به گزارش ایسنا در این مراسم که بعدازظهر جمعه، 16 فروردینماه در مسجد الجواد (ع) برگزار شد، غلامحسین صدری افشار از محمود عبادیان به عنوان دوستی خوب و استادی مبرز یاد کرد و گفت: دکتر محمود عبادیان کودکی را با فقر و دشواری بسیار آغاز کرد؛ فقری که میتوانست او را نابود کند، اما در عوض از وی انسانی محکم رقم زد و توانست با دست خالی و کارگری به بالاترین مدارج علمی دست پیدا کند. آنطور که خودش به ما میگفت، پدرش کارگر بافنده بود و به دلایلی از کار افتاده شد. آنها ناچار شدند به تهران مهاجرت کنند و عبادیان با پادویی در کارگاه کفشسازی دیپلمش را گرفت و به استخدام شرکت نفت درآمد.
یکی از سه مولف فرهنگ سه جلدی فارسی معاصر در ادامه متذکر شد: بعد از کودتای 28 مرداد، عبادیان دستگیر و زندانی و شکنجه شد و در زندان نیز یک چشمش را از دست داد. پس از آزادی از زندان به چک رفت و آنجا تحصیلات دانشگاهیاش را ادامه داد و دکترای فلسفه گرفت و سالها در دانشگاههای چک اسلواکی سابق تدریس کرد. پس از آن به آلمان رفت و دوباره مجبور به گذراندن دوره دکتری شد و از رساله دکتریاش در آلمان با موضوع زیباشناسی دفاع کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران بازگشت و در دانشگاههای علامه طباطبایی و دیگر دانشگاههای تهران چند نسل از دانشجویان فلسفه را تربیت کرد و به جامعه علمی تحویل داد.
صدری افشار تصریح کرد: محمود عبادیان مردی بزرگ، منظم، دقیق، کمحرف، گزیدهگو و بسیار وارسته بود.
درباره مردی بزرگ؛به یاد دکتر محمود عبادیان
در مراسم یادبود محمود عبادیان، جمعی از اهل فرهنگ و قلم، برخی از استادان دانشگاه علامه طباطبایی و همچنین استادان فلسفه از دانشگاه تهران به همراه دانشجویان این استاد فقید حضور داشتند.