مقام‌های آمریکا هم این روزها بر سر یک دوراهی قرار گرفته‌اند. درحالی‌که در واشنگتن چهره‌های بانفوذی در 2حزب دمکرات و جمهوریخواه با کودتاخواندن اتفاق‌های مصر خواستار تجدیدنظر در کمکهای نظامی و اقتصادی به مصر شده‌اند اما دولت اوباما با تأیید ارسال 4جنگنده پیشرفته اف-۱۶ به مصر، نشان داد که می‌خواهد کمک‌ها به این کشور را ادامه دهد. ارتش مصر با کمکهای نظامی واشنگتن در سال‌های گذشته، تجهیزات نظامی آمریکایی بسیاری دارد:
از جنگنده‌های راهبردی تا هلی‌کوپترهای آپاچی و تانک‌های پیشرفته ام‌یک آبرامز. واقعیت این است که مصر در تمامی سال‌های گذشته یکی از بزرگ‌ترین دریافت‌کننده‌های کمکهای مالی و نظامی از آمریکا در جهان بوده است و پس از رژیم صهیونیستی، بیشترین کمکهای نظامی را از آمریکا دریافت می‌کند. در طول سال‌های گذشته میزان این کمک‌ها در هر سال تغییر داشته اما براساس گزارش‌های منتشر شده از سال۱۹۷۹ تاکنون میزان آن به‌صورت میانگین سالانه ۲میلیارد دلار بوده است. در سال مالی جاری کمکهای نظامی به مصر از سوی آمریکا حدود 3.1میلیارد دلار درنظر گرفته شده و ارسال 4 جنگنده اف-۱۶ در چارچوب برنامه کمک خارجی به دولت مصر صورت می‌گیرد تا دولت آمریکا نشان دهد کمکهای خود به ارتش مصر را مثل سال‌های گذشته حفظ می‌کند.
ارتش مصر با قدرتی که در این کشور دارد یک مهره مهم در صحنه سیاسی به‌حساب می‌آید و مثل هفته‌های گذشته می‌تواند برای برکناری رئیس‌جمهوری که در انتخابات پیروز شده به صحنه بیاید. از سال۱۹۸۷ تاکنون کمکهای نظامی سالانه آمریکا به ارتش مصر در رقم 3.1میلیارد دلار ثابت مانده است اما در مقابل از سال۱۹۹۸ کمکهای اقتصادی به این کشور که برای زندگی مردم بسیار مهم‌تر به‌حساب می‌آید به دوسوم کاهش پیدا کرده است. مقام‌های آمریکا پس از اقدام ارتش مصر تاکنون نتوانسته‌اند موضع صریح و مشخصی اتخاذ کنند.
آنها از یک‌طرف تا همین چند روز پیش از انتخابات مصر پس از انقلاب این کشور تقدیر می‌کردند و از سوی دیگر هنوز اقدام ارتش مصر علیه آنچه «دولت منتخب» می‌خواندند و بازداشت محمد مرسی را کودتا نخوانده‌اند. در قوانین آمریکا به صراحت آمده است که کمکهای خارجی واشنگتن نمی‌تواند در اختیار کشوری قرار بگیرد که رئیس منتخب آن کشور به وسیله کودتا یا حکم نظامی به زور از سمت خود برکنار شده است. آمریکایی‌ها در مصر اما منافعی دارند که به‌خاطر آنها همیشه رابطه بسیار نزدیک خود با ارتش این کشور را حفظ کرده‌اند و همیشه برای قدرتمند بودن نظامیان این کشور تلاش داشته‌اند.
به‌دنبال توافق صلح مصر با اسرائیل (پیمان کمپ‌دیوید) از سال۱۹۷۹ کمکهای نظامی آمریکا به قاهره آغاز شد تا واشنگتن امنیت متحد همیشگی خود یعنی اسرائیل را تضمین کند. آرامش مرز مصر و اسرائیل در منطقه راهبردی با آمریکا برای واشنگتن از اهمیت خاصی برخوردار بوده است و مقام‌های آمریکا با فراز و نشیب‌های فراوان در منطقه همواره تلاش کرده‌اند که این آرامش حفظ شود. از سوی دیگر مصر نقطه دسترسی آمریکا به همه منطقه به‌حساب می‌آید.
ژنرال آنتونی زینی، فرمانده سابق سنتکام (ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا) در این رابطه می‌گوید: مصر در منطقه مهم‌ترین کشور برای ماست به‌خاطر اینکه به ما اجازه دسترسی به همه منطقه را می‌دهد. کانال سوئز هم اهمیت فوق‌العاده‌ای برای آمریکا دارد که دسترسی به آبهای جنوب شرق آسیا، شرق آفریقا و اقیانوسیه را برای کشتی‌ها و ناوهای آمریکا فراهم می‌کند.
تحولات مصر هر چه باشد مقام‌های آمریکا با کمکهای خود نشان داده‌اند که پشت ارتش مصر را برای منافع راهبردی خود هیچ‌وقت خالی نمی‌کنند و نظامیان مصر بیشتر از هر مقام‌سیاسی برای آنها اهمیت دارند. در خیابان‌های مصر هر چند جهت شعارهای مخالفان و حامیان مرسی علیه آمریکاست اما واشنگتن نشان داده که روابط خود را با دولتی ادامه می‌دهد که مهر تأیید ارتش را به همراه داشته باشد.