محمدباقر قالیباف در دوازدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی حمل و نقل و ترافیک افزود: باید این را بدانیم که حمل و نقل یک خدمات نهایی نیست بلکه خدماتی واسطهای محسوب میشود. ما شهرمان را برای شهروندان میخواهیم و برای ما کیفیت زندگی از بعد مادی و معنوی مهم است. بر این اساس مدیریتمان نیز باید برای ارتقای کیفیت زندگی باشد.
وی افزود: غایت نهایی ما از زندگی در شهر و روستا چیزی جز آسایش و آرامش مردم و حرکت و تلاش برای رشد و تعالی انسانها نیست. اگر چه در شهر پیچیدگیهای زیادی وجود دارد اما تصمیمات ما باید منجر به این اتفاق بزرگ شود و اگر از این هدف فاصله بگیریم طبیعتا کارمان را به درستی انجام ندادهایم.
قالیباف با بیان اینکه باید از خود بپرسیم که چرا امروز دور هم جمع شدهایم، گفت: اگر مسئله محور بخواهیم به این موضوع نگاه کنیم، واقعیت تلخی پیش رویمان میبینیم و آن این است که سلامت انسانها امروز در خطر است. آلودگی هوا مهمترین چالش تهران است که تمام اندیشمندان و صاحب نظران به ما این گونه گفتهاند و چنین تصمیم سازی کردهاند که برای حل این معضل حمل و نقل و خودروها باید مورد توجه قرار گیرند چراکه خودروها سهم اساسی در آلودگی هوا دارند.
قالیباف با تاکید بر اینکه موضوع بحث ما ترافیک یا حمل و نقل عمومی نیست، بلکه نجات انسانهایی است که در شهرها زندگی میکنند، گفت: آلودگی هوا آثار بسیار سوئی بر سلامتی انسانها دارد به طوری که از جنینها و کودکان گرفته تا افراد سالخورده آثار سو آلودگی بر سلامتشان دیده میشود. به همین دلیل بحث ما باید نجات جان انسانها باشد.
شهردار تهران با اشاره به برخی اظهارات مبنی بر اینکه شهر ما زیباست اگر باد بوزد، گفت: نمیتوانیم سرنوشت جامعه را به باد بسپاریم. خدا به ما عقل داده و عقل را حجت باطنی کرده است لذا سرنوشت شهر و شهروندانمان باید به عقل و درایت سپرده شود. ما برای هر گسترشی نیاز به پژوهش داریم و برای هر تصمیمی نیاز به مطالعه.
وی ادامه داد: کشور و شهر ما با چنین پیشینه و ملتی حقش نیست که با سعی و خطا اداره شود اما متاسفانه امروز با وجود اینکه در مرزهای دانش در دنیا قرار داریم اما در به کارگیری از این دانش عقب ماندگیهایی وجود دارد و گویی عملکردمان متناسب با چندین دهه قبل است.
قالیباف تاکید کرد: باید ساختار و سیستم را در حوزه مدیریتی اصلاح کنیم و از تعریفهای اضافی که مورد نیاز نیست چشم بپوشیم و به قول عامیانه نان به هم قرض ندهیم. چرا که اگر از هم بیدلیل تعریف کنیم ناگزیر میشویم در موضوعات مهم تصمیم گیری نیز با یکدیگر تعارف داشته باشیم.
وی خاطرنشان کرد: موضوع آلودگی هوا ناشی از مشکلات ساختاری، بیتوجهی به پژوهش مطالعه و نظر اندیشمندان است. تا جایی که ما را به نقطهای رسانده که بعضی اوقات با هم تعارف میکنیم و یا برخی واقعیات را نمیخواهیم به مردم بگوییم که این خطایی بزرگ است.
شهردار تهران اضافه کرد: شما اندیشمندان نباید تحت تاثیر قدرت مدیران قرار بگیرید؛ چراکه وظیفهای که انسانیت، اسلام، آزادی و جان انسانها بر دوش شما گذاشته این است که اگر من مدیر اشتباه میکنم تمام قد در مقابلم بایستید و راهم را اصلاح کنید. نه اینکه کار غیر منطقی مدیران را تایید کنید. اینها موضوعات اختلافی نیست بلکه مباحث علمی است.
