براساس همین قانون سازمان بیمه سلامت تشکیل شده تا این کار را انجام بدهد، اما وزیر بهداشت معتقد است که تساوی سرانه درمان یک نگاه کمونیستی است. او به خبرگزاری فارس گفت: تفاوت سرانه درمان بین صندوق‌های بیمه، تبعیض آمیز نیست و تساوی سرانه ایرانیان نگاه کمونیستی است.
محمد حسن طریقت منفرد در پاسخ به این پرسش که آیا تفاوت سرانه درمان بین بیمه‌های مختلف به‌معنای تبعیض بین مردم نیست و چرا این بیمه‌ها تجمیع و یکسان نمی‌شوند، افزود: قانون تکلیف کرده که بیمه‌های سلامت تجمیع شوند ولی در عمل به‌دلیل اینکه برخی بیمه‌ها امکاناتشان بیشتر و خدماتشان مطلوب‌تر است، تا زمانی که این مطلوبیت در تمام بیمه‌ها فراگیر نشود و خدماتشان را مطلوب‌تر نکنند، دست نگه‌داشته‌اند.
در حال حاضر صندوق‌های بیمه درمانی نرخ‌های متفاوتی برای ارائه خدمات بیمه پایه درمان از بیمه‌شدگان‌شان دریافت می‌کنند. این نرخ در صندوق بیمه خدمات درمانی(سازمان بیمه سلامت)کمتر و در تأمین اجتماعی تا دو برابر بیشتر و در دیگر صندوق‌ها نیز متفاوت است. اما مسئله‌این است که این بسته‌‌ای که به‌عنوان خدمات پایه درمان به همه این افراد ارائه می‌شود یکسان است، یعنی خدمات یکسان با نرخ‌های متفاوت در بازار سلامت به فروش می‌رسانند. مثل اینکه مردم برای خرید یک لیتر بنزین در یک نقطه از کشور ناچار باشند دو برابر نقطه‌ای دیگر پول بپردازند و این قیمت از جایی به جای دیگر مدام در حال تغییر باشد.
با توجه به اینکه درمان کالایی است که از سوی دولت و مشخصا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارائه می‌شود، منطقی است که قیمت تمام‌شده بسته درمان در تمام نقاط کشور یکسان باشد، یعنی عدالت در درمان در تمام نقاط کشور برقرار شود. اما وزیر بهداشت نگرش متفاوتی به این مسئله دارد و گفته است: ۱۴ صندوق بیمه‌ای مختلف در کشور داریم که سرانه درمان بیمه شدگان‌شان متفاوت است و برخی مانند بیمه شرکت نفت و بانک‌ها قوی‌تر هستند.
تفاوت سرانه درمان بین مردم در تمام دنیا هست و به هیچ وجه به‌معنای تبعیض بین مردم نیست. اگر بنا باشد که وزارت نفت با تکیه بر ثروت ملی نفت که متعلق به تمام مردم است یا بانک‌ها با تکیه بر منابع دولتی که باز هم به تمام مردم تعلق دارد، بیمه قوی‌تری به کارکنانشان ارائه دهند در این صورت دیگر گروه‌های بیمه شده حق دارند تا نسبت به این مسئله اعتراض کنند، چرا که یک تبعیض جدی از سوی دولت در بخش درمان به مردم تحمیل شده است.
تفاوت بین بیماران شاغل در بانک یا شرکت نفت با یک بیمار کشاورز یا کارگر چیست و اصولا چرا باید یک کشاورز یا روستایی از خدمات درمانی بسیار ضعیف‌تر و نامناسب‌تر برخوردار باشد؟ وزیر بهداشت گفته که تفاوت بین سرانه درمان در تمام دنیا هست، حال آنکه معمولا همه دولت‌ها و ازجمله دولت ما سرانه درمان را برای همه مردم یکسان درنظر می‌گیرند و سرانه درمان دولتی همواره یکسان بوده و هست. آنچه متفاوت است استفاده از بیمه‌های تکمیلی درمان است. بیمه تکمیلی درمان شامل خدماتی علاوه بر بیمه پایه است که هر فرد می‌تواند نسبت به خرید آن اقدام کند.
این نوع بیمه به هیچ عنوان از مسئولیت دولت در برابر ارائه خدمات پایه درمان کم نمی‌کند اما بحث این است که سازوکار دسترسی و تأمین بسته پایه درمان به‌صورت یکسان برای همه مردم به قیمت یکسان از وظایف دولت است و هر نوع تفاوتی در این زمینه در هر جای دنیا نوعی تبعیض بین مردم به شمار می‌آید. وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پاسخ به این پرسش خبرنگار فارس که آیا این تفاوت سرانه تبعیض نیست، گفت: ما تبعیض نداریم، اینجا کشور کمونیستی نیست، همه باید کم‌کم متوجه شوند که عدالت با مساوات فرق دارد، قرآن می‌فرماید «هَلْ یسْتَوِی الَّذِینَ یعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یعْلَمُونَ»، در همه دنیا بیمه‌ها تفاوت دارند، بیمه‌های تکمیلی و بیمه‌های مازاد داریم، کمونیست‌ها هم که دنبال این نوع مساوات بودند، رفتند؛ شما هم دنبال این نوع عدالت بین مردم نباشید.
نکته آخر: وظایف دولت در برابر تک‌تک مردم یکسان است و همه مردم حق دارند که از خدمات بهداشت، درمان و سلامت یکسان پایه برخوردار باشند، همانطور که همه مردم حق دارند به آب آشامیدنی سالم دسترسی داشته باشند، اما هزینه خرید آب معدنی و یا آب پرتقال مردم با دولت نیست. هزینه بیمه‌های تکمیلی و اجرای طرح‌های فانتزی در بخش درمان و سلامت هم قرار نیست با پول دولت اجرا شود. پول دولت حاصل از هر منبع ملی که باشد متعلق به همه مردم است و باید برای همه مردم به‌صورت یکسان هزینه شود.