مهر نوشت: حجت الاسلام علیرضا پناهیان، صبح امروز 25 فروردین ماه در جمع عزاداران فاطمی در مصلای امام خمینی(ره) تهران ضمن تسلیت به مناسبت شهادت حضرت زهرا(س) طی سخنانی گفت: در ایام فاطمیه به یاد رنجهای حضرت زهرا(س) می افتیم و وقتی با مردم در هیئت ها جمع می شویم می خواهیم ثابت کنیم که حضرت تنها نیست و ما پیروان ایشان هستیم.
وی افزود: حضرت زهرا(س) دو نوع رنج را تحمل کردند: یک نوع رنجهای جسمی بود که همه در این باره اطلاع داریم و در سخنرانی‌های مختلف راجع به آن صحبت می‌شود و ما هم از این بابت ناراحتیم و گریه می‌کنیم. نوع دیگر رنج‌ها، رنجهای روحی است. حضرت صدمه خوردند و در سخنرانی ها به صدمات جسمی ایشان اشاره می شود اما صدمات و رنجهای روحی مهمتر است. جای زخم شمشیر خوب می‌شود اما جای زخم زبان هیچ وقت درست نمی‌شود.
پناهیان در ادامه سخنانش با اشاره به زخم زبان‌های حضرت سیدالشهدا(ع) در روز عاشورا اظهار داشت: حضرت اباعبدالله(ع) شهادت فرزندان و یارانش را تحمل کردند اما دو نفر از دشمنان زخم زبان به حضرت زدند که حضرت در همان لحظه آنها را نفرین کردند که آنها نابود شدند. حضرت شهادت حضرت علی اصغر(ع) را تحمل کردند و فرمودند: خدایا ما اینها را تحمل می‌کنیم. یکی از این زخم زبان‌ها به حضرت در مورد تشنگی ایشان بود که حضرت آن فرد را نفرین کردند و این فرد هر چقدر آب می‌نوشید باز تشنه بود و از فرط این کار مرد. فرد دیگر وقتی آتش‌های دور خیمه‌های حضرت را دید گفت قبل از آتش دوزخ، برای خودت در این دنیا آتش فراهم کردی، حضرت او را نفرین کردند و گفتند: خدایا مزه آتش را به او بچشان که اسب او رم کرد و او را در داخل آتش انداخت و او سوخت و مرد.
این خطیب با اشاره به رنج‌ها و زخم‌های جسمی حضرت زهرا(س) بیان کرد: اما مهمتر از زخم‌های جسمی حضرت، رنجهای روحی آن حضرت است که شیعیان را اذیت می‌کند. یکی از رنجهای روحی حضرت این بود که وقتی حضرت با زن‌های بنی هاشم و اطرافیان وارد مسجد شدند ابتدا خطاب به قبر پیامبر(ص) زیارت نامه خواندند و گریه شدیدی کردند و بعد برای مردم سخنرانی کردند. آن حضرت از مردم گله کردند که چرا عهد خود با حضرت علی(ع) را شکستند. علت این امر را بیان کردند و بعد بر سر مسأله فدک با مسئولان جلسه صحبت کردند و بعد از صحبت‌هایی که رد و بدل شد، آنها پاسخ دادند که ما حاضریم فدک را برگردانیم اما باید ببینیم مردم چه می‌گویند. مردمی که در مسجد بودند بیشتر سران قبایل و به قول ما سیاسیون و نخبگان سیاسی بودند اما آنها سرشان را پائین انداختند و از علی و فاطمه دفاع نکردند.
وی با بیان اینکه مردم حاضر در مسجد با گریه‌های فاطمه(س) گریه کردند، دلشان با آن حضرت بود اما کسی بلند نشد و از حضرت دفاع نکرد، تصریح کرد: اگر نخبگان سیاسی افراد ناصالحی باشند خیلی دیرتر از دیگران هدایت می‌شوند و خیلی دیرتر از دیگران رفتار خود را تغییر می‌دهند. آنها می‌دانستند که حضرت راست می‌گوید اما با پول آنها را خریده بودند. سیاسیون می دانستند اگر علی حاکم شود آنها زندگی سخت تری خواهند داشت، نفوذ کمتری خواهند داشت و .... بنابراین با علی(ع) همراهی نکردند. سیاسیون خیلی در رو در بایستی گیر می کنند و به همین جهت اهل دوزخ می‌شوند. آنها چون هر روز همدیگر را می بینند و منافع شان به هم برخورد می‌کند مجبورند که رو در روی هم قرار نگیرند. ان شاء الله که سیاسیون ما این گونه نباشند. حضرت زهرا(س) گفتند: چرا ساکت نشستید، می‌بینید که حق با ماست و حق ما پایمال شده اما آنها به پا نخواستند. در این موقع حضرت خطاب به مردم سخن دردمندانه‌ای را گفتند و از مسجد خارج شدند. فرمودند: ای مردمی که وقتی سخن باطلی را می‌شنوید با سرعت بیشتری به سوی آن می‌روید.(به خودشان فرصت نمی‌دهند که سخنان مختلف را بشنوند تا تشخیص دهند که حق کدام است.)
