آنها در بازی رفت در لندن، سه بر یک برابر بایرن‌مونیخ شکست خوردند و واقعا کار سختی برای صعود به دور دوم دارند. ازدست دادن جام‌ها در مراحل بالا، به سناریویی تکراری برای توپچی‌ها تبدیل شده؛ آنها اگر امسال هم در هیچ جامی قهرمان نشوند، هشتمین سال بدون جام را تجربه خواهند کرد. اما آرسنال در تمام این سال‌ها، در هر رقابتی که حاضر بوده، حضوری پررنگ داشته و همیشه یکی از تیم‌های مدعی در همه آنها به شمار می‌رفته است. راز این همیشه مدعی بودن آرسنال را باید در رهبری سرمربی فرانسوی این تیم دانست که با اصول تزلزل‌ناپذیرش، سبکی جدید و دوست‌داشتنی در باشگاه پرافتخار لندنی ایجاد کرده است. ونگر حتی با وجود مخالفت‌هایی که اخیرا علیه او مطرح شده است، بخشی حیاتی از ساختار فعلی و قطعا آینده آرسنال است. ونگر در گفت‌وگو با سایت فورفورتو، از سبکی که در آرسنال بنیان گذاشته و آینده پیش‌روی این تیم صحبت کرده است.
- شما کارتان را سال‌ها پیش در آرسنال شروع کردید. از آن زمان تا به‌حال، نقش‌تان در باشگاه چطور کامل شده است؟
من به آرامی بیشتر در بخش نقل و انتقال بازیکنان و همینطور تدوین استراتژی باشگاه درگیر شده‌ام. وقتی که به‌عنوان مربی خارجی به یک باشگاه می‌روید، باید آدم‌هایی را که آنجا هستند متقاعد کنید که توانایی دارید، مخصوصا وقتی به باشگاهی بزرگ مثل آرسنال می‌روید. البته من قبل از آن هم برای خرید در تیم‌هایم مشارکت می‌کردم. وقتی که به آرسنال آمدم هم همین کار را کردم. اوایل این کار را با دیوید دین می‌کردیم و حالا با ایوان گازیدیس.
- آیا شما شخصیتی حمایت کنند در آرسنال دارید؟
یک کمی. من خودم را درباره تکامل باشگاه مسئول می‌دانم. وقتی که شما 16سال جایی باشید، بخشی از تاریخ باشگاه هستید. در این صورت شما مسئول ارزش‌هایی هستید که باشگاه می‌خواهد همیشه و در همه حال و حتی در جریان کار روزانه از خود نشان بدهد. مثلا وقتی که مربی هر دو سال یک‌بار عوض شود و بازیکنان 10سال در تیم بمانند، بازیکنان تأثیری بیشتر در تیم خواهند داشت. اگر مربی‌ای 15سال در یک باشگاه بماند، او یک خاطره از باشگاه است. این موضوع یک نوع مسئولیت به شما می‌دهد چون مردم به روشی که مربی رفتار می‌کند و شیوه انجام کارها توسط او احترام می‌گذارند.
- شما چطور ارزش‌های باشگاه را بیشتر می‌کنید؟
اول باید بگویم که این باشگاه همیشه برای سنت‌هایش احترام قائل بوده است. احترام یکی از ابعاد مهم این باشگاه است و همینطور جسارت. من فکر می‌کنم باشگاه شجاع بود که من را به‌عنوان سرمربی انتخاب کرد چون سابقه درخشان زیادی از مربیان خارجی در این باشگاه وجود نداشت. این باشگاه همچنین نوگرا بوده است؛ ما قبل از هر کس دیگری زمین‌های تمرین احداث کردیم که استادیوم جدیدمان را هم شامل می‌شد. ما بازیکنان جوان زیادی را از خارج گرفته‌ایم و یک سبک بازی مخصوص به‌خودمان را داریم. ما همچنین مدارس فوتبال زیادی را در سراسر جهان تاسیس کرده‌ایم. شجاعت و نوگرایی باید در کنار هم باشند مخصوصا وقتی که شما بر انجام چیزی که به آن ایمان دارید اصرار می‌کنید.
شما تنها وقتی می‌توانید در زندگی خوب باشید که کاری را که فکر می‌کنید درست است انجام بدهید. ما همیشه باشگاه را با منابع خودش اداره کرده‌ایم؛ به بازیکنان جوان شانس بازی داده‌ایم و سبک بازی خودمان را که فکر می‌کنیم سبک درستی است پیش برده‌ایم. وقتی که این روش اداره باشگاه جواب داد، به ما در سطوح بالای فوتبال ثبات داد. از آن مهم‌تر ما به روش خود ایمان پیدا کرده‌ایم. شاید اخیرا تجربه کمی در کسب قهرمانی داشته باشیم اما همیشه در سطح بالای فوتبال هستیم و با قهرمانی در لیگ و اروپا فاصله کمی داریم.
- آیا اوقاتی بوده است که خود را تحت فشار حس کرده و متزلزل شده باشید؟
من همیشه برای اینکه کارمان را به نتیجه برسانم خودم را زیر فشار احساس می‌کنم؛ همیشه. شما تنها وقتی به موقعیت می‌رسید که خودتان را زیر سؤال ببرید. با اضافه شدن تیم‌هایی مانند منچسترسیتی و چلسی به رقابت قهرمانی، من فکر می‌کنم باید کاری که انجام می‌دهیم را بهتر انجام بدهیم.
