کاخ سفید در محاصره

توصیف کردن او و دادن لقب رئیس‌جمهور ناتوان به اندازه کافی عمق دشواری‌های پیش‌روی او را نشان نمی‌دهد. دوستان او را ترک کرده‌اند و دشمنان برای نابودی‌اش دندان تیز می‌کنند. او بدترین رئیس جمهور تاریخ مدرن آمریکا لقب دارد.
جنگ عراق که تا حد زیاد و غیر قابل توصیفی باعث تلف شدن نیروی انسانی و منابع شده‌است، ماه‌های باقی‌مانده از دوران مسئولیت بوش را تحت ‌الشعاع خود قرار داده است. هنوز هیچ دورنمایی برای این بحران در تصور هیچ کس نمی‌گنجد. این جنگی است که آمریکا نه در آن پیروز می‌شود و نه می‌تواند شکست بخورد. شکست استراتژیک در این جنگ پیامدهای غیر قابل محاسبه‌ای را به همراه خود خواهد داشت و از سوی دیگر موقعیت آمریکا در جهان را با خطر جدی رو‌به‌رو می‌کند. این شرایط وحشتناک پیش روی جورج بوش است.
مشکل فوری که فعلاً پیش روی بوش قرار دارد این است که کنگره تحت کنترل دمکرات‌ها، سیاست خارجی بوش و دولت او را زیر سئوال برده و قصد به چالش گرفتن این سیاست را دارد. بارزترین نمونه این تلاش و اقدام، سفر اخیر نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به سوریه است. از آن بدتر این که کنگره در تلاش است تا بودجه 124 میلیارد دلاری را که بوش برای تامین مالی استقرار 20 هزار نیروی اضافه در عراق به آن نیاز دارد اختصاص ندهد. هدف کنگره این است که اختصاص این بودجه را به ارائه جدول زمانی خروج و عقب‌نشینی نیروها از عراق مشروط کند. سنا خواستار آن است که نیروهای نظامی طی یک سال آینده از کشور عراق خارج شوند. مجلس نمایندگان اما به مهلت 17 ماهه برای این عقب‌نشینی راضی است. برای ایجاد توازن میان این دو خواسته هم زمان لازم است و هم دو طرف باید امتیازاتی بدهند. اما مشخص است که کنگره بودجه‌ای برای حضور نامحدود نظامیان آمریکایی در عراق اختصاص نخواهد داد.
این کشمکش به موضوعی شخصی تبدیل شده‌است. دموکرات‌ها تلاش می‌کنند تا دو تن از مردانی که بوش به آنها وابستگی زیادی دارد را به استعفا مجبور کنند. این دو همان کارل روو معروف که به مغز بوش مشهور است و آلبرتو گونزالس هستند. گونزالس که پسر یک خانواده مهاجر مکزیکی است استدلال حقوقی لازم را برای فراهم کردن زمینه شکنجه در ابوغریب ارائه کرد.  متیو داود یکی دیگر از چهره‌های نزدیک به بوش است که در تبلیغات انتخاباتی سال 2004 برای او استراتژی تدوین می‌کرد. او اکنون آشکارا فاصله گرفتن خود از بوش و برنامه جنگ او را اعلام می‌کند. سخنگوی کاخ سفید تلاش کرده است با گفتن اینکه داود از نظر احساسی لطمه خورده چون پسرش قرار است به عراق اعزام شود، این رسوایی را توجیه کند.
مشکلات بوش فقط به کنگره و مقاومت آن در برابر تصمیماتش محدود نمی‌شود. او اعتماد مردم آمریکا را هم از دست داده است. اکنون اکثریت قابل توجه آمریکایی‌ها خواستار پایان جنگ و بازگشت نظامیان آمریکایی به کشور هستند. نیویورک تایمز هفته گذشته نوشت، به نظر می‌رسد که بوش رفته رفته بیشتر منزوی شده و به دلیل همین انزوا به رویاهای خود در عراق دل خوش کرده‌است. اما این رویاها هر روز بیشتر از قبل از واقعیت فاصله می‌گیرند.
در اروپا بوش به زودی نزدیک‌ترین متحد خود یعنی تونی بلر را از دست می‌دهد. بلر همین حالا هم به آرامی اما به صراحت از سیاست خارجی مصیبت‌بار بوش فاصله گرفته است. نیروهای نظامی انگلیس از عراق عقب‌نشینی خواهند کرد. در همین حال تعامل دولت بلر با ایران در ماجرای دستگیری ملوانان انگلیسی در تضاد آشکار با سیاست قلدرمآبانه واشنگتن در قبال ایران قرار دارد.  در عربستان بوش با خطر از دست دادن یکی از متحدان دیرینه‌اش در عربستان یعنی امیر عبدالله بن عبدالعزیز رو‌به‌روست