از سیروس برزو می‌پرسم، چه چیزی باعث شد به فکر برپا کردن این نمایشگاه باشید؟
- «معتقدم هر رشته‌ای برای این‌که در جامعه رشد کند، باید مخاطب خودش را در میان کودکان و نوجوانان پیدا کند، چون آن‌ها سرمایه‌های کشورند و اگر راه درست را برگزینند، کشور نیز در مسیر صحیح قرار می‌گیرد.»
حس خوبی از بودن در نمایشگاه دارم. ویترین‌هایی پر از مجسمه‌های فضانوردان، تندیس‌هایی از بزرگان فضایی دنیا، دیدن دو تکه از شش قسمت ایستگاه فضایی میر که سال‌ها قبل در برخورد با جو از بین رفت و نمایشگاه عکس‌های سه بعدی که وقتی با عینک مخصوص نگاه می‌کنم، حس بودن در فضا را به من می‌دهد.
دستکش فضانوردی
غذای فضانوردان هم در ویترینی به نمایش در آمده، این‌جا شلوغ‌تر از بخش‌های دیگر است، کنسروها، آب‌میوه‌ها، گوشت‌های پخته شده و خمیردندان‌ها جزو جالب‌ترین وسائل فضایی هستند. پسر نوجوانی با تعجب و صدای بلند می‌گوید: «لواشک؟ مگه فضانوردها هم لواشک می خورن؟» برزو به سمتش می‌رود و برایش توضیح می‌دهد، اگر لواشک به شکل صحیحی تهیه شده باشد، به دلیل این‌که حاوی عصاره‌ی میوه‌های مختلف است، ماده غذایی کاملی هم می‌تواند باشد.
مدال‌های یادبود فضانوری
برزو می‌گوید: «دو چیز در این نمایشگاه وجود دارد که برای ما ایرانی‌ها بسیار افتخار آمیز است، یک جلد قرآن مجید که شش‌ماه در فضا بوده و دیگری مجموعه کارت پستال‌هایی از نقاشی‌های استاد محمود فرشچیان که اولین نمایشگاه هنری در فضا با آن‌ها برگزار شده است.»
این‌ها چیزهای کوچکی نیستند و برای تویی که به فضا و ابزار مربوط به آن علاقه‌مندی، می‌تواند خیلی جذاب باشد، تا پایان امسال برای دیدنشان وقت داری. ولی تابستان است و جان می‌دهد، برای نمایشگاه گردی، پس بهتر است زودتر دست به کار شوی!
عکس‌ها: محمود اعتمادی