عملیات شناسایی
قبل از هر چیز مسئله‌ای را که باید درباره‌اش تصمیم بگیری، به‌طور دقیق شناسایی کن. تصمیمی که باید گرفته شود، ساده است یا پیچیده و چندمرحله‌ای و وابسته به تصمیم‌گیری‌های دیگر؟
در همان زمان کوتاهی که داری، اطلاعات ضروری برای تصمیم‌گیری را جمع‌آوری کن و با دیگران نیز مشورت کن. این‌طوری بهتر متوجه می‌شوی که نیاز است چه تصمیمی گرفته شود.
سکه را بالا بینداز
اگر در مواردی مثل گردش عصر پنج‌شنبه واقعاً نمی‌دانی که بیرون بروی یا نروی و شانس گزینه‌ها به‌قول معروف پنجاه‌پنجاه است، می‌توانی از راه سریعی مثل قرعه‌کشی استفاده کنی. در این‌جور موارد معمولاً سریع‌ترین راه‌حل، بهترین است.
تصمیم عقلی یا دلی؟
دل یا عقل؟ یکی از موانع بزرگ بر سر راه تصمیم‌گیری، معلق بودن بین احساس و منطق است. بعضی تصمیم‌ها می‌تواند با دل گرفته شود، اما بعضی تصمیم‌ها را فقط باید با عقل گرفت. پیش از گرفتن تصمیم، ببین که تصمیم موردنظر از جنس دلی است یا عقلی. وقتی جنس تصمیمت مشخص شد، دیگر به بخش مقابل، حق رأی و اجازه‌ی دخالت نده.
هر تصمیمی بهتر از بی‌تصمیمی است
هر گزینه‌ای را که فکر می‌کنی نباید انتخاب شود، حذف کن. این‌کار کمک می‌کند به تصمیم درست نزدیک‌تر شوی. به این نکته دقت کن که خیلی‌وقت‌ها «تصمیم‌نگرفتن» درواقع یک انتخاب نیست؛ بلکه بدتر از گرفتن یک تصمیم بد است! مثلاً اگر مسئولیت تهیه‌ی شام اعضای خانواده بر عهده‌ی تو باشد، نمی‌توانی تصمیم بگیری که هیچ غذایی به آن‌ها ندهی!
بهترین تصمیم؟ نداریم!
مشکلی نیست که گند بزنی و بعداً عواقب تصمیم غلطت را بپذیری. مسئله‌ی مهم این است که در موقع لازم، تصمیمت را بگیری و نتیجه‌اش را هرچه که هست، بپذیری و از آن لذت ببری.