تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۳۹۲ - ۱۲:۱۲

همشهری آنلاین: کشور جمهوری کوزوو در سال ۲۰۰۸ استقلالش را اعلام کرد.

کوزوو به معنای سرزمین پرنده سیاه در جنوب‌شرقی اروپا قرار دارد. قلمرو داردانیان و سپس ایالت رومی داردانیا در این منطقه قرار داشت. کوزوو زمانی بخشی از صربستان بود و در همان زمان‌ها نیز بسیاری از صومعه‌های مهم مسیحیان ساخته شد که برخی از آنها در حال حاضر در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند.

در قرن پانزدهم این منطقه توسط عثمانی‌ها فتح شد و به مدت ۵ قرن پس از آن تحت سلطه عثمانی‌ها قرار داشت. بعد از اولین جنگ بالکان که در ساهای ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۳ رخ داد، کوزوو در محدوده قلمرو صربستان قرار گرفت.

بعد از شکل‌گیری‌ یوگسلاوی پس از جنگ جهانی دوم، قانون اساسی یوگسلاوی، کوزوو را به‌عنوان ایالت خودمختار کوزوو و متوهییا در قلمرو جمهوری یوگسلاو صربستان به رسمیت شناخت.

درگیری‌های شدید و طولانی مدت قومی بین آلبانیایی‌تبارها و صرب‌های کوزوو در این منطقه از نظر قوم‌گرایی تا جایی شکاف ایجاد کرد که در سال ۱۹۹۹ جنگ کوزوو رخ داد تا در نهایت جمهوری فدرال یوگسلاوی تقسیم شد.

کوزوو کنترل بیشتر سرزمینش را دراختیار دارد ولی استقلال این کشور تا سال ۲۰۱۳ توسط بسیاری از کشورهای دنیا به رسمیت شناخته نشده‌ است.

شمال کوزوو که بیشترین جمعیت صرب را دارد تا حد گسترده‌ای تحت کنترل نهادهای جمهوری صربستان یا ساختارهای موازی که از صربستان تغذیه می‌شوند، قرار دارد. صربستان استقلال کوزوو را به رسمیت نشناخته و آن را یک منطقه تحت کنترل سازمان ملل در داخل قلمرو خود می‌داند. برخی کشورها از این ایده صرب‌ها حمایت می‌کنند.

در شورای امنیت سازمان ملل بر سر این مسئله اتفاق نظر وجود نداشت و از میان ۵ کشور دارای حق وتو آمریکا، انگلیس و فرانسه اعلام استقلال این کشور را به رسمیت شناختند در حالی که چین نسبت به آن ابراز تردید و نگرانی کرد و روسیه آن را غیرقانونی خواند.

این کشور فقط بین کشورهای جمهوری مقدونیه از جنوب، آلبانی از غرب و مونته‌گرو از شمال‌غرب قرار دارد.

زبان اصلی آن آلبانیایی و صربی است و پایتخت و بزرگ‌ترین شهر آن پریشتینا است.

مردم کوزوو: ۹۲درصد مردم این کشور را آلبانیایی‌تبارها تشکیل می‌دهند و ۸ درصد بقیه گروه‌های قومی بوسنیایی، گورانی، رومی، ترک، آشکالی و مصری‌های بالکان هستند. این کشور طبق سرشماری سال ۲۰۱۱ یک میلیون و ۷۳۳ هزار و ۸۷۲ نفر جمعیت دارد.

مذهب: دو مذهب اصلی این کشور اسلام و مسیحیت است.اکثریت آلبانیایی‌تبارهای کوزوو (تقریبا ۹۷ درصد) مسلمان هستند و این مسئله درخصوص بوسنیایی‌ها، گورانی‌ها و جوامع ترک و برخی از گروه‌های روکمی، آشکالی و مصری  نیز صدق می‌کند.

منابع طبیعی: کوزوو از نظر منابع طبیعی بسیار غنی است.در این کشور ذخایر عظیمی از سرب،روی،نقره،نیکل،کبالت،مس و،آهن وجود دارد.

اقتصاد: اقتصاد این کشور به دلیل جنگ‌های بسیار به‌شدت ضربه خورده و زمانی هم که بخشی از صربستان بود میزان درآمد بالای نداشت. واحد پول این کشور یوروست و در سال ۲۰۰۹ به عضویت بانک جهانی و نیز صندوق بین‌المللی‌پول در آمد.
تولید ناخالص ملی کوزوو در سال ۲۰۱۱ در کل ۱۲.۷۷۷ میلیون دلار بود.

سیاست: حکومت این کشور جمهوری پارلمانی است. رئیس‌جمهور رئیس کشور است و نماد "اتحاد مردم. بازوی اجرایی کوزوو یا همان قوه مجریه تشکیل می‌شود از نخست‌وزیر به‌ عنوان رئیس دولت، معاونان نخست‌وزیر و وزرای مختلف.

منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها