در مراسم رونمایی از کتاب «چند پرده از داستان روابط ایران و آمریکا و مقالات دیگر» به قلم محمدرضا دبیری و منتشر شده در انتشارات هرمس، که روز گذشته(دوشنبه ۲۹ مهرماه) در مرکز فرهنگی شهر کتاب برپا شد ، سیدصادق خرازی، عباس ملکی و محمدرضا دبیری پیرامون کم وکیف این کتاب سخن گفتند.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ دبیری در مورد چگونگی انتشار این کتاب توضیح داد: این کتاب اولین مجموعه از مقالات سیاسی - حقوقی است که در سایت دیپلماسی ایرانی پیش‌تر منتشر شده که البته در ۳ جلد برای چاپ تنظیم شده و کتاب منتشر شده جلد اول از این مجموعه است.
وی ادامه داد: دراین کتاب روابط ایران و آمریکا طی ۱۲۰ سال گذشته در قالب داستان‌هایی پیرامون برخی رجال تاثیرگذار سیاسی نوشته شده است و همچنین به چرایی و چگونگی این روابط بعد از انقلاب و ایجاد شکاف عظیم بین این دو کشور پرداخته است تا جوان‌ها و نسل‌های بعدی انقلاب که کمتر از گذشته می‌دانند بتوانند از آن استفاده کنند.
این دیپلمات پیشکسوت در رابطه با سابقه روابط ایران و آمریکا خاطرنشان کرد: در این کتاب به این مسئله پرداخته شده که آمریکا که زمانی بعداز ریختن خون یک دانشجوی ایرانی به قهرمان آزادی در ایران تبدیل شد، آمریکایی که امید آزادیخواهان ایران بود چگونه تبدیل به شیطان بزرگی شد؟ این تحول انگیزه من از نوشتن این کتاب بود تا به جوانان بگویم که دلیل شعارهای مرگ بر آمریکا در جمع‌های رسمی در کشور چیست.
وی ضمن طرح این سوال که چرا مردم از تماس تلفنی اوباما به روحانی سرخوش شدند، گفت: برای پاسخ دادن به سوالاتی از این دست باید دانش کافی از گذشته تاریخی روابط ایران و آمریکا داشته باشیم. متاسفانه در سنت تاریخ نویسی ما تنها وقایع نگاری وجود داشته و کمتر دیده شده که وقایع تاریخی با شرایط بین المللی ربط داده شود.
در بخش بعدی این مراسم صادق خرازی سخنانی ایراد کرد، وی در بخش پایانی سخنانش به مشکلات موجود در جامعه سیاسی کشور اشاره کرد و گفت: یکی از مشکلات اصلی ما عدم شناخت از طرف مقابل در روابط بین المللی است. نگاه‌هایمان تنها یک نگاه ژورنالیستی به جهان است آنچنان که اگر کشوری بد‌ترین حرف‌ها را برای ما کادوپیچ شده بفرستد فکر می‌کنیم حرفهای خوبی هستند زیرا قدرت تحلیل آن‌ها را نداریم.
خرازی ادامه داد: ما بحران دانش در سیستم آموزشی سیاسی داریم. البته علم و دانش نزد تحصیل کرده‌ها وجود دارد اما مشکل ما، مشکل بینش است. زیرا سال‌های سال دچار خودسانسوری‌های شدید بوده‌ایم مثلاً هر کسی که کراوات می‌زده را به سادگی کنار گذاشته‌ایم و به همین دلیل اتفاقات ۸ سال گذشته تلخ‌ترین و سخت‌ترین حوادثی بود که هم به اقتصاد کشور ضربه زد و هم تولید فکر را مختل کرد.
وی با اشاره به تلاش‌های دیپلمات‌های متخصص و حرفهای در دوران جنگ تحمیلی و کنار گذاشته شدنشان در دوره‌های بعدی افزود: پرداختن به ادبیات سیاسی تعطیل شد و نتیجه‌اش این بوده که ما امروز هیچ‌شناختی از آمریکا و اسرائیل نداریم و شناخت‌های ما منوط است به مطبوعات و ژورنالیست که در بسیاری از موارد موجبات گمراهی نسل ما را فراهم می‌آورد.
این دیپلمات با سابقه ضمن انتقاد به سیستم آموزشی علوم سیاسی و بیان این مطلب که فارغ التحصیلان علوم سیاسی هنوز فرق CIA و FBI را نمی‌دانند، گفت: متاسفانه نگاه‌ها سطحی شده آن قدر که یک تماس تلفنی ساده حتی اندیشمندان و صاحب‌نظران ما را خوشحال می‌کند. البته من منکر این نیستم که این تماس تابویی را شکست اما برای کسی مهم نیست که ما به ازای این تماس تلفنی چه بوده؟ چه اتفاقی افتاده بعد از ۳۴ سال؟
وی افزود: ما ایرانی‌ها علم یادنگرفته اما مدعی هستیم. این عدم شناخت باعث ایجاد هیجانات و ذوق زدگی‌های فاقد آگاهی می‌شود و از دل این ناآگاهی‌ها و ذوق زدگی‌ها است که شرمندگیهای تاریخی به وجود می‌آید.