کسانی هم که ویژه‌تر می‌دیدند سری به بازار تهران می‌زدند و به پامنار، سردر باغ ملی و شمس‌العماره و کاخ‌های جورواجور... خیلی‌ها هم دنبال موزه‌های تهران بودند ایران باستان،آبگینه، صنعتی و...
حالا دراین روزگار، مخصوصاً در سه ماه تعطیلی مدارس در تابستان، اگر حوصله‌ی کسی سر برود، اگر نتواند مسافرت برود و پاساژگردی را دوست نداشته باشد، در تهران‌گردی‌اش می‌تواند انتخاب‌های متفاوت‌تری داشته باشد. تهران حالا دریاچه دارد؛ آبشار دارد، باغ پرندگان و بوستان‌های جورواجور دارد. در این دو صفحه از این زاویه، گشتی در تهران می‌زنیم.
8. از آخر
این جدید‌ترین و آخرین عضو تهران است. دریاچه‌ی مصنوعی خلیج فارس که در شمال غرب تهران و در منطقه‌ی ۲۲ شهرداری قرار دارد. مساحت دریاچه‌ی خلیج‌فارس ۱۳۰ هکتار است و در کنار آن ۱۲۰ هکتار مجموعه‌ی تفریحی نیز در پهنه‌ی خشکی ایجاد شد. همان‌جایی که در تابستان می‌شود بازی و تفریح کرد، طناب‌کشی و بادبادک بازی و...
البته این دریاچه تا پیش از آغاز بهره‌برداری، به‌خاطر نزدیکی‌اش به پارک چیتگر به‌نام دریاچه‌ی چیتگر شناخته می‌شد و علاوه بر نزدیکی به‌این پارک، به دلیل قرارگرفتن در مسیر بادهای غربی-شرقی هوای خنکی دارد.
این مجموعه به بسیاری از مراکز تفریحی دیگر هم نزدیک است؛ جاهایی مثل پارک جنگلی لتمال کن، پارک ارم، محور چهار باغ، مجموعه‌ی ورزشی آزادی، شهر بازی هزار و یک شهر (در دست ساخت)، پردیس اسب سواری، آبشار البرز و رود- دره‌ی کن.
آبشار تهران، اتوبان همت
7. باغ پرندگان
در دل جنگل لویزان، بزرگ‌ترین باغ پرندگان ایران و خاورمیانه قرار دارد. برای ورود به باغ پرندگان و دیدن پرنده‌ها باید با خط یازده قدم رنجه کنید، چون ورود ماشین به این محوطه ممنوع است. البته برای سالمندان، معلولان و کسانی که حوصله‌ی راه رفتن ندارند، کالسکه و خودروی برقی در نظر گرفته شده است.
باغ پرندگان تهران در دو فاز طراحی شده است. فاز اول آن، «دشتچر» نام دارد و شامل پرنده هایی است که در قفس نگه‌داری می‌شوند و یا توان پرواز ندارند. فاز دوم که در محدوده‌ی شمالی در حال احداث است «آبچر» نام دارد. این فاز شامل پرندگانی است که قابلیت پرواز دارند و مشابه آن‌چه در باغ پرندگان اصفهان وجود دارد، با تور از خروج پرندگان جلوگیری خواهد شد.
فاز اول باغ پرندگان ، اردیبهشت پارسال افتتاح شد. در قسمت ورودی باغ، طوطی‌های سخنگو هستند و پرندگانی مثل کبوتر، طوطی، کلاغ، خروس، فنج و...
در شمالی‌ترین قسمت باغِ پرندگان، در بزرگ‌ترین قفس، گونه‌هایی از عقاب‌ها و لاشخورها بر روی درختان بی‌شاخه، قرار دارند.گونه‌هایی از جغد و شاهین هم در قفس‌های دیگری هستند.
در قسمت میانی باغ، پرندگانی مثل قرقاول، طاووس، فلامینگو و ... قرار گرفته‌اند و در محدوده‌ی جنوبی باغ، پرندگانِ آشنایی مانند اردک، قوی سیاه و سپید، غاز و ... دیده می‌شوند.
باغ ایرانى، ده ونک
6. آبشار تهران
این‌جا را خوب می‌شناسم. یک روز رؤیایی در انتهای اتوبان همت به راست پیچیدیم و تپه را بالا رفتیم تا به پارکینگ بزرگی رسیدیم که می‌گویند برای 500 خودرو ظرفیت دارد.
