ترجمه‌ى عباس تربن: یکی از مزخرف‌ترین و ترسناک‌ترین تجربه‌ها این است که حس کنی کسی تعقیبت می‌کند. البته حس ششم می‌تواند از خطر آگاهت کند و مثلاً از روی صدای پا یا صداهای مشکوک دیگر می‌توانی متوجه این خطر شوی.

به‌هرحال هرچه زودتر در برابر خطر واکنش نشان بدهی، بهتر است. در این‌جا با نکاتی در این زمینه آشنا می‌شوی  که چه‌طور در این شرایط مثل یک ضربه‌ی آپرکات، محکم و دندان‌شکن باشی. (آپرکات هم که می‌دانی چیست؟ در ورزش بوکس به ضربه‌ی مشت زیر چانه آپرکات می‌گویند.)

اولین قدم: بدان!

همیشه هوشیار باش و گاه‌به‌گاه برای مرور محیط اطراف و نیز پشت‌سرت وقت بگذار و ببین همه‌چیز طبیعی و سر جای خود است یا نه.

اولین دفاع در برابر هر خطری، اطلاع از وجود آن است. مطمئن شو که کسی تعقیبت نمی‌کند و اگر شک داری، از خیابان عبور کن و ببین کسی که تعقیبت می‌کند هم از خیابان رد می‌شود یا نه. یا سرعتت را بیش‌تر کن و ببین او نیز سرعتش را زیاد می‌کند.

مثبت فکر کن

حالا وقت ترسیدن نیست! باید سریع و دقیق فکر کنی تا بتوانی خودت را از معرض آسیب دور کنی. به خودت بگو: «خب، خونسرد باش و وحشت نکن. تو می‌تونی از پس این مشکل بربیای.»

اگر کسی در تعقیبت بود، بیش از حد وحشت نکن. چون ممکن است از جزییاتی که موجب نجاتت خواهد شد، غافل شوی.اطرافت را زیرنظر داشته باش و حواست باشد که داری کجا می‌روی.

 

به جمع آدم‌ها پناه ببر

به‌سرعت شرایط را ارزیابی کن و ببین چه‌طور می‌توانی خودت را از مهلکه به‌در ببری. اگر گروهی آدم دیدی که یک‌جا ایستاده‌اند، برو پیششان. خلاصه باقی‌ماندن در فضاهای عمومی  نسبتاً شلوغ مثل سوپرمارکت، فروشگاه و... کار عاقلانه‌ای است؛ چون در این‌جور جاها امکان حمله بدون این‌که بقیه متوجه‌اش شوند، وجود ندارد. اگر آن‌نزدیکی‌ها ایستگاه پلیس یا آتش‌نشانی یا اورژانس هست، برای ایمنی بیش‌تر به آن‌جا برو.

نگاهش کن، تلفن بزن

هیچ‌وقت خجالت نکش که برگردی و به کسی که به تو نزدیک می‌شود، نگاه کنی. این‌کار یعنی که می‌دانی ممکن است به تو حمله شود و گاهی همین، برای متوقف‌کردن حمله کافی است. اما زیاد وقتت را برای این‌کار تلف نکن و اگر تلفن همراه داری، هم‌زمان به پدر، مادر یا دوستی که آن‌نزدیکی‌هاست زنگ بزن. حواست به تعقیب‌کننده و حفظ فاصله‌ی ایمن هم باشد.

کمک

داد بزن: «این‌قدر دنبالم نیا. دست از سرم بردار. برو گم شو!» اگر زبانت نمی‌چرخد و هول شده‌ای، فقط فریاد بزن: «آتیش، کمک!» با بلندترین صدای ممکن این‌کار را بکن تا دیگران تو را ببینند. تعقیب‌کننده‌ها دوست ندارند دیده شوند و زود فلنگ را می‌بندند.

کلید را بردار، کیف را بینداز

کلیدهایت را از کیف یا جیبت دربیاور و آن‌ها را محکم در دست بگیر، چون با نوک‌های تیزی که دارند، می‌توانند سلاح خوبی برای دفاع باشند. کیف و پول‌هایت را گوشه‌ای بینداز؛ چون ممکن است تعقیب‌کننده دنبال همان‌ها باشد. اگر سرعتت خوب است، بهترین کار این است که با همه‌ی توان بدوی؛ به‌سمت جایی که آدم‌ها هستند.

منبع: همشهری آنلاین