دکتر حسن اکبری در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به اینکه معده بر روی غذا چند عمل مهم انجام می‌دهد، گفت: مصرف آب و مایعات خنک هنگام صرف غذا موجب ایجاد اختلال در مرحله هضم غذا میشود.
وی با بیان اینکه ایجاد نفخ از مشکلاتی است که با نوشیدن آب هنگام صرف غذا ایجاد میشود، گفت: اولین مرحله هضم غذا سایش با فشار زیاد از طریق عضلات صاف و چین‌های سطح معده و پرزهای آن است که این فرآیند با مصرف آب و مایعات سرد به علت اتساع معده خنثی شده در نتیجه مواد غذایی هضم نشده وارد روده‌ها میشود و ایجاد نفخ شدید می‌کند.
این متخصص آسیب شناسی در ادامه افزود: اثر اسید هیدروکلریدریک معده بر غذاهای خورده شده باعث تجزیه مولکول‌های بزرگ به مولکول‌های کوچک قابل جذب برای سلول‌ها میشود، این فرآیند با مصرف آب و مایعات سرد مابین غذا خوردن به علت خنثی‌سازی اسید، مهار میشود و در نتیجه مولکول‌های بزرگ غیرقابل جذب وارد روده‌ها شده این مواد در روده بزرگ توسط باکتری‌ها مصرف میشود و ایجاد نفخ شدید می‌کند.
دکتر اکبری با تاکید بر اینکه نوشیدن آب یا مایعات سرد مابین غذا موجب کاهش درجه حرارت معده و اختلال عملکرد واکنش‌های شیمیایی اسید معده و آنزیم‌های مختلف معده میشود، گفت: در این حالت غذای خورده شده به درستی هضم نمی‌شود و موجب هضم این مواد توسط میکروب‌های روده بزرگ شده نفخ شکم را تشدید می‌کند.
وی همچنین یادآور شد: اسید معده و آنزیم‌های هضم کننده پروتئین‌ها، چربی‌ها و قندها با مصرف آب و مایعات خنک در بین غذا رقیق میشود در نتیجه عملکرد این مواد کاهش یافته و هضم کامل به خوبی صورت نمی‌گیرد.
دکتر اکبری با اشاره به اینکه کاهش انرژی سلولی موجب کاهش قدرت هضم و جذب مواد غذایی در معده و روده‌ها میشود، تصریح کرد: کاهش انرژی سلولی در سلول‌های سطح معده و روده‌ها و همچنین سلول‌های عضلانی جدار معده و روده در اثر کاهش دمای محیط از ۳۷ درجه سانتی‌گراد که بهترین دما برای بالاترین عملکرد این سلول‌ها است در نتیجه کاهش انرژی سلولی، تنبلی روده‌ها و به دنبال آن یبوست مزمن بروز می‌کند که به عنوان مادر بیماری‌ها است، این عارضه در اثر مصرف آب در بین غذا بوجود می‌آید، نوشیدن آب مابین غذا میزان تولید انرژی در بدن را نیز کاهش می‌دهد.
این محقق و مدرس طب اسلامی ایرانی با بیان اینکه فقر انرژی در هر سلول بدن می‌تواند موجب بیماری آن سلول شود، خاطرنشان کرد: چنین پدیده‌ای در سیستم ایمنی بدن باعث عدم شناخت سیستم ایمنی از عوامل آسیب‌رسان و یا عدم شناخت سلول‌های خودی از بیگانه شده می‌تواند ریشه بسیاری از بیماری‌های نئوپلاستیک یا سرطانی یا بیماری‌های خود ایمنی مانند بیماری "MS" شود.