یافته‌ها نشان داده که اهدای خون، خطر حملات قلبی و حتی سرطان را کاهش می‌دهد.
به گزارش ایسنا، این امر حتی باعث سوزاندن 650 کالری برای هر پاینت خون اهدایی می‌شود. تصور می‌شود که این مزایا از کاهش سطح آهن خون ناشی می‌شود.
آهن بر میزان غلظت و چسبندگی بافت خون تاثیر می‌گذارد و سطوح بالای آهن می‌تواند باعث غلیظ‌تر شدن خون شود. سطوح افزایش یافته آهن همچنین فرآیند اکسایش کلسترول را تسریع می‌کند. این امر می‌تواند بر قوام خون اثر گذاشته و در زمان حرکت در میان رگ‌های خونی اصطکاک افزایشی ایجاد کند.
همانطور که این اصطکاک می‌تواند ساییدگی و پارگی مخاط رگ‌ها را افزایش دهد، همچنین می‌تواند به بیماری‌های قلبی عروقی منجر شود. از آنجایی‌که اهدای خون برخی از این محتوای آهن را از بین می‌برد، ممکن است در صورت انجام بر یک پایه منسجم از یک مزیت محافظتی با کمک به رقیق کردن خون برخوردار باشد.
بر اساس پژوهشی که در مجله American Medical Association منتشر شده، محققان دریافتند که افراد سنین 43 تا 61 سال که هر شش ماه یکبار خون اهدا می‌کردند از سابقه سکته قلبی و مغزی کمتری برخوردار بودند.
پژوهش انجام شده بر روی 2682 مرد فنلاندی نشان داد که آنها از 88 درصد خطر کمتر ابتلا به حملات قلبی نسبت به افرادی که خون نمی‌دهند، برخوردارند.
همچنین پژوهشی که در مجله موسسه ملی سرطان منتشر شده، آهن را به خطر بیشتر ابتلا به سرطان مرتبط دانسته چراکه تصور می‌شود آسیب رادیکال‌های آزاد را در بدن افزایش می‌دهد.
در کنار این نظریه، یک پژوهش 5/4 ساله بر روی 1200 فرد نشان داد افرادی که دو بار در سال خون اهدا می‌کنند از خطر ابتلای کمتر به سرطان برخوردار بودند. اگرچه این مزایا بستگی به اهدای خون بر یک پایه منسجم دارد.
از دیگر عوارض جانبی مفید اهدای خون این است که می‌تواند میزان زیادی کالری بسوزاند. پس از اهدای خون، بدن تمام حجم خون را طی 48 ساعت و تمام سلول‌های قرمز خون را طی چهار تا هشت هفته جایگزین می‌کند.
دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیگو برآورد کرده که با هر یک پاینت خون اهدایی، 650 کالری در بدن در زمان بازسازی سوزانده می‌شود.