هفت هنرمند برجسته از شش کشور آذربایجان، ایران، بلژیک، تاجیکستان، جمهوری چک و سوئیس فیلم‌های بخش مسابقه‌ی سینمای بین‌الملل را داوری می‌کنند. مارِک بِنِش (کارگردان، جمهوری چک)، سَدوللو رحیم‌اُف (نایب‌رئیس اتحادیه‌ی فیلم‌سازان تاجیکستان)، اولیوی‌یِر رینگِر (کارگردان، بلژیک)، جیان‌کارلو زاپولا (منقد فیلم و کارگردان هنری، سوئیس)، محمدعلی طالبی (کارگردان، ایران)، نیکی کریمی (بازیگر و کارگردان، ایران) و ایلگار نجف (کارگردان، آذربایجان)، داوران این بخش هستند.
در بخش جایزه‌ی سیفِژ (مرکز جهانی فیلم‌سازی برای کودکان و نوجوانان)، اِما پِندیوک (رومانی)، نانجونده گودا (هند) و علی معلم (ایران) به‌عنوان داوران این دوره حضور دارند و فیلم برتر این دوره را از نگاه خودشان انتخاب می‌کنند.
اما در هیجان‌انگیزترین بخش داوری جشنواره، یعنی داوران نوجوان مسابقه‌ی پویانمایی بین‌الملل، 28 داور کودک و نوجوان از 12 کشور اسپانیا، ارمنستان، ایران، ایتالیا، بلغارستان، بنگلادش، بوسنی و هرزگوین، پاکستان، تونس، ترکیه، سوئد و لبنان حضور دارند. این نوجوان‌ها جمع شده‌اند تا درباره‌ی فیلم‌های مسابقه‌ی پویانمایی بین‌الملل نظر بدهند و سه پروانه‌ی زرین به برگزیدگان خود اهدا کنند؛ پروانه‌ی زرین بهترین پویانمایی بلند، پروانه‌ی زرین بهترین پویانمایی کوتاه و نیمه‌بلند و پروانه‌ی زرین هیئت داوران نوجوان برای بهترین کارگردانی پویانمایی.
داوران کودک و نوجوان این بخش عبارتند از: آنتونیو آنجِلوتی (ایتالیا)، آرشیان اَحسان و فَریار اَحسان (هر دو از بنگلادش)، علی الهادی الحسینی و محمدجمیل الحسینی (هر دو از لبنان)، سارا اَلیبِرتی (ایتالیا)، کِنزا اوواچی (تونس)، اِگه اوگوت (ترکیه)، یوآنا ا‌یان‌کول‌وا (بلغارستان)، امیلیو بویوسا (اسپانیا)، فرانسیسکا اِمِل توزکودلو (ترکیه)، لِوون خانزادیان (ارمنستان)، سارا داوری (ایران)، پرستش رضوانیان (ایران)، فیراس زواری (تونس)، مای ساندربِرگ (سوئد)، وازگن سرگیسیان (ارمنستان)، دانیال قندی (ایران)، نینا کاپتانوویچ (بوسنی و هرزگوین)، فرناز کلاهدوز رحیمی (ایران)، لارا گاریدو (اسپانیا)، نیکولا گِئورگی‌یِف (بلغارستان)، اشکان مظاهری (ایران)، اِمیر موزیک (بوسنی و هرزگوین)، نیلوفر میراثی (ایران)، عمر نظیر (پاکستان)، واردا وقار (پاکستان) و ویگو هاسِلکِست (سوئد).
به همین بهانه پای صحبت‌های سه داور نوجوان این بخش می‌نشینیم تا ببینیم این داورهای نوجوان از کجا آمده‌اند و چه‌طور برای داوری در این بخش، انتخاب شده‌اند.
* * *
«فرناز کلاهدوز رحیمی»، دانش‌آموز اول دبیرستان است و در مدرسه‌ی فرزانگان امین اصفهان درس می‌خواند. او یکی از شش نماینده‌ی ایرانی هیئت‌داوران نوجوان بخش پویانمایی بین‌الملل است.
فرناز از برای گذراندن اوقات فراغت، تماشای فیلم، گوش‌کردن به موسیقی، کتاب خواندن و بیرون رفتن با دوستان را بیش‌تر از هر کاری دوست دارد. «سرآغاز»، «بی‌نوایان»، «آواتار»، «غرور و تعصب» و «جین ایر»، فیلم‌های مورد علاقه‌ی فرناز هستند.