مشاور نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها در ادامه سخنانش گفت: ما نباید جزو کسانی باشیم که حضرت از دست آنها ناراحت بودند. افرادی هستند که وقتی حرف منفی، نادرست و باطل می‌شنوند بیشتر خوشحال می‌شوند و خودش هم بعدا تولید کننده حرف باطل می‌شود، چون سخن حق برایش تلخ است. اصولا فرق بهشتی‌ها با جهنمی‌ها در این است که بهشتی‌ها به دنبال حرف حق می‌گردند تا حرف و عقیده خود را اثبات کنند و جهنمی‌ها به دنبال حرف باطل می‌گردند تا حرف خود را ثابت کنند. جهنمی‌ها حرف حق را معقول نمی‌بینند و آنرا عقلانی نمی‌دانند. اهل دوزخ کسانی هستند که حرف حق را نمی‌پذیرند، حتی اگر به ضرر آنها نباشد. بعضی از افراد حتی بی طرف بین حق و باطل نیستند بلکه به حرف باطل گرایش دارند.
وی با اشاره به شایعه پراکنی دشمنان از طریق ماهواره‌ها گفت: مسئولان شبکه های مختلف ماهواره ای ضد انقلاب می‌دانند که حرف آنها به گوش اهل حق نمی‌رود و سخن باطل آنها فقط به درد اهل باطل می‌خورد. خداوند در ابتدای سوره بقره در مورد قرآن می فرماید: قرآن برای افراد متقی هدایت کننده است. این کتاب فقط افراد متقی را جذب می کند. افراد غیر متقی نمی توانند جذب قرآن شوند. سخن حق اهل خودش را می خواهد. بعضی از افراد قلبشان مریض است و خداوند مرض آنها را زیاد می کند. چون خداوند حرف حق می‌زند اما چون برای آنها سنگین است از آن دوری می‌کنند و بنابراین بر مرض آنها افزوده می شود. وقتی حرف خوب را به اهل باطل بزنند، بدتر می‌شود. شخصی که به سوی سخن باطل سرعت بیشتری دارد جنسش به سمت سخن باطل است.
پناهیان با اشاره به اینکه حضرت فاطمه زهرا(س) خطاب به مردم گفت مگر شما با پیامبر (ص) عهد نبستید که مرا دوست بدارید، گفت: این بی توجهی مردم زخم ها و رنجهای اصلی حضرت زهراست. بارها برای رنجهای جسمی حضرت گریه کردیم یکبار برای رنج های روحی حضرت گریه کنید تا نشان دهیم درک بالاتری از رنجهای حضرت و وقایع آن موقع داریم. حضرت در ادامه سخن آخرشان به مردم فرمودند: ای مردم فعل قبیح ضربه زننده به جامعه را می بینند ولی چشم پوشی می کنید.
وی با بیان اینکه اگر بی تقوایی از کسی سر بزند اگرچه ناپسند است اما می توان از آن چشم پوشی کرد و اصولا چشم پوشی از گناه دیگران سفارش شده است، تأکید کرد: اما بی تقوایی از سیاسیون نباید چشم پوشی شود. فعل قبیح ضربه زننده به جامعه مسلمین از سوی سیاسیون قابل چشم پوشی نیست و اگر خطایی این گونه انجام دادند حق ندارند عذرخواهی نکنند. حضرت زهرا(س) در دفاع از حضرت علی و در وسط معرکه سیاسی سیلی خوردند. ما باید سیاسی باشیم و وارد فضای سیاسی شویم. اگر حضرت سخن حق سیاسی را به زبان نیاورد، شاید سالها زنده بودند.
پناهیان با اشاره به اینکه در ماه محرم و ایام فاطمیه سیاسیون هستند که باید به خود بلرزند، گفت: تمام این مصیبتها بر سر اهل بیت(ع) از جانب سیاسیون بوده است. سیاسیون نباید کاری کنند که غربت علی(ع)، فاطمه(س)، امام حسین(ع) و ... ادامه پیدا کند. فاطمیه زمانی نیست که گناهگاران معمولی و اراذل و اوباش بترسند، اراذل و اوباش وارد نزاع با فاطمه(س) نشدند و کار را رها کردند اما سیاسیون کار را رها نکردند و در خانه حضرت را آتش زدند و ظلم کردند. یک فرد سیاسی باید از دیگران تقوای بیشتری داشته باشد. بی تقوایی یک فرد معمولی اگرچه نادرست است و باید رفع شود اما اثراتش به مراتب کمتر از بی تقوایی یک فرد سیاسی است.
وی در پایان سخنانش اذعان کرد: امام(ره) فرمودند که مجلس روضه ما هم سیاسی است. إن شاء الله عرصه سیاست ما، نورانی است و نورانی تر هم شوند. اگر افرادی در مدینه بودند که می گفتند که در خانه فاطمه(س) چه خبر شده است؟ این سر و صداها برای چیست؟ اگر واکنش نشان می دادند شاید ورق بر می گشت و اوضاع به گونه دیگری می شد.