گزارش‌های دریافتی همشهری حاکی از آن است که متجاوزان به عرصه‌های پارک ملی خجیر در بدو ورود به این پارک با مقاومت محیط‌بانان شریف و دلسوز مواجه شدند به‌طوری که این عملیات مخرب در حال حاضر به حال تعلیق درآمده است.به گزارش همشهری، عرصه‌هایی که شهر جدید پردیس در آن احداث شده تا پیش از ساخت‌وساز جزو مناطق حفاظت‌شده جاجرود محسوب می‌شد اما 15سال پیش با موافقت رئیس وقت سازمان حفاظت محیط‌زیست برای ساخت وساز و ایجاد شهر جدید واگذار شد. عرصه‌های واگذار شده بالغ بر شش‌هزار هکتار است و قرار بود اراضی بخش جنوبی شهرپردیس (دره‌بهشت) که مساحتی حدود 700هکتار دارد به فضای سبز اختصاص یابد تا از یک سو، فضای سبز شهر جدید تأمین شود و از سوی دیگر با ایجاد فضای سبز در این بخش از عرصه‌ها که منتهی به پارک ملی خجیر است این پارک از ساخت‌وسازهای احتمالی مصون بماند اما برخلاف توافقات انجام‌شده نه‌تنها اراضی دره بهشت به ساخت واحدهای مسکونی اختصاص داده شد که اکنون در ادامه همان ساختوسازها پیمانکار وارد پارک ملی خجیر شده تا بخشی از این پارک را هم تصرف کند.
مجری توسعه شهر جدیدپردیس در حالی وارد پارک ملی خجیر شده است که تهران به‌علت آلودگی هوا تعطیل و شهروندان تهرانی به اجبار خانه‌نشین شده‌اند. اعلام وضعیت «اضطرار» ناشی از آلودگی هوا در تهران گرچه تازگی ندارد اما بیش از هر چیز زنگ هشداری است برای حفظ ریه‌های تنفسی کلانشهر تهران و توسعه فضای سبز. بر این اساس، صیانت و حفاظت ریه تنفسی شهر تهران ازجمله صیانت از پارک پردیسان، پارک ملی خجیر و سرخه‌حصار نه‌تنها یک اولویت است که فراتر از آن ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. اکنون این پرسش مطرح است که متولیان توسعه شهر پردیس با کدام توجیه به‌خود اجازه می‌دهند با زیرپا گذاشتن تمام معیارها و استانداردهای جهانی محیط‌زیست وارد یکی از مهم‌ترین و درعین حال باارزش‌ترین پارک‌های ملی کشور شوند؟ پارکی که علاوه براهمیت جهانی یکی از ریه‌های تنفسی کلانشهر تهران نیز محسوب می‌شود.
دخل و تصرف ممنوع
دکتر اسمـاعیل کــهرم ، استـاد محیط‌زیست درباره اهمیت پارک ملی خجیر به همشهری گفت: مهم‌ترین خاصیت این پارک موقعیت جغرافیایی آن است که در جوار تهران واقع شده به همین دلیل این پارک تأثیر فراوانی در تعدیل و کاهش آلاینده‌های تهران دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد اگر خجیر نباشد سالانه میلیون‌ها تن آلاینده نظیر CO2 به هوای تهران اضافه خواهد شد.
وی در ادامه افزود: پوشش گیاهی خجیر، گازهای موجود در آلاینده‌های تهران را می‌گیرد و به اکسیژن تبدیل می‌کند. البته اگر خجیر در 300کیلومتری تهران واقع شده بود این تأثیر را نداشت؛ به همین دلیل است که کارشناسان محیط‌زیست برای مصون‌ماندن پارک‌های خجیر، سرخه‌حصار و پردیسان این همه تلاش می‌کنند زیرا این پارک‌ها در واقع حکم فیلتر و پالایشگر آلاینده‌های تهران را دارند. این کارشناس برجسته محیط‌زیست تصریح کرد: خجیر درشمار پارک‌های ملی ثبت‌شده و پارک ملی هم تعریف خاص خود را دارد.
براساس ضوابط و استانداردهای بین‌المللی، در مقابل ساختوسازها و آلاینده‌هایی که روزبه‌روز بر حجم آنها افزوده می‌شود 11درصد از عرصه‌های سرزمینی هرکشور باید از ساخت‌وساز و دخل و تصرف مصون بماند به همین دلیل هرگونه دخل‌و‌تصرف غیرمسئولانه در مناطق حفاظت‌شده به‌ویژه در پارک‌های ملی ممنوع است. به گفته کهرم از آنجایی که سازمان‌های بین‌المللی نظیر اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت بر مناطق حفاظت‌شده نظارت دارند دخل وتصرف در مناطقی نظیر پارک ملی خجیر علاوه برپیامدهای ناگوار زیست‌محیطی باعث خدشه‌دار‌شدن وجهه کشورمان در مجامع جهانی هم می‌شود و در عرصه‌های بین‌المللی، تصویری ناخوشایند از کشور ما را به معرض نمایش می‌گذارد.