- شما پیشینه‌ای تجاری دارید. آیا از این موضوع هم به اندازه فوتبال لذت می‌برید؟
اصلا، من عاشق فوتبال هستم. سرگرمی من در زمین تمرین است.
- بارسلونا چطور توانسته است در شش‌سال گذشته استانداردهای فوتبال را بالاتر ببرد؟
بارسلونا با تکنیک فوتبالی به اینجا رسیده است. آنها در سه یا چهار سال اخیر بهترین در جهان بوده‌اند و البته، تیم‌ها همیشه می‌خواهند حتی از بهترین هم بهتر باشند. این کاری است که ما باید بکنیم.
- بعد از این همه سال حضور در باشگاه، بهترین دستاورد شما چه بوده است؟ چه خاطراتی است که بیش از همه به آنها فکر می‌کنید؟
قهرمانی در انگلیس بدون باخت و همینطور فکر می‌کنم نخستین قهرمانی‌ام با تیم. من فکر می‌کنم دستاورد واقعی بازی کردن در تمام فصل بدون یک شکست است؛ هیچ‌کس از آن موقع نتوانسته است این کار را انجام بدهد.
- رابطه شما با مربیان دیگر چطور است؟
این روزها خیلی آرام‌تر شده است چون من توانسته‌ام خودم را کنترل کنم و دیگر دوست ندارم درگیر تقابل‌های پرالتهاب با دیگر مربیان شوم. البته هنوز هم امکان دارد که این چیزها پیش بیاید چون خیلی احساساتی هستم و گاهی واقعا به‌سختی می‌شود احساسات را کنترل کرد.
- آیا این چیزی نیست که با بالا رفتن سن در شما ایجاد شده است؟
نه من فکر می‌کنم به‌خاطر تجربه است. بین سن و تجربه تفاوت وجود دارد. من اشتیاق زیادی دارم که تأثیرگذارتر از همیشه باشم و به این خاطر است که شاید بیشتر این توانایی را دارم که احساساتم را کنترل کنم.
- شما نقش فعالی در سیاست‌های باشگاه در فصل نقل و انتقالات دارید و در این سال‌ها، آرسنال خریدهای خوبی کرده است. راز موفقیت شما در چیست؟
ما شبکه خوبی از استعدادیاب‌ها داریم و علاوه بر آن به افراد جدید فرصت بازی کردن می‌دهیم. رساندن بازیکنان به تیم اصلی واقعا مهم است و باید بتوانید خیلی خوب آنها را هدایت کنید.
- نظر شما درباره آینده لیگ برتر انگلیس چیست؟ فکر می‌کنید که این رقابت باید به یک سوپر لیگ (با حضور تعداد کمی از تیم‌های سطح بالا) تبدیل شود؟
احتمال آن وجود دارد اما من امیدوارم که اینطور نشود. من فکر نمی‌کنم که دنیای فوتبال هنوز آماده این کار باشد چون تشکیل دو لیگ در یک کشور خیلی خوب نیست. هر چند هنوز همچنین وضعیتی وجود دارد. این کار همچنین می‌تواند حمایت‌های بومی را از فوتبال بگیرد. بازی‌های بزرگ در آخر هفته‌ها هنوز مردم را به هیجان می‌آورد و جامعه را پویا می‌کند. من فکر می‌کنم که فوتبال به همین شکل با همین گستردگی، یکی از تفریح‌های مردم است.
- همیشه بحث جدایی بازیکنان بزرگ از تیم شما مطرح است؛ همینطور زمان جدایی آنها از تیم. آیا شده است که به عقب نگاه کنید و به‌خودتان بگویید که آنها در زمان نامناسب از تیم جدا شده‌اند؟
همه آنها در زمان نادرست از تیم جدا شده‌اند (با خنده).
- آیا تصمیم‌گیری‌ها در مورد جدایی بازیکنان همیشه با شما بوده است؟
بله، من بارها تصمیم گرفته‌ام.پاتریک ویه‌را و تیه‌ری آنری سال‌های زیادی در باشگاه بازی کرده بودند. وقتی که آنها نزدیک به 30 سالگی بودند، این تصمیم را گرفتیم. اما اخیرا ما برخی از بازیکنان را زودتر ازدست داده‌ایم. در دو سال گذشته ما رابین فان‌پرسی، الکس سانگ، سسک فابرگاس و سمیر نصری را از دست دادیم. همه این بازیکنان پتانسیل زیادی برای تیم داشتند و به همین‌خاطر این مسئله می‌تواند نگران‌کننده باشد.
- آیا مطمئن هستید که می‌توانید از تکرار این موضوع (جدایی بازیکنان بزرگ) جلوگیری کنید؟
من فکر می‌کنم می‌توانیم مانع این کار شویم چون ما یک نسل جوان خوب از بازیکنان انگلیسی داریم که به آرامی خود را مطرح می‌کنند و می‌توانیم تیم را با استفاده از آنها بسازیم. من مطمئنم که آنها می‌مانند و به باشگاه متعهد خواهند بود. حسرت من این است که ما تیم‌های بزرگی داشتیم که می‌توانستند در سطوح بالا رقابت کنند. به راحتی می‌توانستید احساس کنید که این تیم‌ها پتانسیل زیادی داشتند. اما حالا اینطور به‌نظر می‌رسد که ما دوباره از نو شروع می‌کنیم و این ناامید‌کننده است.