چه‌طور برای داوری در جشنواره انتخاب شدی؟ یا چه ویژگی مهمی در انتخاب شما به‌عنوان داور نوجوان مؤثر بود؟
خب، فاکتورهای مختلفی برای انتخاب وجود داشت، اما مهم‌ترین فاکتوری که از ما خواستند، تسلط بر زبان انگلیسی بود.
چه نوع فیلم‌هایی را دوست داری؟
فیلم‌های اکشن را بیش‌تر دوست دارم.
چندوقت به چند وقت به سینما می روی؟
معمولاً ماهی یک‌بار سینما می‌روم.
تا امروز از انیمیشن‌های جشنواره راضی بودی؟
ما تا امروز، سه انیمیشن را دیده‌ایم که واقعاً یکی از آن‌ها، کیفیت بهتری نسبت به بقیه داشت.
زمانی که بخواهی به فیلم‌ها رأی بدهی، به چه نکته‌هایی در انتخابت توجه می‌کنی؟
اول از همه، قصه‌ی فیلم برایم مهم است و بعد از آن عوامل دیگری از کارگردانی گرفته تا بازیگری.
تجربه‌ی حضور در چنین فضایی و بودن با بچه‌هایی از کشورهای دیگر چه‌طور است؟
تجربه‌ی خیلی جالبی است. آشنایی با بچه‌های هم‌سن و سال از فرهنگ‌ها و ملت‌های مختلف، تجربه‌ی خوبی است.
* * *
«آنتونیو آنجلوتی»، ایتالیایی است، از اهالی شهر «مونته‌کوروینو ووِلا». او دانش‌آموز کلاس یازدهم در یک دبیرستان علمی است.
آنتونیو تجربه‌ی داوری جشنواره‌ی «جیفونی» ایتالیا را دارد. فوتبال، شطرنج، مطالعه و گوش کردن به موسیقی، کارهای مورد علاقه و فیلم‌های «وی مثل وِندِتا»، «گلادیاتور» و «فارنهایت 451»، فیلم‌های محبوب آنتونیو هستند.
چه شد که داور این جشنواره شدی؟
شاید چون من خیلی فیلم دوست دارم.
چه‌قدر در سینما فیلم تماشا می‌کنی؟
معمولاً ماهی دوبار به سینما می‌روم.
پیش از این که به این‌جا بیایی، درباره‌ی ایران چیزی می‌دانستی؟
نه، چیزی نمی‌دانستم. اما حالا دوست دارم مردمم را با ایران آشنا کنم.
فیلمی هم از ایران دیده بودی؟
نه، فیلمی ندیده بودم.
حالا که به ایران آمده‌ای، ایران را چه‌طور می‌بینی؟
ایران کشور خیلی خوبی است. خیلی از این‌جا خوشم آمده است.
* * *
«نینا کاپتانوویچ»، دانش‌آموز کلاس هفتم است و در شهر سارایوو (بوسنی و هرزگوین) زندگی می‌کند.
او تا به‌حال در چند فیلم و تئاتر بازی کرده و بازی در نمایش و فیلم، شنا و مطالعه‌ی کتاب و مجله را خیلی دوست دارد. «یخ‌زده»، «مقصد نهایی» و «تنها در خانه»، از فیلم‌های محبوب او به شما می‌آیند.
نینا اولین‌بار است که به ایران می‌آید و می‌گوید ایران کشور زیبایی است و مردمی مهربان و با فرهنگ دارد.
به نظر خودت چه عواملی در انتخابت به‌عنوان داور این جشنواره تأثیرگذار بوده؟
من قبل از هرچیز، عاشق فیلم و سینما هستم. در مستند افسانه‌ی بوسنی و هرزگوین هم بازی کرده‌ام و سابقه‌ی بازی در چند فیلم و تئاتر دیگر را هم دارم.
چه‌قدر به سینما می‌روی؟
معمولاً ماهی یک‌بار.
قبلاً هم حضور در هئیت داوران کودک و نوجوان یک جشنواره‌ی سینمایی را تجربه کرده‌ای؟
بله، در چند جشنواره‌ی دیگر به همین سبک داوری کرده‌ام. البته این اولین‌باری است که به ایران می آیم.
پیش از این درباره‌ی ایران چیزی می‌دانستی؟
نه، چیزی نمی‌دانستم.
حالا که ایران را از نزدیک دیده‌ای، به نظرت ایران چه‌طور است؟
ایران خیلی زیباست و فرهنگ و مردمی مهربان و زیبا دارد.