دکتر قالیباف گفت: بعضی اوقات افرادی حرفهای عامیانه پسندی میزنند در حالی که هیچ مبنای علمی در آن وجود ندارد. اگر امروز دور هم جمع شدهایم برای این است که تصمیم جمعی بگیریم و با خرد جمعی پیش برویم نه اینکه بگوییم چرا در نقطهای از شهر تونل ساختهاید و برای حمل و نقل هزینه نکردهاید. این حرف از یک کارشناس و مسئول بعید است و شباهت به حرفهای عامیانهای دارد که مثلا میگویند چرا برای فضای سبز هزینه میکنید، آن پول را صرف ازدواج جوانان کنید. این گونه حرفها ظاهر قشنگی دارد اما باطنش خانمان برانداز است.
وی ادامه داد: نمیتوانیم بگوییم چون در فلان منطقه محرومیت است پس نباید در کلان شهرها هزینه شود و مردم باید بر اثر آلودگی هوا جان خودرا از دست بدهند. همه مردم مهم هستند. فردی که در یک روستا زندگی میکند به اندازه فردی که در شهر ساکن است اهمیت دارد و در واقع همه باهم مساویاند و باید عدالت یکسان برخوردار شوند.
شهردار تهران تصریح کرد: نباید در جمع روستاییان بگوییم که چند هزار روستا به طور مثال با ۱۰۰۰ میلیارد هزینه آباد میشوند آن وقت در شهر تنها برای ساخت یک تونل ۲۰۰۰ میلیارد هزینه شده. این قیاس درستی نیست. کدام عقل سلیم و دل دردمندی این حرفها را میپسندد جز اینکه بخواهیم با احساسات افرادی که اطلاع دقیقی ندارند بازی کنیم، این حرفها چه سودی دارد.
وی با بیان اینکه در کنفرانس قبلی نیز از متخصصان حوزه حمل و نقل درخواست کردیم ما را در تصمیم سازیها یاری کنند، گفت: خیابانها تنها متعلق به خودروهای شخصی نیست بلکه به همه شهروندان تعلق دارد. این درست نیست فردی در خودروی مدرن شخصی خود در خیابانی باشد که صدها نفر در وسایل نقیله عمومی به سختی از همان خیابان عبور کنند و حق تقدمی نداشته باشند و در واقع هردو از یک شرایط برای عبور برخوردار باشند. ما شهر را برای شهروندانش میخواهیم نه مشتی آهن و گچ و سیمان.
وی ادامه داد: وقتی در شبکه دو سیما از من سوال کردند که اتوبوسهای بیآرتی شما به اتوبوسهای کندرو تبدیل شده؛ چراکه هر دقیقه در یک ایستگاه میایستد. من چه جوابی باید میدادم. چرا ما نباید خطوط اکسپرس داشته باشیم که به طور مثال در مسیر خط یک تنها در ۴ ایستگاه امام حسین (ع)، فردوسی، انقلاب و آزادی توقف کند؟ تا از لحاظ زمان و اقتصادی صرفه جویی صورت گیرد. لازمه این کار این است که اتوبوسها بتوانند با ایمنی کامل از هم سبقت بگیرند که برای تحقق این مهم باید عرض مسیر ویژه اتوبوسها را بیشتر کنیم. آیا اگر این کار را انجام دهیم نخبگان و کارشناسان پای موضوع میایستند و در مقابل حرفهای عوامگرایانه مقاومت میکنند؟
قالیباف تاکید کرد: اگر چنین تصمیمی غلط است نباید اجرایی شود و اگر درست است باید به طور حتم آن را اجرا کنیم و آن را یک تجربه بزرگ جهانی و مصداق عدالت بدانیم. چرا باید اجازه دهیم در مقابل برخوردهای غیر منطقی تصمیمات درست گرفته نشود و تبانی را انتخاب کنیم و جامعه را به سمت فساد و فقر و تبعیض ببریم؟