برای همین جای تعجب ندارد که اگر شهرام ناظری در کنسرت اخیر خود زمانی که تصنیف «دلا نزد کسی بنشین که از او دل خبر دارد» سر داد، همه از پیر و جوان یکصدا فریاد شوق سر دادند؛ شوقی که خواننده موسیقی سنتی ایران آن را باعث زیبایی کنسرت خود خواند.
اجرای قطعات خاطرهانگیز از سالهای دور به گفته این خواننده «سفر به دهه 60» بود؛ زمانی که مرحوم جلال ذوالفنون علاوه بر سرپرستی گروه، نوازندگی سهتار راهم برعهده داشت و شهرام ناظری در مقام یک خواننده با اجرای قطعاتی توانست به خاطره جمعی مردم راه پیدا کند.
شهرام ناظری در کنسرت اخیر خود که از 14تیرماه شروع شد و تا 17تیرماه به طول انجامید قطعات مختلفی را اجرا کرد. او در ابتدای کنسرتش گفت: امشب قرار است مروری بر آثار گذشتهام داشته باشیم. البته شهرام ناظری را اینطور شناختهاند که هر بار طرحی نو درمیاندازد، اما بهدلیل تقاضاهای بسیاری که طی این مدت برای اجرای قطعات سالهای گذشته صورت گرفته تصمیم گرفتیم امشب را به اجرای قطعات خاطرهانگیز اختصاص دهیم.
به گفته محمد حسین توتونچیان، تهیهکننده این کنسرت بلیتهای این کنسرت به سرعت به فروش رسید: «شنبه اول تیرماه فروش بلیتهای کنسرت را بدون هیچ تبلیغی شروع کردیم و پیش از شروع کنسرت، 8هزار بلیت سالن نمایشگاه میلاد به پایان رسیده بود.»
مدیرعامل شرکت ققنوس که پیش از این با شهرام ناظری در کنسرتهای فردوسی(سال 1389)، گروه دوستی (مرداد سال 1390و تمدید این کنسرت در آبان همان سال)، کنسرت گروه فردوسی (سال 1391) همکاری داشته، معتقد است که کنسرتهای ناظری همواره با استقبال خوب مخاطبان مواجه میشود، اما بهنظر میرسد که اجرای کنسرت قطعات خاطرهانگیز شهرام ناظری با استقبال بیشتری مواجه شدهاست: «مخاطبان استقبال گستردهتری از این کنسرت کردند.»
صابر نظرگاهی(تار، سهتار، دیوان)، شهرام محمدی(دیوان، سهتار، دف)، بابک غسالی(عود، بربط)، نگار خارکن(کمانچه آلتو)، شهریار نظری(دف)، راشد بابا شهابی(کمانچه) و فرهاد صفری(تنبک و ساز ابداعی باژنگ) اعضای این گروه بودند که شهرام ناظری را در اجرای قطعات «لولیان»، «پرواز»، «سرمست»، «مرا گویی چه سانی من چه دانم» و «قفل زندان بشکنم» همراهی کردند.اگر اجرای اول این کنسرت با تکنوازی سه تار و آواز شهرام ناظری همراه بود، قسمت سوم این کنسرت به اجرای مقامهای کردی اختصاص داشت؛ اجرای بخشی که در هر شب با استقبال مخاطبان مواجه بود.او به شرایط این روزهای مردم ایران و شادی و امیدواری آنها اشاره کرد: با اتفاقهایی که در جامعه رخ داده شادی و امید به دلهای مردم بازگشته و همین شوق و امید باعث شده تا حس شادی تماشاگران به ما هم منتقل شود و من هم از این بابت خوشحالم.
به گفته خود ناظری که پیش از این بارها در کنسرتهایش به زبان مادریاش آواز خوانده است، اما شور و هیجان مردم از بخش موسیقی کردی به اندازهای بوده که شهرام ناظری آرزو کند که ای کاش جای مردم بود و مردم جای او در صحنه تا او بتواند شور و هیجان مردم و همراهی آنها را به تماشا بنشیند. ناظری موسیقی کردی و مقامی کردی را براساس شور و حس و حال بانشاط خواند: در فرهنگ کردی رزم و بزم در کنار هم هستند. همانطور که ناظری به شور و حال مردم از اجرای این آثار اشاره و آرزو کرد که خاطرات این شب برای همیشه برای مردم بماند، بهنظر میرسد که خاطره اجرای «دلا نزد کسی بنشین» و «اندک اندک جمع مستان میرسند» و «یک شب آتش در نیستانی فتاد» برای مردم میماند. این را میتوان از رضایت مردمی دانست که پیش از این شهرام ناظری از آن بهعنوان شور و هیجان عمومی یاد کرده بود.