براساس آنچه خبرگزاری میراث فرهنگی منتشر کرده است کارمندان برخی از پایگاه‌های میراث جهانی کشور نظیر چغازنبیل هشت‌‌ماه است که هیچ حقوقی دریافت نکرده‌اند. به گفته کارشناسان پایگاه‌های میراث‌جهانی ایران، از زمانی‌که مدیریت منابع مالی پایگاه‌های میراث‌جهانی زیر چتر ادارات میراث‌فرهنگی استان‌ها قرار گرفت، موجی از بی‌برنامگی ایجاد شد که پایگاه‌های میراث‌جهانی را از اهداف اصلی به‌عقب‌راند. در پایگاه‌های دیگر میراث جهانی کشور نیز کارمندان پایگاه‌های میراث فرهنگی چندین‌ماه است هیچ حقوقی دریافت نکرده‌اند.
براساس این گزارش، نامه‌نگاری‌های کارمندان با مسئولان ارشد سازمان میراث‌فرهنگی نیز سبب شد اعتبارات مالی به استان سرازیر شود. به‌رغم نامه‌نگاری‌ها بیش از 10روز است که ادارات میراث‌فرهنگی استان‌ها برای پرداخت اعتبارات مالی تعلل می‌کنند. چرایی این اتفاق هنوز مشخص نیست اما یکی از کارشناسان پایگاه میراث‌جهانی چغازنبیل در این‌باره به‌خبرگزاری میراث فرهنگی گفته است، با اینکه سازمان مرکزی بابت حقوق معوقه پایگاه‌های میراث جهانی اعتبار داده است اما ادارات میراث‌فرهنگی استان‌ها نسبت به پرداخت حقوق‌ها تعلل می‌کنند.
به گفته کارشناس میراث جهانی چغازنبیل، هربار که مدیر پایگاه چغازنبیل به اداره میراث فرهنگی خوزستان مراجعه می‌کند، مسئولان استان از پرداخت حقوقهای معوقه خودداری و امروز و فردا می‌کنند. درحال‌حاضر شرایط حقوق معوقه اکثر پایگاه‌های میراث جهانی در وضعیتی مشابه قرار دارد؛ به‌طوری که پایگاه‌های میراث‌جهانی شوشتر و گنبد سلطانیه از این قاعده استثنا نیستند.
پیش از این برخی از کارمندان با گلایه از هزینه‌های معیشت و درمان به وضعیت نابسامان خود و خانواده‌‌شان اشاره کرده بودند. این‌درحالی‌است که بارها توسط کارشناسان تأکید شده که استانی کردن پایگاه‌های میراث‌فرهنگی یکی از اشتباهات سازمان مرکزی در پلان مدیریتی محوطه و بناهای تاریخی شاخص بوده است؛ چراکه برخی از مدیران استان‌ها به‌دلیل نداشتن تفاهم با مدیران پایگاه و همچنین نداشتن شناخت درست از فعالیت پایگاه‌ها سبب به‌وجود آمدن اختلاف و در اغلب مواقع منجر به تعطیلی پایگاه‌ها شده‌اند. وی گفت: به‌دلیل عدم‌برنامه‌ریزی و مدیریت مناسب میان استان و پایگاه، حقوقهای معوقه به هشت‌‌ماه هم رسیده و موجب نگرانی کارمندان پایگاه‌های میراث‌جهانی شده است.
با اینکه کارکنان پایگاه‌ها با نوشتن نامه به مسئولان ارشد سازمان میراث‌فرهنگی توانستند اعتبارات مالی را از تهران به استان بیاورند اما هنوز موفق به دریافت حقوقهای معوقه خود از استان نشده‌اند. معضلی که به‌طور رسمی از سال 87شکل گرفت. قرار بود با قطع حقوق مستقیم پایگاه‌ها از پایتخت شرایطی فراهم شود که به دور از فشارهای استانی و کم و کاستی‌های آن، آثار تاریخی کشور به فهرست میراث جهانی الحاق شود اما با گذشت چهار سال تنها تأثیرات منفی این اقدام سرباز کرده‌است. پایگاه‌های جهانی ایران بلاتکلیف‌تر از همیشه معطل بودجه کارکنان هستند. کارشناسان معتقدند وقتی حقوق کارمندان تأمین نمی‌شود اعتبارات پژوهشی و عمرانی در صف آخر قرار می‌گیرد. کارشناسان بدون دریافت حقوق چگونه می‌توانند برنامه‌های بلندمدت میراث‌جهانی را هدفگذاری کنند؟