همشهری‌آنلاین: هوشنگ و اردشیر کامکار در نشستی خبری به تشریح جزئیات کنسرت تازه خود در برج میلاد پرداختند. این کنسرت روزهای 21 و 22 مهر در دو نوبت در تالار برج میلاد اجرا می‌شود.

به گزارش همشهری آنلاین، هوشنگ کامکار  آهنگساز نام‌آشنا و مدیر هنری گروه موسیقی کامکارها ضمن اعلام خبر برگزاری کنسرت به مهر گفت: کنسرت 91 گروه کامکار قطعات و اجراهای متنوعی را در برمی‌گیرد و بشترین تاکید بر موسیقی سازی بوده است.

آهنگساز آلبوم در گلستانه در توضیح جزئیات قطعات این کنسرت گفت: تاره ترین کنسرت گروه موسیقی کامکار در سه بخش برگزار می‌شود. در بخش نخست کنسرت که به اجرای قطعات فارسی اختصاص دارد در مقام افشاری و نوا روی صحنه می‌رود. قسمت دوم به تکنوازی سنتور توسط اردوان کامکار با عنوان "ریزدانه‌های الماس" اختصاص دارد و بخش نهایی این کنسرت نیز اجرای موسیقی کردی است.

وی در ادامه افزود: قطعات بخش فارسی این برنامه با قطعه "نسیم"با تکنوازی سنتور پشنگ کامکار آغاز می‌شود و در ادامه گروه نوازی کامکارها با عنوان" بهار خرم" اجرا می‌شود. تک نوازی عود توسط ارسلان کامکار، قطعه "نواگردان" کاری از اردشیر کامکار که اثری با تکنیک و پر محتوا است. قسمت پایانی بخش فارسی این کنسرت هم به اجرای قطعه"شوریدگان" با شعری از مولانا اختصاص دارد.

مدیر هنری گروه موسیقی کامکار در ادامه متذکر شد: اجرای تکنوازی سنتور اردوان کامکار بخش دوم این برنامه است. این قطعه دارای تکنیک بسیار قوی و دارای احساس و جذابیت است. به اعتقادمن قطعه "ریزدانه های الماس" یک اثر هنری به معنای واقعی و با ارزش است که هم دارای تکنیک‌های پر قدرت موسیقایی است و هم مخاطب را جذب می‌کند.

وی در ادامه افزود: بخش آخر این کنسرت به بخش کردی اختصاص دارد که بی ادعا از جهت نوآوری شکلی بسیار متفاوت دارد.

در ادامه این نشست اردشیر کامکار با اشاره به اجرای قطعه "نواگردان" گفت: من هیچ ادعایی ندارم که این اثر خوب است اما همه سعی خودم را کردم که اثر قابل قبولی از آب درآید. نواگردان اثری است که در دستگاه نوا ساخته شده و سعی کردم ریتم در آن به کار بگیرم و به اوج برسد و از تکنیک‌های سریع کمانچه استفاده کرده‌ام.

در ادامه صحبت‌های اردشیر کامکار، هوشنگ کامکار با اشاره به فعالیت‌های این گروه موسیقی افزود: بیژن کامکار نخستین کسی است که ساز دف را به جامعه موسیقی ایران معرفی کرد و پس از آن این ساز به دنیا عرضه شد. در حوزه موسیقی تلفیقی کارهای بسیاری را به وجود آوردند که اولین نمونه این تلفیق یک اثر موسیقایی با عنوان" باله هزار و یک شب" بود تلفیقی از سازهای ایرانی و لبنانی بود.

وی در ادامه افزود: بعد از استاد فرامرز پایور که بزرگترین سنتور نوازی معاصر است اردوان کامکار در این حوزه سرآمد است و به لحاظ تکنیکی حرف برای گفتن دارد.

هوشنگ کامکار در پایان در پاسخ به پرسشی مبنی بر نقش پرویز مشکاتیان در عرصه سنتور نوازی معاصر گفت: شرایط زمانی و موقعیتی که هنرمند در آن قرار می‌گیرد را در ارزیابی هنرمند باید درنظر گرفت. بی‌شک پایور استاد سنتور نواز معاصر بوده است اما به اعتقاد من اردوان کامکار از جهت تکنیک نوازندگی پدیده‌های ارزنده‌ای را به ارمغان آورده است.

برچسب‌ها