پله‌های سنگی از همان جا شروع می‌شوند. از آن‌ها بالا می‌رویم و از هفت آبشار وهشت برکه می‌گذریم تا برسیم به ارتفاع 200 متری بالاتر از سطح زمین؛ یعنی نقطه‌ای که اولین آبشار در آن‌جا قرار گرفته است و یک تک‌درخت تنها.
از آن بالا، بوستان آبشار، دیدنی‌تر است با 7500 متر مربع مساحت. در این بوستان علاوه بر برکه‌ها، یک پیست دوچرخه سواری به طول یک و نیم کیلومتر، آبشارهای مصنوعی، باغ های ایرانی، زمین بازی کودک، مسیرهای ویژه‌ی پیاده‌روی و تعدادی آلاچیق هست که همه‌ی آن‌ها با استفاده از مصالح طبیعی و با حفظ اکولوژی زمین ساخته شده‌اند.
این آلاچیق‌ها روی برج‌های سنگی بنا شده‌اند و یک برج دیگر هم هست که به برج حلزونی یا برج کبوتر معروف است و همان‌طور که از اسم این برج پیداست برای رسیدن به بالای آن باید پله‌های سنگی حلزونی شکل را گرفت و بالا رفت؛ در انتهای این راه‌پله چیزی نیست جز لانه‌ی کبوترها.
5. خانه‌های دوچرخه
البته که تابستان و زمستان ندارد و برای رفتن به مدرسه هم می‌توان از این دوچرخه‌ها استفاده کرد.
اما این روزها می‌توان دوباره به این خانه‌های شیشه‌ای سر زد، دوچرخه‌ای امانت گرفت و لذت دوچرخه سواری در شهر را چشید.
دو نوع دوچرخه در این جایگاه‌ها هست، دوچرخه‌های سبز رنگ که ساده‌ترند و برای استفاده‌ی افراد تازه کار در نظر گرفته شده‌اند و دوچرخه‌های دنده‌ای که نارنجی‌اند و بیش‌تر به‌کار افراد با تجربه‌تر می‌خورند.
همه‌ی دوچرخه‌ها به قفل ایمنی، سبد خرید و کلاه ایمنی مجهزند. عضویت در خانه‌های دوچرخه رایگان است و برای ثبت‌نام، فقط به فتوکپی شناسنامه، کارت ملی و دو قطعه عکس نیازداریم.
با ارایه‌ی کارت عضویت به هر یک از خانه‌های دوچرخه در هر یک از مناطق، می‌توانیم دوچرخه‌ی مورد نظر خود را تحویل بگیریم و تا چهار ساعت دوچرخه‌سواری کنیم که بعد از چهار ساعت هم می‌شود با مراجعه به هر یک از جایگاه‌ها مدت زمان آن‌را برای چهار ساعت دیگر تمدید کرد.
البته می‌توانید دوچرخه‌ها را از جایگاه مبدأ تحویل بگیرید و پس از رسیدن، به جایگاه مقصد تحویل دهید.
4. برج میلاد
همه آن را دیده‌اند! نه این‌که بخواهند، اما به هر حال با آن‌که شش سال از گشایش آن می‌گذرد هنوز خیلی‌ها فقط از دور برج میلاد را دیده‌اند یا وقتی از اتوبان همت یا حکیم می‌گذشتند سرشان را بالا گرفتند تا از کمی نزدیک‌تر برج را ببینند و کلاه از سرشان افتاد و...
اما همه چیز فقط این سازه‌ی بتنی 435 متری نیست، با لابی هفت طبقه‌ای و آن تاج بالای سرش که سازه‌ی رأس نام دارد و 13 طبقه است و آن دکل مخابراتی 130 متری. در این طبقه‌ها، دیدنی‌هایی وجود دارد؛ علاوه بر سکوی دید باز که از ارتفاع 250 متری می‌توان تهران را تماشا کرد، گنبد آسمان هم هست که در ارتفاع 302 متری زمین و در بالاترین قسمت رأس سازه‌ی شیشه‌ای به ارتفاع ۱۳ متر قرار دارد و نزدیک‌ترین نقطه‌ی تهران به آسمان است برای رصد ستاره‌ها...
