به گزارش ایرنا، پیش از این تصور می‌شد سوراخ شدن لایه اوزون در منطقه قطب جنوب باعث سرد شدن زمین می‌شود اما تحقیقات جدید محققان دانشگاه کلمبیا در آمریکا نشان می‌دهد این سوراخ در گرم شدن بیشتر زمین نقش دارد.
براساس برآورد دانشمندان اندازه این سوراخ برابر با ۲۰ تا ۳۰ میلیون کیلومتر مربع است. سوراخ لایه اوزون از دهه ۸۰ میلادی هرسال به دلیل انتشار ترکیبات کلر (کلروفلوروکربن ها یا CFC ها) در هوا گسترش بیشتری می‌یابد.
این ترکیبات توسط انسان و از روش‌های مختلف همچون سیستم‌های خنک کننده و ذرات آلاینده وارد هوا می‌شود. هرچند تولید این ترکیبات بر اساس توافقنامه سال ۱۹۸۷ مونترال ممنوع اعلام شده است ولی کماکان تولید می‌شوند . باقی ماندن این مواد برای مدت زمان طولانی در جو صدمات جبران ناپذیری به لایه اوزون وارد می‌کند.
لایه اوزون در بخش استراتوسفر بین ارتفاع ۱۲ و ۵۰ کیلومتری زمین قرار دارد. این لایه از عبور بسیاری از اشعه‌های ماورای بنفش خورشید جلوگیری می‌کند و از اثرات مضر این اشعه‌ها بر روی پوست و چشم انسان محافظت می‌کند.
ترکیبات این لایه در اثر واکنش با مولکول‌هایی از قبیل کلر در CFC ها از بین می‌رود. هر چه دمای هوا کم‌تر باشد، تخریب اوزون بیشتر است. بنابراین با کم شدن غلظت اوزون، سوراخ لایه اوزون به وجود می‌آید.
دانشمندان با استفاده از داده‌های گسترده رایانه‌ای به این نتیجه رسیده‌اند که سوراخ لایه اوزون برفراز قطب جنوب در همه جا تاثیر می‌گذارد.
براساس تحقیقات جدید سوراخ لایه اوزون نه با تاثیر مستقیم در افزایش دمای هوا بلکه با تغییر جهت بادها در ارتفاع بالا بر افزایش دمای کره زمین تاثیر می‌گذارد.
با این حال محققان اذعان دارند که هنوز قادر به اندازه گیری میزان و تاثیر این پدیده در مقیاس جهانی نیستند. اما این مساله به عنوان یک عامل در مدل سازی آب و هوا حداقل در نیم کره جنوبی در نظرگرفته می‌شود.