به گزارش مهر، البته بحث درباره جنگلها و تخریب آن‌ها در سالهای اخیر به همین سادگی‌ها نیست وقتی می‌دانیم که در 50 سال اخیر یک‌سوم جنگلهای ایران نابود شده‌اند. بر اساس نظر کارشناسان و مسئولان در این سال‌ها بین 6 تا 12 میلیون هکتار جنگل طبیعی و 5/2 میلیون هکتار جنگل دست‌ساز از بین رفته‌اند.
در حقیقت از آنجایی که سازمانهای متولی این عرصه های گرانبها را هیچ نهاد و وزارتخانه‌ای جدی نمی‌گیرند، موجب شده مدیران این سازمان‌ها هم اعتماد به نفس لازم را برای اجرای وظایف خود براساس اصل 50 قانون اساسی نداشته باشند.
این در حالی است که روز گذشته ( سه‌شنبیه 15 اسفند) همزمان با روز درختکاری رهبر معظم انقلاب اسلامی بر ضرورت شکل گیری عزم و اراده راسخ برای جلوگیری از تصرف غیر قانونی مناطق اطراف شهرهای بزرگ تاکید کردند.
رهبر انقلاب اسلامی گیاه و درخت را برای هر کشور و مجموعه بشری مایه برکت و آبادانی خواندند و با اشاره به سفارش اسلام به کاشت و نگهداری درختان و همچنین جلوگیری از قطع آن، خاطرنشان کردند: گلایه ای که از مسئولان مرتبط با موضوع درخت و درختکاری وجود دارد، این است که گاهی صدها درخت در جاهایی که نباید قطع بشوند، قطع می‌شوند.
رهبر معظم انقلاب با تأکید بر اینکه مجموعه جنگلهای کشور نیز در معرض تهدید قرار دارد تصریح کردند: از بین رفتن محیط سبز اطراف شهرها، به خصوص جنگلها، مشکلات متعدد بشری را بدنبال دارد که همه مسئولین مرتبط با موضوع در دولت، مجلس، قوه قضائیه و شهرداری‌ها باید برای جلوگیری از پیشرفت این حرکت غلط، اقدام جدی به عمل آورند.
با روند فعلی تخریب جنگلها در 30 سال آینده در کشور جنگلی باقی نمی‌ماند
بسیاری از صاحب نظران این حوزه هم معتقدند اگر نابودی جنگلهای ایران با روند فعلی ادامه یابد، در 30 سال آینده در کشور جنگلی باقی نخواهد ماند.
آنطور که رئیس انجمن جنگلبانی ایران می‌گوید: هم اکنون جنگلها در معرض تهدید و تخریب قرار دارند و از این میان 80 درصد عوامل تاثیرگذار تخریب جنگلهای کشور فرابخشی است.
به اعتقاد دکتر هادی کیادلیری، جنگل فقط درخت نیست، بلکه پناهگاه و زیستگاه امنی برای سایر موجودات در قالب یک اکوسیستم ارزشمند محسوب می‌شود، از این رو ارزش منابع طبیعی و جنگل بسیار بالا است و کشورهایی که منابع طبیعی خود را تخریب می‌کنند در آینده نه چندان دور استقلال خود را نیز از دست خواهند داد.
به گفته وی، حدود 90 درصد کشور در مناطق خشک و نیمه خشک با موقعیت جغرافیای و شرایط حساس قرار دارد، بنابراین سازمان‌ها، نهادها، مسئولان و مردم باید با جدیت بیشتری در حفظ منابع طبیعی و جنگلهای طبیعی بکوشند.
رئیس انجمن جنگلبانی کشور وضعیت جنگلهای کشور را نامطلوب عنوان می‌کند: طی چند سال اخیر با مرگ و میر دسته جمعی درختان در حدود 300 هزار هکتار از جنگلهای غرب، خشکیدگی بلوط‌ها و شاه بلوط‌های گیلان روبرو شده‌ایم.
وی معتقد است: تخریب زیستگاه‌ها، انقراض گونه‌ها، طغیان آفات و بیماری‌ها، آتش سوزی‌ها در سطوح وسیع موجب مرگ اکوسیستم‌ها می‌شود که این امر وضعیت هشدار دهنده ای را نشان می‌دهد و به طور حتم با ادامه چنین روندی در آینده نه چندان دور جنگلهای زاگرس به بیابان و جنگلهای شمال کشور به شرایط زاگرسی تبدیل می‌شوند.
رئیس جامعه جنگلبانی عدم ارزشیابی صحیح منابع طبیعی و به ویژه جنگل را یکی دیگر از این عوامل تخریب جنگلها معرفی می‌کند: براساس یک تحقیق دانشگاهی، ارزش یک توده جنگل در حفظ آب 300 میلیون دلار، توریسم 40 میلیون دلار و چوب 20 میلیون دلار مشخص شده که درصورت ارزش گذاری صحیح بر روی منابع طبیعی دیگر مدیران بر روی چوب هدفگذاری نخواهد داشت.
خلاء قانونی، عدم اجرای قوانین و یا وضع قوانین اشتباه
اما یکی دیگر از اعضای هیئت رئیسه جامعه جنگلبانی ایران خلاء قانونی، عدم اجرای قوانین و یا وضع قوانین اشتباه را یکی دیگر از عوامل تخریب منابع طبیعی برمی شمرد و به لایحه جامع منابع طبیعی اشاره می‌کند: تصویب این لایحه در مجلس شورای اسلامی به طور قطع باعث تشویق متجاوزان به تخریب جنگلها می‌شود.
مهندس کاظم نصرتی با بیان اینکه لایحه جامع منابع طبیعی بعد از رسیدگی در کمیسیونهای مختلف مجلس، حدود یک ماه پیش منتشر شد می‌گوید: برخی مواد قانونی موجود در این لایحه نگرانی‌ها نسبت به قانونی شدن واگذاری اراضی ملی را دوچندان می‌کند و چنانچه در مجلس شورای اسلامی به تصویب برسد موج دیگری از واگذاری تحت لوای قانون صورت خواهد گرفت.
به گفته وی ، مروری کوتاه بر این لایحه نشان می‌دهد که گویی نمایندگان مجلس و طراحان اصلی این لایحه در دولت ، هدفشان ادغام وظایف سازمان جنگلها و با سازمان امور اراضی بوده به گونه ای که در همه جای این لایحه سایه سنگین امور اراضی بر منابع طبیعی به چشم می‌خورد. همچنین طرح برخی مباحث در خصوص جنگلها کاملا دو پهلو است به گونه ای که قانونگذار به جای آنکه واگذاری جنگلها را مطلقا ممنوع اعلام کند واگذاری قطعی جنگلها را ممنوع اعلام کرده و به این ترتیب عملا زمینه را برای سوء استفاده کنندگان از قانون و صاحبان انواع طرح‌ها باز گذاشته است!. در همین حال به نظر می‌رسد با تصویب این قانون بعد از این باید منتظر هر گونه تغییر کاربری در جنگلهای خارج از شمال که از سطح تاج پوشش کمتر از 50 درصد برخوردارند و قطع درختان جنگلی توسط دستگاه‌ها و نهادهای غیر نظامی و نظامی هم باشیم.