این روزها هنرمندان از مطالبات و انتظارات خود از وزیر فرهنگ، معاونان و البته مدیران این مجموعه صحبت می‌کنند.هنرمندان موسیقی در چندسال اخیر با مشکلات متعددی روبه‌رو بوده‌اند و شاید مهم‌ترین مشکل این گروه به حضور سرپرست فعلی دفتر موسیقی برمی‌گردد؛ کسی که چهره ناآشنایی برای اهالی موسیقی داشت و بیشترین آشنایی با این مدیر دولتی به سابقه‌اش در مدیریت در سالن تالار کشور برمی‌گردد اما حضور 5ماه او در دفتر موسیقی به‌عنوان سرپرست دفتر موسیقی اکنون از او چهره نسبتا آشنایی برای اهالی موسیقی ساخته است.
بابک چمن‌آرا در گفت‌وگو با سایت موسیقی ما با اشاره به کمبودهای حوزه موسیقی اعلام کرد: «سر و سامان دادن به وضعیت کارشناسی حاکم که از وضعیت سلیقه‌ای بیرون بیاید و یک روال درست و منطقی در این عرصه جاری باشد، مهم‌ترین بخش از خواست‌های اهالی موسیقی است. به‌نظرم خروج از وضعیت کنونی بسیار لازم و با اهمیت می‌تواند باشد. روال سلیقه‌ای که بایستی منطبق بر سلیقه فلان فرد و مدیری باشدکه امروز هست و شاید فردا نباشد. این سردرگمی در واقع بزرگ‌ترین بحران همه این سال‌هایی بوده که ضربه‌های بزرگی به پیکره موسیقی کشور وارد آورده است.»
از سوی دیگر این روزها کنسرت گروه شمس به سرپرستی کیخسرو پورناظری به دلایل افزایش اجاره‌بهای کاخ نیاوران پس از توافق اولیه این گروه با این سالن لغو شده‌است. این ناهماهنگی که در مدیریت سابق میراث فرهنگی صورت گرفته از سوی گروه شمس با بیانیه‌ای همراه شده‌است؛ بیانیه‌ای که در آن از شرایط نامناسب اهالی هنر و بی‌مسئولیتی در مدیریت فرهنگی سخن گفته شده و به تغییر قیمت اجاره فضای باز کاخ نیاوران از مبلغ 15میلیون تومان به بیش از 22میلیون برای یک شب و اشاره به گذر از 7 خان رستم برای اخذ مجوزهای لازم از سوی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی یک‌ماه اشاره دارد. همچنین در این بیانیه به مشکلات و کارشکنی‌هایی که نه نتها بر این گروه بلکه بر اهالی هنر و موسیقی رفته اشاره شده‌است. این گروه پرسابقه در انتهای بیانیه خود با توجه به تغییر مدیریت این نهاد فرهنگی - ملی، اظهار امیدواری کرده این قبیل برآوردهای صرفا مالی و عاری از نگاه فرهنگی که مایه دلسردی اهالی هنر است هرگز پیش نیاید و سازمان میراث فرهنگی به‌راستی پاسدار میراث فرهنگی سرزمینمان باشد.
افزایش قیمت بلیت کنسرت مشکلی است که نه‌تنها اهالی موسیقی بلکه مخاطبان را هم درگیر کرده‌است. به‌عنوان مثال گروه شمس در سال 1386کاخ سعدآباد را به قیمت 4میلیون تومان و در سال 87 آن را 12میلیون تومان اجاره کرده‌است. البته افزایش اجاره سالن‌های امری است که در بین مشکلات مجوزهای گروه موسیقی و البته لغو بی‌دلیل کنسرت‌ها خصوصا در شهرستان مشکل کوچکی به‌نظر می‌رسد، لغو مجوزهای کنسرت‌های موسیقی خصوصا درشهرستان‌ها امری بود که اغلب هنرمندان موسیقی آن را تجربه کرده‌اند. مدیرعامل خانه موسیقی از وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی خواست که قانونمندی و مسئولیت‌پذیری بعد از صدور مجوزها را مهم‌ترین اولویت کاری خود بداند و اجازه ندهد نهادهای مختلف با رفتارهای فراقانونی برای این وزارتخانه تصمیم بگیرند. حمیدرضا نوربخش با اشاره به اینکه تا‌کنون حمایت‌هایی که از سوی وزارت ارشاد از هنرمندان به‌ویژه هنرمندان موسیقی انجام گرفت بسیار ناچیز بوده به مهر گفت: ما در این سال‌ها اخبار زیادی درباره تعطیلی ارکسترها و لغو مجوزهای خوانندگان دیدیم که این به‌خودی خود نشأت گرفته از عدم‌حمایت و نگاه جدی به مقوله موسیقی است و این وظیفه وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی است که یکبار برای همیشه و به‌صورت جدی به این مسائل توجه کند و بداند که ما جوانان با استعداد و فراوانی در عرصه موسیقی داریم که اگر حمایتی از آنها نشود به‌طور حتم سرخورده می‌شوند.»
بابک چمن‌آرا هم در این‌باره به نبود یک قانون رسمی اشاره کرد: «نبود یک قانون رسمی باعث این اتفاقات می‌شود. در رویه جاری، درخواستی ارائه می‌شود و تأییدی صورت می‌گیرد. بعد اگر مشکلی پیش‌بینی نشده‌ای به‌وجود بیاید، مدیران، مؤسسه یا شرکت برنامه‌گذار را محکوم می‌کنند و وقتی شرکت و برگزار‌کننده برنامه می‌گوید که این ماجرا به ما ابلاغ نشده بود، با پاسخ؛ «شما خودت باید این را می‌دانستی و حواست بود!»، روبه‌رو می‌شوند.»
نمونه مسلم این ادعا را می‌توان در لغو کنسرت کامران رسول‌زاده با خواننده مسلمان ترکیه‌ای مورات ککیللی در کنسرتی تحت عنوان بیداری اسلامی در پنجمین جشنواره بین‌المللی موسیقی مقاومت دید. خبری که از سوی دبیرجشنواره اعلام شد و روز بعد از سوی سرپرست دفتر موسیقی لغو شد. رسول‌زاده که برای دومین بار است که کنسرت او با ککیللی در ایران در لحظه‌های آخر لغو می‌شود، در این‌باره ضمن گلایه از بی‌توجهی مسئولان به این موضوع درباره انتظاراتش از تیم فرهنگی دولت جدید و سیاستگذاری‌های کلان موسیقی به موسیقی ما گفت: «اول از همه انتظارم این است که در دولت جدید هیچ کنسرتی لغو نشود! از آنها توقع داریم که در اجرایی کردن سیاست‌های اعتدال پیشرو باشند. امیدوارم هیچ خواننده و هنرمند ممنوع‌کاری نداشته باشیم و با تدوین یک قانون، همه این ماجراهای کشدار گذشته را کنار بگذاریم. امیدوارم صنف مستقلی برای اهالی موسیقی تشکیل شود تا این اتحاد فراموش شده باز هم به جامعه موسیقی کشور تزریق شود. مثل جامعه محترم سینما که من همیشه بابت اتحاد‌شان آنها را تحسین می‌کنم.»