به گزارش لایوساینس الگوهای فعالیت عصبی می‌تواند نشان دهد افراد به چه چیزی فکر می‌کنند و چه احساسی دارند، البته اگر دانشمندان بتوانند اسکن‌های مغزی به دست آمده از طریق تصویربرداری با تشدید مغناطیسی از کارکرد مغز (fMRi) را بخوانند.
پژوهشگران در بررسی‌های گذشته نشان داده‌اند که فقط با بررسی اسکن‌های مغزی می‌توانند تعیین کنند فرد به چه شماره‌ای فکر می‌کند، پیش‌بینی‌کنند که شخص در یک محیط واقعیت مجازی در کجا قرار دارد، و حتی مشخص کنند فرد درباره چه چیزی خیالپردازی می‌کند.
پژوهشگران آمریکایی در این بررسی جدید در دانشگاه کارنگی ملون به بررسی این موضوع پرداختند که عواطفی مانند خشم، نفرت، حسادت، ترس، شادی، شهوت، غرور، اندوه و شرم نتیجه فعالیت کدام مناطق مغز هستند.
دانشمندان برای این که مطمئن باشند افراد مورد آزمایش می‌توانند به طوری قابل‌اتکا و مکرر این عواطف را در خودشان ایجاد کنند، از 10 هنرپیشه شیوه بازیگری "متد" را از دپارتمان درام یک دانشکده به این بررسی وارد کردند.
کریم کاسم، سرپرست این پژوهش می‌گوید: "این بازیگران مهارت خوبی در وارد کردن خودشان به حالات عاطفی دارند."
از این بازیگران خواسته شد برای هر یک از این عواطف سناریوهایی بنویسند، تا بتوانند در هنگامی درون ماشین ام آر آی هستند، با اشاره آزمایشگران عاطفه مورد نظر در خودشان ایجاد کنند.
پژوهشگران با بررسی فعالیت مغزی این بازیگران الگوی فعالیت عصبی در هر یک از این حالات عاطفی را یافتند، و این الگوها در میان این افراد مشابه بود.
شهوت که ندرتا با عواطف دیگر اشتباه گرفته می‌شد، و الگوی فعالیت عصبی که ایجاد می‌‌کرد با الگوی عصبی هیچ کدام از عواطف مثبت یا منفی ارتباط نداشت، و بنابراین ممکن است به رده کاملا متفاوتی از عواطف تعلق داشته باشد.
این پژوهشگران نگران بودند که عواطفی مانند خشم که بوسیله این بازیگران تقلید می‌شد، ممکن است متفاوت از خشمی باشد که به طور خودانگیخته بوسیله مردم عادی تجربه می‌شود. آنها برای اطمینان یافتن در این باره ، آزمایش دومی را طراحی کردند که در آن از افراد مشارکت‌کننده خواسته نمی‌شد که عواطف را خودشان ایجاد کنند، بلکه در عوض تصاویری به قصد متنفر کردن این افراد به آنها نشان داده می‌شد.
هنگامی که بازیگران تصاویر تنفربرانگیز را دیدند، مدل کامپیوتری پیش‌بینی کرد که آنها در 60 درصد موارد تنفر را تجربه می‌کنند، و تنفر را در 80 درصد موارد در دو پیش‌بینی اولش قرار داد.
دانشمندان می‌گویند از اینکه کامپیوتر می‌تواند با چنین دقتی عواطف را صرفا بر اساس الگوهای فعالیت در یک زیربخش مغز پیش‌بینی کند، شگفت‌زده شدند.
ولادیمیر چرکاسکی، برنامه‌نویش ارشد پژوهشی در بخش روانشناسی این دانشگاه می‌گوید: "این یافته‌ها نشان می‌دهد که الگوهای عصبی عواطف به نواحی خاصی از مغز مانند بادامک (آمیگدال) محدود نیستند، بلکه الگوهای شاخصی در سراسر شماری از نواحی مغز ایجاد می‌کنند."
به گفته این دانشمندان این اسکن‌ها امکان استفاده از شیوه‌های جدیدی را برای بررسی عواطف در تحقیقات بدون اتکا به گزارش‌های فردی - که در برخی موارد روشی غیرقابل‌اتکا است- فراهم می‌کند.
کاسم می‌گوید: "از این شیوه می‌توان برای ارزیابی واکنش عاطفی افراد به تقریبا هر نوعی از محرک برای مثال یک پرچم، یک نشان تجاری یا یک نامزد سیاسی استفااه کرد."