شهری که ما آن را نساخته‌ایم، اما آبادش کرده‌ایم؛ شهر موشها!
البته این‌جا خبری از دُم‌باریک، سرمایی و نارنجی نیست. میکی‌موس و تام و جری هم نیستند، این‌ها اصلاً رنگارنگ و بی‌آزار نیستند.
در واقع موش نیستند، نوعی جانور جونده‌اند به نام رت (Rat) یا موش صحرایی که ماهیت آن‌ها با موش خانگی متفاوت است. رت از نظر جثه درشت‌تر از موش‌خانگی است و...
* * *
موش‌های آزمایشگاهی
این‌جا در این شهر زیرزمینی، زندگی مثل روی زمین جریان دارد.
مگر برای بررسی و آزمایش هر دارو و هر بیماری انسانی! سراغ موش‌های آزمایشگاهی نمی‌رویم؟
خب آن‌ها شبیه ما هستند و البته موشها زندگی اجتماعی پیچیده‌ای دارند. وقتی با غذای جدیدی روبه‌رو می‌شوند اول پیش‌مرگ‌ها می‌خورند و اگر اتفاقی برای آن‌ها نیفتاد بقیه‌ی موشها از آن غذا می‌خورند.
آن‌ها کشف کرده‌اند که برای دفع سم زغال بخورند و با خوردن زغال که در حال حاضر به علت رواج فرهنگ استفاده از قلیان در شهر موجود است، خودشان را در برابر انواع سموم مصون کرده‌اند و به اکسیر ضدسم دست یافته و از آن به‌عنوان فیلتری قوی برای جذب و دفع انواع سموم استفاده می‌کنند.
و این را «قاسم علی اکبر»، پژوهشگر در زمینه‌ی مبارزه با موجودات مهاجم، اعلام کرده است.
* * *
شهر موش‌های مرفه!
زندگی در این شهر زیر زمینی آسان است. آن‌ها در این شهر زیر زمینی در آرامش زندگی می‌کنند و تا وقتی ما مواد غذایی‌شان را تأمین می‌کنیم هر مبارزه‌ای با آن‌ها کم‌فایده است.
ما برایشان فست‌فود می‌ریزیم و به آن‌ها کاهو و میوه می‌دهیم؛ ما وقتی زباله می‌ریزیم به آن‌ها زندگی‌می‌دهیم.
بله دوباره زباله؛ این بار زباله شکل موش‌بزرگ پنج کیلویی شده و هنوز ما آن را جدی نمی‌گیریم.
کارشناسان می‌گویند موش برای زندگی به آب، غذا و پناهگاه نیاز دارد. خب، آب که در جوی‌ها و کانال‌های درون شهری وجود دارد. غذا هم که به‌خاطر این‌که بهداشت را رعایت نمی‌کنیم همیشه در دسترس موشها هست و پناهگاه هم همین طور. ساختمان‌های در حال ساخت، زیرپل‌ها و جدول‌های کنار پیاده‌روها که سوراخی در آن‌ها وجود دارد.
سطل‌های زباله پر از غذاست برای موشها و البته هر جا که اغذیه فروشی زیاد است موش هم فراوان است. هم صاحبان مغازه‌ها آن‌ها را تغذیه می‌کنند و هم برخی از ما که ته مانده‌ی غذا را برای گنجشک‌ها روی زمین می‌ریزیم یا روی صندلی رها می‌کنیم. خب فقط گنجشک‌ها که ازآن استفاده نمی‌کنند!
از طرف دیگر میوه فروشی‌ها هم معمولاً سبزی‌ها و کاهو را تمیز می‌کنند و داخل جوی‌های آب یا کنار پیاده‌رو می‌ریزند و ...قرار نیست دوباره وارد بحث زباله‌ها شویم.
* * *
شهری بزرگ‌تر از تهران
آن‌ها دو سال بیش‌تر عمر نمی‌کنند، اما انگار مرگ و میرشان خیلی کم است که این‌قدر زیاد شده‌اند که شهرشان از تهران هم بزرگ‌تر شده. درست است که نمی‌شود آمارشان را گرفت اما اسفند گذشته «محمدهادی حیدرزاده»رییس ستاد محیط زیست شهرداری گفت که برخی آمارهای تأیید نشده از وجود شش تا ۱۰ موش به‌ازای هر شهروند ساکن تهران خبر می‌دهد. اگر این آمار درست باشد باید تهران را یکی از پرموش‌ترین کلان‌شهرهای دنیا دانست، چرا که بر این اساس یعنی در این شهر دست‌کم ۵۰ تا ۶۰ میلیون موش وجود دارد، اگرچه موش‌های تهرانی زیادند اما به نظر نمی‌رسد تعدادشان در این حد باشد.
* * *
تا شهر تخلیه نشود!
شهر زیر زمینی را نمی‌شود خراب کرد اما می‌شود به آهستگی پیش رفت و آن‌ها را بیرون انداخت تا مثل مردم یکی از روستاهای سبزوار که موشها مجبورشان کردند خانه و کاشانه را ترک کرده و کوچ کنند ما هم مجبور به خالی کردن تهران نشویم!
می‌گویند گام اول در این راه، کنترل زباله هاست، چرا که این موضوع اثبات شده و کم هزینه‌ترین روش است. به‌طوری که 80 درصد از جمعیت موشها را می‌توان با کنترل زباله ها حذف کرد.
در واقع شهروندان ناراضی از وجود موش ها در سطح شهر می‌توانند در کاهش و کنترل جمعیت موشها نقشی اساسی ایفا کنند. ریختن زباله و باقی‌مانده‌ی سبزیجات در جوی های آب در هر ساعتی از روز یکی از مهم‌ترین دلایل افزایش جمعیت موش‌هاست.
* * *
چون...
پس برای خودمان بهتر است در کنار طرح‌های مبارزه با موش که به شکل‌های مختلف مثل ریختن سم در جوی‌ها، تله‌گذاری و ... ادامه دارد و حتی کار به تک‌تیراندازی هم کشیده است و تعدادی از موش‌های تهران به همین وسیله از بین رفته‌اند، خودمان هم با رعایت نکات بهداشتی به حل این مسئله کمک کنیم.
چون موش‌های تهران، دیگر انسان‌ها را دشمن خود نمی‌دانند. چون دیگر مثل گذشته فقط شب‌ها بیرون نمی‌آیند و وفور غذا در روز باعث شده که همیشه آن‌ها را ببینیم!
چون خبری هم از دشمنان طبیعی این حیوان مانند جغد نیست. جغدها دیگر در شهر زندگی نمی‌کنند و قصه‌ی موش و گربه هم فقط به درد کتاب‌ها و کارتون‌ها می‌خورد.
و چون موش‌های تهران به شدت پتانسیل زنده خوار شدن را دارند. قاسم علی اکبر، که سال‌های طولانی در زمینه‌ی موجودات مهاجم به‌خصوص رت‌ها تلاش و تحقیق کرده، سال 1390 این هشدار را داده است.
زنده خواری می‌دانید یعنی چه؟
پس بهتر است هرکسی کار خودش را درست انجام دهد.
ما زباله نریزیم و مسئولان با موشها مبارزه کنند.