سیاسی و غیرسیاسی، اصلاح‌طلب و اصولگرا، مسئولین اسبق و کنونی، خواص و عوام و... همه از رفتن چنین شخصیتی متاثر و متأسف. به راستی راز این همه مجذوب‌بودن چیست؟ دکتر حسن حبیبی در سپهر سیاست ایران الگوی ولایت‌پذیری، عقلانیت، اعتدال، عدالت، متانت، اخلاص، حسن‌خلق، صبر و خدمت صادقانه و بی‌ادعا بود. مجموعه این ویژگی‌ها بود که دکتر حبیبی را به الگوی سیاست‌ورزی مبتنی بر اخلاق در جامعه ما تبدیل کرد و همه را بر گرد او جمع می‌کرد. همه سیاسیون گمشده سپهر سیاست ایران یعنی اخلاق در سیاست را در او می‌جستند و چنین ویژگی‌هایی داشت که مقام عظمای ولایت ایشان را مؤمنی صادق و پارسا و خدوم نامید.
در چنین نگاهی است که امور برای رضای خدا و با توکل به او انجام می‌گیرد و همه‌‌چیز از اوست و واسطه‌ها تنها اسبابی هستند که خداوند بر سر راهمان قرار داده تا گره‌گشای زندگی دنیوی بندگان باشند.در تفکر اسلامی پایبندی به اخلاق در امور سیاسی بخش جدایی‌ناپذیر اندیشه اسلامی است.
اگر مومن نمی‌تواند در زندگی فردی امر غیراخلاقی مرتکب شود در حوزه سیاست نیز به طریق اولی قادر و مجاز به چنین کاری نیست و تفکیک اخلاق در حوزه فردی و حوزه اجتماعی و سیاسی غیرممکن است؛ چون هدف نهایی زندگی دنیایی قرب الهی و سعادت اخروی است و هدایت مردم به سوی سعادت نیز جز با پایبندی سیاستمداران، سیاست‌ورزان و مسئولین به اصول اخلاقی در سیاست ممکن نیست و همه گفتار‌ها، رفتارها و کردارمان باید در این راستا باشد.
در عصر جدید نیز امام خمینی(ره) یکی از سیاستمدارانی بود که با عملکردش اخلاق را از حصار خلوت فردی بیرون کشید و به عرصه سیاست و حکومت‌داری تزریق کرد و عطر آن را در فضای جامعه ایرانی پراکند.در چنین گفتمانی است که اگر فردی یا گروهی در فکر حذف و یا تخریب رقبا برآید و مصلحت خود و گروهش را بر مصلحت مردم و نظام اسلامی مقدم دارد و حتی اگر به نام خدا و به بهانه مصلحت‌اندیشی برای مردم، نظام، انقلاب و اسلام، اخلاق را در مسلخ نفس خود قربانی کند به خسران دنیوی و اخروی گرفتار می‌شود و همه اعمال و عبادات خود را به نابودی کشانده و بی‌شک به اسلام، مردم و انقلاب لطمه زده است.
روحش شاد و یادش گرامی