آشنایی با صربستان

این کشور از شمال با مجارستان، از شرق با رومانی و بلغارستان، از غرب با مونته‌نگرو، کرواسی و بوسنی و هرزگوین و از جنوب با آلبانی و مقدونیه همسایه است.

مردمان این بخش از جهان از نژاد اسلاو بودند. اینان در این گوشه اروپا نشستند و پس از چندی فرمانروایی تزارهای صربستان را ساختند.

عثمانیان در حمله به اروپا واپسین تزار صرب را کشتند و آنگاه تا زمان چیرگی امپراتوری اتریش- مجار این سرزمین در چنگ آنان بود. تنها پس از جنگ جهانی یکم بود این سرزمین با رژیم پادشاهی اعلام استقلال کرد ولی در سال‌های جنگ جهانی دوم به دست آلمان‌ها افتاد.

پس از جنگ نیز به بلوک شرق پیوست و با سرزمین‌های بوسنی و هرزگوین، کرواسی، کوزوو، مقدونیه،اسلوونی و مونته‌نگرو فدراسیون یوگسلاوی را ساختند که پس از فروپاشی شوروی و بلوک شرق از هم پاشید. در ۳ ژوئن ۲۰۰۶ و در پی اعلام استقلال مونته‌نگرو این فدراسیون به طور کل ملغی شد.

سیاست در صربستان

حکومت در صربستان از نوع جمهوری است که در آن رئیس جمهور، رئیس حکومت است.

کوزوو بخشی از صربستان است که از سال ۱۹۹۹ میلادی تحت نظارت سازمان ملل متحد اداره می‌شود. این بخش خودگردان از سال ۱۹۹۳ درگیر ناآرامی‌هایی بود. ارتش جدایی طلب در این بخش شورش کردند و تلاش کردند کوزوو را از صربستان جدا کنند.

با دخالت نیروهای سازمان ملل متحد و پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) آرامش نسبی به منطقه بازگشت.

موضوع نامزدی صربستان در اتحادیه اروپا نیز در اول مارس ۲۰۱۲ به تصویب سران این اتحادیه رسید.

اقتصاد در صربستان

تولید ناخالص داخلی صربستان ۸۹.۵۶ میلیارد دلار است که ۵.۶۳درصد آن در بخش خدمات تولید می‌شود. نیروی کار این کشور ۲ میلیون و ۹۶۱ هزار نفر است و نرخ بیکاری در آن۸.۱۸ درصد.

مشکلات اقتصادی و جنگ‌های داخلی در این کشور سبب شده ۳۰ درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی کنند. نرخ تورم در این کشور ۹/۸ درصد است.

محصولات صادراتی این کشور شامل مواد تولیدی، غذا و حیوانات زنده و ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل است.

مهمترین محصولات کشاورزی این کشور گندم، ذرت، آفتابگردان، گوشت و شیر است.

مردم صربستان

جمعیت این کشور ۱۰ میلیون و ۱۵۰ هزار و ۲۵۶ نفر است. میانگین سنی جمعیت در این کشور ۳.۳۷ سال است. امید به زندگی در بدو تولد برای زنان ۸۶.۷۷ سال و برای مردان ۴۹.۷۲ سال است.

۸۲.۹ درصد از مردم آن صرب، ۹.۳ درصد مجار، ۴.۱درصد رومانیایی، ۱.۱ درصد یوگسلاو، ۸/۱درصد بوسنیایی و ۹/۰ درصد مونته‌نگرویی هستند.

زبان رسمی این کشور صربیایی است.

ارتباطات در صربستان

بعد از پایان دوران میلوشویچ در صربستان آزادی نسبی برای مطبوعات به دست آمد. برنامه‌هایی نیز برای خصوصی‌سازی رادیو و تلویزیون در این کشور اجرا شد و بر اساس آن چند شبکه تلویزیونی و رادیویی خصوصی راه‌اندازی شد.

صربستان در یک نگاه