درست مانند هر شهر از شهرهای ایران، مردم کاشان نیز برای مراسم مربوط به ماه محرم و به خصوص عاشورا و تاسوعا علاوه بر مراسم کلی، از یک سری آیین های بومی نیز استفاده می‌کنند.
سالیان سال است که مردم کاشان در ظهر عاشورا و همزمان با اوج گرفتن مراسم عزاداری نخل بلند می کنند.
این نخل که به نوعی به خیمه و جهاز شتر امام اشاره دارد بر روی سر و دست مردان کاشانی قرار می‌گیرد و گرد یک محوطه به گردش درمی‌آید.
مردم کاشان بلند کردن این خیمه را از واجبات مراسم عاشورا می دانند و بر اساس یک نقل قول قدیمی در سالی که رضا خان پهلوی برپایی تکایا و هیات‌های مذهبی را ممنوع کرده بود، این نخل در ظهر عاشورا خودبخود سه پله از محل استقرارش پایین آمده است.
در روز تاسوعای حسینی مردم کاشان نانی به نام نان عباسعلی را در زیر نخل بعنوان نذری پخش می کنند. این نان یک نوع نان شیرمال ساده است که عموما نذر سلامت بچه ها می‌شود.
در این ایام در کاشان سفره حضرت عباس هم پهن می شود. در این سفره ازحاضرین فقط با نان و ماست پذیرایی می شود و مانند همه مراسم دیگر این شهر به مردم گلاب تعارف می شود.
غذای سنتی روز عاشورا در کاشان گوشت لوبیاب است. این غذا از گوشت گوسفندی و لوبیا سفید تهیه می شود و در آن از رب استفاده نمی شود. این غذا مانند آبگوشت در ظرف های کاسه مانند ریخته می شود و با نان خورده می شود.
در شب شام غریبان نیز مردم مانند همه شیعیان دیگر، شمع روشن می‌کنند و دستجمعی به خواندن اشعار و نوحه‌های مذهبی مشغول می شوند.