در ۱۳ هزار متر زیربنای این برج امکانات ویژه‌‌ای هست: مثل رستوران گردان، محیط‌های رو باز و سر بسته برای تماشای شهر، کافه‌تریا در رأس، نگارخانه‌ی آزاد هنری و امکانات فروشگاهی در سرسرا. شش بالابر (آسانسور) هم بین زمین و آسمان در حرکتند که بالابر مهمان دو دستگاه، بالابر خدماتی یک دستگاه، بالابر خدماتی و تلویزیونی و مخابراتی یک دستگاه، بالابر رستورانِ گردان یک دستگاه و بالابر گنبد آسمان یک دستگاه است.
باغ پرندگان، لویزان
3. بوستان‌های جدید
پارک‌ها را از دست ندهید. پارک دیگر فقط جای بازی بچه‌ها نیست، حالا هر پارکی به جز لوازم ورزشی، ویژگی‌های خاص خودش را دارد.
مثلاً بوستان آب و آتش که تجهیزاتی برای تفریح دارد مثل چادری ۷۰۰ متری با روی گردان ۳۷۰ نفری و در بعضی شب‌ها هم نقال در مقابل آمفی تئا‌تر می‌ایستد و به پرده‌خوانی مشغول می‌شود و داستان حضرت ابراهیم ع را توضیح می‌دهد. دستگاه خودران یا دوچرخه‌ی ایستاده وسیله‌ای است که باوجود حرکت روی دو چرخ، در یک محور از تعادل برخوردار است و با این وسیله‌ی برقی می‌توانید در گوشه و کنار پارک گشت بزنید.
قرقره هم هست، وسیله‌ای شبیه آموزش‌های تکاوری، البته در ابعادی کوچک و کم ارتفاع که برای سرگرمی و هیجان خانواده‌ها ساخته شده است.
یک بعدازظهر تابستان هم می‌توان به بوستان «باغ ایرانی» درده ونک رفت و به سایه‌های درخت‌های باشکوهش و کوشک و ایوان روح‌بخش‌اش پناه برد.
2. همه‌ی تهران
جاهای زیادی هست که پرداختن به‌آن‌ها در این‌جا نمی‌گنجد. فقط در حد اسم بردن اشاره می‌کنیم که می‌توانیم به موزه‌ها و کاخ‌ها هم سر بزنیم و به مکان‌هایی در تهران قدیم هم؛ مکان‌هایی مثل: عمارت باغ فردوس (تجریش)، مسجد مشیر‌السلطنه (خیابان مولوی)، پامنار، حوض‌خانه‌ی باغ قدیم نگارستان (میدان بهارستان)، دروازه نو (محله‌ی عباس آباد،نزدیک میدان محمدیه)، سردر باغ ملی، عمارت تخت مرمر (میدان ارگ)، شمس العماره (خیابان ناصر خسرو)، کلیسای سورپ گورک (کوچه کلیسا، درخونگاه)، مسجد جامع رجبعلی ( محله‌ی درخونگاه)، برج طغرل (شهرری) و دفینه‌ی 2 (تجریش).
1. دوچرخه‌ی ما
دوچرخه هم هست؛ منظورمان دوچرخه سواری نیست. دوچرخه در هر ماه از تابستان یک مسابقه‌ی کلی دارد که اول هر ماه به تفکیک شعر، داستان، گزارش و گفت‌وگو، عکس، تصویرگری، کاردستی و کتاب‌خوانی موضوع می‌دهیم و همه‌ی مخاطبان یک ماه فرصت دارند آثارشان را بفرستند. شرح این مسابقه را شماره‌ی آینده در صفحه‌ی چشمه‌ها بخوانید.
علاوه بر این، ازهمین شماره‌ی دوچرخه می‌توانید به بهترین مطلب، بهترین تیتر و بهترین صفحه‌ی هر شماره ستاره بدهید. شرح این انتخاب هم در صفحه‌ی 18 همین شماره با تیتر «شما انتخاب کنید» آمده است. البته برای این‌کار فقط دو روز فرصت دارید یعنی از هر پنج‌شنبه که دوچرخه چاپ می‌شود تا شنبه.
نکته:
حالا می‌رسیم به برنامه‌ریزی و انتخاب؛ براساس توانایی و موقعیتی که دارید انتخاب کنید و یادتان باشد که قرار نیست حتماً همین تابستان به همه‌ی این جاها بروید. پس به همراه خانواده برنامه‌ریزی کنید و بعد تابستان را به فصل تهران‌گردی تبدیل کنید.
دریاچه‌ى شهداى خلیج فارس/ عکس‌ها: محمود اعتمادى