به گزارش خبرگزاری مهر، آیتالله صادق آملی لاریجانی صبح پنجشنبه 92/02/26 در سومین همایش طبیب روحانی گفت: حضرت علامه آیتالله حسنزاده آملی از مفاخر روزگار و چهرههای برجسته جهان امروز است و حوزههای علمیه سالهاست از محضر ایشان فیض میبرند، بنده کمتر از آن هستم که در توصیف مقام شامخ ایشان سخن بگویم؛ این همایش نیز کمتر از آن است که بتواند از مقام ایشان تجلیل کند اما با برگزاری چنین مراسمهای راهها برای نشان دادن علما و بزرگان ترسیم میشود.
وی افزود: شخص علامه آیتالله حسنزاده آملی به حمدالله فارغ از سخنها و تمجیدها و بیتوجه به آثار دنیوی چنین مراسماتی، رو به سوی عالم دیگری دارد. ایشان نعمت کسب معرفت در محضر اساتیدی را داشتند که این اساتید نیز گوهر بودند.
وی با اشاره به تالیفات علامه آیتالله حسنزاده آملی گفت: در میان تالیفات ایشان برخی کتب روبه جهت دیگری دارند مجموعهای از مطالب که نوشتن آنها برای یک فرد بسیار مشکل است در حقیقت ایشان سرمایه وجودی خود را برای کسب معرفت به رشته تحریر درآوردند از خدا دوام عمر، سلامت تن و دوام فیض ایشان را برای همه محصلان و محققان خواستارم.
رییس دستگاه قضا با بیان اینکه آثار علامه آیتالله حسنزاده آملی که سری نهفته است، با آثار دیگر عالمان متفاوت است، تصریح کرد: توحید و یاد حق در آثار چنین عالمانی موج می زند و به مسیر عبودیت و معنا سوق مییابند.
آملی لاریجانی اظهار داشت: معتقدم نتیجه و رسیدن به 4 معرفت بزرگ همین است که عالم دیار ما که با قرآن انس دارد به این مسیر رفته است. معرفت اول اینکه از منظر قرآن دنیا، زینت، لهو، لعب و تفاخر بین مردم و تکاثر در اموال و اولاد است. انسان با بررسی زندگی مادی ابناء بشر یکی از اینها را مشاهده میکنند. بسیاری از حرکتهای انسان در دنیا حرکت برای حب مال،اولاد و تفاخر است حتی علوم حوزوی و دانشگاه نیز که برای جامعه ضروری است، گاهی خود باعث تفاخر میشود.
رییس دستگاه قضا با قرائت آیهای سوره عمران افزود: شهوات و امیال انسان در دنیا، زن، فرزند پسر،انعام، زمین و کشت دنیای انسان امروز را میسازند. در نگاه بشر امروزی عقل تبدیل به عقل ابزاری شده است در دنیای مدرن کار عقل تولید بیشتر و سریعتر است اما در غایت حرکت انسانی چندان حرکت نمیکند در حالی که نگاه قرآنی به عقل متفاوت از نگاه بشری است.
آملی لاریجانی افزود: اما نگاه قرآن به عقل چیست؟ صاحبان عقل چه کسانی هستند؟ اولوالباب چه کسانی هستند؟ عقل قرآنی و عاقل قرآنی کسی است که ذکر خدا را در همه حال دارد و در خقلت آسمانها و زمین متفکر است. عقل ابزاری دنیای مدرن دنبال معرفت و ذکر حق تعالی نمی رود و اصلا چنین فردی را عاقل نمیگویند.
وی با تشریح معرفت دوم گفت: بنیان هستی بر حقیقتی استوار است که این حقیقت بر همه عوالم مسلط است انسان مادی قائل به دیدن خود و اشیاء به صورت مستقل از مبدا هستی است، البته این نگاه قرآنی ابزاری نیاز دارد که عالمانی از جنس علامه آیتالله حسنزاده آملی از جمله آنها است. خداوند نور زمین و آسمان است و اصل نور، ظاهر و مظهر هر چیزی است. اگر انسان توجه کند که این هستی در گروی حقیقت قاهر است،مسیر حرکتش فرق خواهد کرد. سلطنت خداوند بر عالم ملک،حقیقی است. اما چطور باید سلطنت حق تعالی را شناخت. اگر تصور انسان از عالم این باشد که حقیقتی وجود دارد که همه چیز به او قائم است، مسیر زندگی انسان تغییر میکند.
رییس دستگاه قضا با تبیین معرفت سوم گفت: حقیقت وجودی بسیار به انسان نزدیک است روح انسان به خدا اتصالش بیشتر از اتصال شعاع خورشید به خورشید است. اگر انسان در بیداری، ایستادن و نشستن نگاهش این باشد که حق تعالی از رگ گردن به او نزدیک است حیات و مسیر زندگیاش تغییر میکند.
وی با اشاره به حدیث قدسی گفت: هیچ چیزی بنده من را به من نزدیک نمیکند مگر آن چیزی که به او فرض کردم انجام شود و بندهام از طریق عمل نوافل به من نزدیک شود در این صورت او را دوست میدارم و وقتی بندهای را دوست بدارم گوش، چشم، دست و زبان او میشوم.اگر مرا بخواند اجابتش میکنم و اگر چیزی از من مطالبه کند به او عطا خواهم کرد.
آملی لاریجانی با تبیین معرفت چهارم گفت: انسان مسیر طولانی به سمت حق تعالی دارد همه چه بخواهند چه نخواهند به سوی لقاء رب میروند. مومن و کافر به دیدار پروردگارشان میروند، اما چه دیداری؟ خوشا به حال کسانی که میدانند.
رئیس قوه قضائیه گفت: شرح صدر، نور الهی در قلب انسان است و علامت آن این است که انسان از دار غرور خارج و به دار خلود فرود میآید. به این جهان متولد میشویم و به جهان دیگر میمیریم و این مرگ تولد دیگری است اصلا انسان برای بقاء خلق شده و حرکتی بس طولانی به سمت آخرت دارد آن چیزی که انسان توان میبخشد معرفت و حق است. حقیقت انسان، بدن نیست بلکه نفس و جان انسان است و حقیقت انسان یک حقیقت در عالم هستی است.
وی گفت: علامه آیتالله حسنزاده آملی در بحث معرفت نفس آثار متعددی دارند و رویت عالمان بزرگ و استفاده از آثار آنان برای رسیدن به عالم دیگر و ظهور دیگری است.