این قلعه در دوره‌های مختلف اسلامی به عنوان پایگاه نظامی در مقابل تهاجم دشمنان مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
مساحت قلعه مارکوه حدود 600 متر مربع است و از این معماری عظیم تنها 4 حصار جانبی و برج‌های پشتیبان آن باقی مانده است.
مصالح به کار رفته در قلعه مارکوه عمدتا سنگ و ساروج و گچ است.
قلعه مارکوه در سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 3484 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.