به گزارش ایسنا، ساختار دقیق بازوهای مارپیچی کهکشان NGC1097 در تصویر تماشایی تلسکوپ فضایی هابل به وضوح قابل مشاهده است که در میان حلقه‌ای از ستارگان درخشان محاصره شده است.
این کهکشان مارپیچی در بخش جنوبی صورت فلکی کوره (Furnace) در فاصله 45 میلیون سال نوری واقع شده است و در کلاس کهکشان‌های سیفرت (Seyfert) با هسته بسیار درخشان طبقه‌بندی می‌شود.
یک سیاهچاله ابر پرجرم با جرمی 100 میلیون برابر خورشید به تدریج در حال مکیدن ماده اطراف این کهکشان است.
منطقه ستارگان در حال شکل‌گیری که به شکل حلقه‌ای در اطراف سیاهچاله دیده می‌شود، به دلیل انتشار ابرهای هیدروژن یونیزه شده بسیار درخشان دیده می‌شوند.
عرض این حلقه ستاره‌ای بیش از پنج هزار سال نوری تخمین زده می‌شود و بازوی مارپیچی کهکشان نیز ده‌ها هزار سال نوری گستردگی دارد.
این کهکشان مارپیچی یک مقصد مناسب برای شکارچیان ابرنواخترها محسوب می‌شود، چراکه این کهکشان سه ابرنواختر (مرگ خشونت بار ستارگان پرجرم) را در فاصله زمانی 1992 تا 2003 میلادی تجربه کرده است.
کهکشان NGC1097 به تنهایی در فضا سرگردان نبوده و دو کهکشان کوچک آن را همراهی می‌کنند؛ این کهکشان‌های ماهواره‌ای کوچک شامل یک کهکشان بیضوی موسوم به NGC1097A و یک کهکشان کوتوله موسوم به NGC1097B هستند، اما هر دو کهکشان خارج از کادر تلسکوپ هابل قرار داشته و دیده نمی‌شوند.