرفیت را دارد که بخش قابل توجهی از آ ن را به سمت ایران بکشاند. هم اینک صادرات ساز به صورت جسته و گریخته در جریان است و خود ما هم یکی از پیشروان آن بودهایم ولی اگر برخی موانع برطرف شود و امکان حضور صنعتگران موسیقی ایران در بازارهای جهان با حمایتهای دولت پررنگ گردد، میتوان خوشبین بود که در چند سال آینده، ایران وزن قابل توجهی در سطح جهانی داشته و به موازات آن در داخل نیز کارآفرینی قابل ملاحظهای صورت گیرد.