همشهری آنلاین: اغلب داروهایی که برای درمان شکل "عودکننده" ام اس به کار می‌رفته‌اند، داروهای تزریقی یا داخل‌وریدی بوده‌اند، اما در سال‌های اخیر داروهای خوراکی برای درمان این زیرگروه بیماران ام اس هم به بازار آمده‌اند.

از جمله این داروهای می‌توان به دی‌متیل فومارات، تریفلونوماید و فینگولیمود اشاره کرد.  این داروها برای بیماران ام اس که پیش از این مجبور بودند، از داروهای تزریقی استفاده کنند، کمک بزرگی به حساب می‌آیند، اما هر سه آنها گران‌فیمت هستند. همچینن باید توجه داشت که گرچه کارآیی هر یک از این داروها به تنهایی مورد بررسی قرار گرفته است، هنوز مقایسه‌ای میان آنها و داروهای قدیمی‌تر تزریقی انجام نگرفته است.

دی‌متیل‌فورمارات: این دارو دارای اثرات ضدالتهابی و محافظت‌کننده مغز است. التهاب ناشی از حمله سلول‌های دستگاه ایمنی فرد به دستگاه عصبی خود عامل مهمی در ایجاد تخریب و ایجاد علائم به خصوص در شکل عودکننده بیماری ام اس است. این دارو از چند راه  باعث کاهش التهاب و جلوگیری از ورود سلول‌های ایمنی به دستگاه عصبی مرکزی می‌شود و در عین حال ممکن است اعصاب را در برابر آسیب‌ها حفاظت کند.

عارضه جانبی شناخته‌شده دی‌متیل فومارات درد شکمی، اسهال و آروغ زدن است. این دارو همچنین ممکن است باعث گرگرفتگی شود. همچنین باید مراقب شمار سلول‌های سفید و آنزیم‌های کبدی هم بود. گرگرفتگی و عوارض گوارشی این دارو بیشتر در یکی دو ماه نخست مصرف دارو رخ می‌دهد و به تدریج کاهش پیدا می‌‌کند.

تری‌فلونوماید: این دارو تولید سلول‌های T و سلول‌های B - دو نوع  از سلول‌های ایمنی- را کاهش می‌دهد.

در افرادی که تریفلونوماید مصرف می‌کنند شمار سلول‌های سفید، کارکرد کبد، عفونت‌ها و ریزش مو ممکن است رخ دهد.
مشکل اصلی در تریفلونوماید ایجاد کردن ناهنجاری‌های جنینی و تاثیر گذاشتن بر شمار اسپرم است. این اثرات تا یکی دو سال پس از قطع مصرف دارو به جای می‌ماند.


افرادی که این دارو را مصرف می‌کنند، باید به طور دقیق روش‌های ضدبارداری را رعایت کنند تا از باردارشدن‌شان و ناهنجاری‌های جنینی احتمالی جلوگیری شود.

فینگولی‌مود: این دار از خارج شدن سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های T از گره‌های لنفاوی جلوگیری می‌کند. هنگامی که این سلول‌ها نتوانند از گره‌های لنفاوی خارج شوند، به خون هم وارد نمی‌شوند و نهایتا نمی‌توانند وارد دستگاه عصبی شوند.
این دارو همچنین ممکن است از مغز محافظت کند.

عارضه جانبی شناخته‌شده فینگولیمود بالا رفتن آنزیم‌های کبدی است که بالقوه می‌تواند باعث بیماری کبدی شود، پایین آوردن شمار سلول‌های سفید خون (و کاهش توانایی مقابله با عفونت) و کند کردن سرعت ضربان قلب از دیگر عوارض این دارو است. با توجه به عوارض قلبی احتمالی این دارو، گر شخصی مبتلا به انواع معینی از بیماری‌های قلبی باشد یا داروهای قلبی معینی را مصرف کند، فینگولیمود برایش تجویز نمی‌شود.

  • منبع: WebMD